Στη συζήτηση στο phorum.gr συναντά κανείς τον κύριο τύπο επιχειρήματος όσων πιστεύουν όλα αυτά τα ελληνοθαυμαστά:
Δηλαδή: γράφει ο Χ μια μακροσκελή μπαρούφα, και μετά ο ο Ψ απαιτεί από τους άλλους να αντικρούσουν τα στοιχεία. Τα στοιχεία δεν τίθενται ποτέ εν αμφιβόλω. Αυτός ο τρόπος σκέψης είναι η πηγή του προβλήματος. Στην πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση, θα αντικαθιστούσα τα περισσότερα μαθήματα με ένα μάθημα αξιολόγησης της πληροφορίας. Εκεί είναι η ρίζα του κακού.
Να αγιάσει το στόμα σου. Το φωνάζω χρόνια και οι περισσότεροι το θεωρούν αμφίβολης αξίας και τελείως τριτεύον. Καρτεσιανή λογική, μαθηματική λογική, όπως θέλετε πείτε το. Πάντως είναι το άλφα και το ωμέγα ώστε να ξέρεις τι είναι αυτό που διαβάζεις, πόσο να το εμπιστευείς και πόσο να αμφιβάλεις και για ποια σημεία. Έτσι θα είχαμε απαλλαγεί και από ιστολόγια επιπέδου τρο(μα)κτικό.
Παρεμπιπτόντως, αυτό που μ' αρέσει στο phorum είναι ότι ακριβώς επειδή κατιτέθενται οι πιο ακραίες και αλλοπρόσαλλες απόψεις, γράφονται πολλά ενδιαφέροντα στοιχεία προς αντίκρουση και προσωπικά έχω γνωρίσει διάφορα γλωσσολογικά και μη, μέσα από το φόρουμ, που με έκαναν να τα αναζητήσω αργότερα σε βιβλία και journals. Έχει μερικούς πολύ αξιόλογους χρήστες που λένε πολύ εύστοχα πράγματα. Την δε ενότητα γλωσσολογίας την φτιάξανε μετά από χρόνιες πιέσεις μου προς την διαχείριση, καθώς πριν τα νήματα αυτά ήταν σκόρπια.