συγκατάθεση vs συναίνεση (νομ.)
- Thread starter Zazula
- Start date
Ναι, το ξέρω. Στην πραγματικότητα δεν βοηθάει καθόλου να αντιληφθούμε τη διαφορά. Αυτό μου έστειλε, αυτό ποστάρισα, ως ελάχιστη συνεισφορά στη συζήτηση.
Μα κι εγώ δεν το είπα για να υποτιμήσω τη συνεισφορά, αλλά επειδή δεν καταλάβαινα πώς θα έκανα κατόπιν τη διάκριση. Άλλωστε σου είμαι καθυπόχρεος που μπήκες στον κόπο! :)
Rogerios
¥
Μα, δεν τα είπαμε αυτά; Όλα καλώς καμωμένα και ευδιάκριτα στο αστικό. ;) Η συγκατάθεση είναι η ευρύτερη έννοια που περιλαμβάνει τις δύο ειδικές: συναίνεση μέχρι και την κρίσιμη πράξη, έγκριση για τα εκ των υστέρων. Δεν ξέρω τι άλλο θα μπορούσα να προσθέσω στο απλό αυτό σχήμα (παραδείγματα, ίσως);
Δεν ξέρω για το αστικό, αλλά πέρασε απ' το μυαλό μου ένα απλό παραδειγματάκι απ' το ποινικό: :inno:
Ο Α φεύγοντας από το διαμέρισμά του παίρνει μαζί του το iPhone τού συγκατοίκου του, Β. Απ' τον δρόμο τηλεφωνεί σπίτι όταν υπολογίζει πως ο Β θα έχει επιστρέψει και του το λέει· τότε ο Β λέει στον Α πως ό,τι έγινε έγινε, του το φέρνει όταν γυρίσει. Ο Α πηγαίνει στη Σχολή του, όπου εκείνη τη μέρα γράφει μάθημα εξαμήνου. Η επιτηρήτρια καθηγήτρια Γ βλέπει το iPhone στα χέρια τού Α και του το παίρνει· ο Α δεν προβάλλει αντιρρήσεις. Η καθηγήτρια Γ βάζει το iPhone σε συρτάρι τού γραφείου της και επιστρέφει στην αίθουσα όπου θα διενεργηθεί η εξέταση.
Εντωμεταξύ την ώρα που διαρκεί η εξέταση μπαίνει στο γραφείο τής Γ ο φίλος της, Δ, με τον οποίον η Γ είχε συνεννοηθεί να περάσει αυτός και να πάρει από το γραφείο της ένα δικό της κινητό, επίσης iPhone, προκειμένου να πάει σε κατάστημα που αγοράζει μεταχειρισμένα κινητά και να το πωλήσει για λογαριασμό της. Ο Δ ανοίγει το συρτάρι τής Γ και, θεωρώντας ότι το iPhone τού Β το οποίο βλέπει είναι στην πραγματικότητα το iPhone τής Γ που του έχει αναθέσει να το πωλήσει, παίρνει το iPhone τού Β. Ο Δ βρίσκει αγοραστή τον Ε για το iPhone έναντι 600€, τιμή την οποία τη θεωρεί υψηλή· οπότε σκέφτεται να πει στην Γ ότι η τιμή που επέτυχε ήταν 350€ και με τα υπόλοιπα να πάρει μια γραμμή κόκας από τον Ζ.
Όταν επιστρέφει στο γραφείο τής Γ, η Γ έχει αντιληφθεί ότι πουλήθηκε λάθος iPhone και πηγαίνει στον Α, ο οποίος περιμένει να του επιστραφεί το iPhone τού Β, και του υπόσχεται ότι θα φροντίσει να περάσει ο Α το μάθημα με 9 εάν ξεχαστεί το θέμα με το iPhone· ο Α δέχεται, οπότε και τηλεφωνεί στον Β και λέει ότι του έκλεψαν το iPhone.
Ο Β βάζει αγγελία υποσχόμενος εύρετρα 250€ σε όποιον του φέρει το iPhone του· του τηλεφωνεί ο Δ και του λέει πως το έχει βρει εκείνος, πιάνει τον Α και τον πείθει πως δεν έχει άλλη επιλογή από το να κάνει ό,τι του πει, και τον στέλνει να κλέψει το iPhone από τον Ε. Ο Α φέρνει το κλεμμένο iPhone στον Δ, ο Δ το πηγαίνει στον Α, και ο Α του δίνει τα εύρετρα.
Η Γ τώρα έχει επίσης αντιληφθεί πως το τίμημα των 350€ που της λέει ο Δ δεν μπορεί να ανταποκρίνεται στην αλήθεια, και πιέζοντάς τον μαθαίνει τελικά το τι έκανε τα υπόλοιπα χρήματα. Η Γ απαιτεί από τον Δ να βρει τρόπο να της φέρει πίσω το ποσό· οπότε ο Δ σκέφτεται αντί να επιστρέψει την κόκα στον Ζ να την πωλήσει για να του μείνει και κάποιο κέρδος — την ώρα όμως που επιχειρεί την πώληση, συλλαμβάνεται.
Περιγράψτε και αιτιολογήστε τι άδικες πράξεις έχουν τελεστεί.
Rogerios
¥
Δεν παρακολουθώ καλύτερα τρία CIS ταυτόχρονα;
Έρχομαι και γω να τα παρακολουθήσουμε παρέα,γιατί άμα είναι να πιαστώ με το πρακτικό του Ζαζ θα τελειώσω μετά το Μουντιάλ της Βραζιλίας.:lol:
Themis†
¥
Για να επανέλθουμε στο ερώτημα του Ζάζουλα (όχι περί αριθμού και χαρακτηρισμού αξιόποινων πράξεων :scared: αλλά) περί απόδοσης στα αγγλικά, εξυπακούεται ότι συμφωνώ με την πρόταση του Νίκελ στο #20 και διευκρινίζω τη σκέψη μου. Μέχρι να βρούμε τέτοια περίπτωση στο αγγλοσαξονικό δίκαιο, και επειδή κατά πάσα πιθανότητα θέλουμε να αποδώσουμε διακρίσεις του ελληνικού δικαίου, εγκαταλείπουμε τον μάταιο αγώνα να ξεχωρίσουμε τις λέξεις που αρνούνται πεισματικά να ξεχωρίσουν από μόνες τους και κρατάμε το στοιχείο της χρονικής στιγμής κατά την οποία υπήρχε το consent: υπήρχε ήδη κατά την τέλεση της αξιόποινης πράξης (ή τη διενέργεια της δικαιοπραξίας κτλ.) ή το χρυσό μας έσκασε μύτη μόνο μετά; Να το πω και αλλιώς: αν προσπαθήσουμε να εφεύρουμε νομικές διαφορές μεταξύ consent και, για παράδειγμα, approval ή acquiescence, κανείς Αγγλοσάξονας δεν θα καταλάβει τίποτα. Κι εμείς είμαστε μεταφραστές, επιδιώκουμε ισοδυναμίες κτλ. κτλ.
Μπορεί να γίνομαι απερίγραπτα γελοίος και να μη με ξανακαλέσετε ποτέ σε λεξιλογική σύναξη για να μη σας δουν οι παπαράτσι μαζί μου και εκτεθείτε στα ενάρετα μάτια της κοινής γνώμης, αλλά τι είναι το CIS;
Μπορεί να γίνομαι απερίγραπτα γελοίος και να μη με ξανακαλέσετε ποτέ σε λεξιλογική σύναξη για να μη σας δουν οι παπαράτσι μαζί μου και εκτεθείτε στα ενάρετα μάτια της κοινής γνώμης, αλλά τι είναι το CIS;
Είσαι δικαιολογημένος, διότι CSI ήθελα να γράψω. Δεν το βλέπω, αλλά είναι, λένε, ξακουστό.
Μα, είπαμε πως το έκανα σκοπίμως απλό, ώστε να μπορεί να πέσει τον Φεβρουάριο στις Εφαρμογές Ποινικού· αν επεδίωκα να το δυσκολέψω κάπως, θα έβαζα και δύο ανηλίκους (έναν συγκατατιθέμενο και έναν δράστη), μία πλαστογραφία μετά χρήσεως (για να δοκιμαστούν οι γνώσεις περί συρροής), κάποια πλάνη περί το άδικο (σύνηθες ποινικογενές άρτυμα) και σωματικές βλάβες (επειδή είμαι εφετζής). :twit:
Τον έναν ανήλικο, ορφανό, φυσικά! 
Παίδες, νομίζω και πάλι πως το αφήνουμε σχετικά εύκολο· και γι' αυτό σκέφτομαι να χώσω και καναδυό περιπτώσεις όπου έχουμε διαφορά μεταξύ θεωρίας και νομολογίας. Πιχί η ύπαρξη ενός παραυτουργού θα με βοήθαγε να παίξω και με τις εγκλήσεις, αλλά και με το να μην ασκήσει κατόπιν έφεση και να γίνει μύλος αν αθωωθεί ο άλλος, ο εφεσιβάλλων παραυτουργός.
Νομίζω ότι μόλις αποκτήσαμε και ένα κάζους μπέλι...
Τι σου φταίει η μπέλι-ντάνσερ της αβατάρας; :)