Κάθε φορά που ξεστομίζω κάτι τέτοιο, που εμείς το θεωρούμε αυτονόητο, είναι μια παρέα φίλων που έχουν σχέση με το δημόσιο και πέφτουν κάτω από τα γέλια.
Τα της κρίσης (ό,τι περνάει από την κρησάρα μας)
- Thread starter Alexandra
- Start date
Ναι, αυτό είναι που κάνει κάποιους από μας να λέμε "Ας τους απολύσουν όλους". Επειδή δεν βρωμάει μόνο από την κεφαλή το συγκεκριμένο ψάρι -- οι ίδιοι οι δημόσιοι υπάλληλοι, ειδικά από μια ηλικία και πάνω, είναι οι πρωταγωνιστές σ' αυτές τις άθλιες καταστάσεις.
bernardina
Moderator
Don't get me started, γιατί θ' αρχίσω να μπιτσίζω για την εμπειρία μου μια από τις αμέτρητες εμπειρίες μου από τον ΟΑΕΕ.
Πριν από καιρό, λαμβάνω επιστολή η οποία με καλεί δι' υπόθεσίν μου στο αρμόδιο τοπικό γραφείο. Με τρελό χτυποκάρδι (προφανώς όχι ερωτικό), αφήνω στην άκρη το μεροκάματο, παίρνω μαζί μου την επιστολή-κλήση παρουσίασης και κάνω τα Χ χιλιόμετρα που με χωρίζουν από το εν λόγω. Αφού τρώω στη μάπα όλο το πήξιμο της λεωφόρου μέσ' στο κατακαλόκαιρο, αφού σκάω Χ ποσό για να παρκάρω σε πλερωτικό πάρκινγκ (καθότι για να βρεις αδέσποτο πάρκινγκ στη συγκεκριμένη περιοχή πρέπει να 'χεις τον Γιαραμπή μπάρμπα), ανεβαίνω στα γραφεία και ερωτώ τι με θέλουν.
Παραπέμπομαι δεόντως στο τμήμα πρωτοκόλλου, όπου δύο (αριθμ. 2) υπάλληλοι κάθονται πίσω από κάτι χοντρά κιτάπια και περιμένουν με βλέμμα απλανές το επόμενοθύμα τους κορόιδο ασφαλισμένο. Όταν ρωτώ ποιος από τους δύο θα με εξυπηρετήσει, αντιρωτούν πού μένω. Επειδή ο ένας είναι υπεύθυνος για τα θύματα τα κορόιδα τους ασφαλισμένους που μένουν από 'δώ κι οφκά και ο άλλος για τα θύματα τα κορόιδα τους ασφαλισμένους που μένουν από 'κεί κι οφκά. Εγώ ανήκω στα νύχια στην αρμοδιότητα του θήλεος υπαλλήλου, που ασχολείται με τους από 'κεί κι οφκά.
Της δείχνω, λοιπόν, την επιστολή, την ερωτώ τι θεν από τα νιάτα μου που 'ναι βασανισμένα και μου λέει: Α, ξέρετε, επειδή δεν έχουμε τον ΑΜΚΑ σας, πρέπει να μας τον δώσετε. Ευχαρίστως, της απαντώ. Σημειώνετε. Ααα, όοχι, μου ξαναλέει. Θα πάτε στο φωτοτυπάδικο της γειτονιάς, θα φωτοτυπήσετε την επιστολή που σας στείλαμε (!), την ταυτότητά σας, θα συμπληρώσετε αυτή την αίτηση με την οποία μαςικετεύετε γονατιστή παρακαλείτε να καταχωρήσουμε τον ΑΜΚΑ σας, θα τη φωτοτυπήσετε κι αυτή, θα σας δώσουμε έναν αριθμό πρωτοκόλλου και αφού τα καρφιτσώσετε όοοοολα μαζί (και την πρωτότυπη επιστολή/κλήση) θα μας τα δώσετε προκειμένου να προβούμε στην καταγραφή.
Όντως λοιπόν, ξανακατεβαίνω στο δρόμο, βρίσκω το φωτοτυπάδικο (ψέματα, το ήξερα κι από πριν ;) ) φωτοτυπώ τα δέοντα, πλερώνω το δίκαιον όφλημα, ξανανεβαίνω στα γραφεία, ξαναστήνομαι στην ουρά, παραδίδω το μάτσο στην κυρία με το απλανές βλέμμα ίνα προβεί στα περαιτέρω, και τη στιγμή που ορνιθοσκαλίζει κάτι στο κιτάπι της, ρωτώ αφελώς: Μα κάποια αρμόδια υπηρεσία του ελληνικού δημοσίου έχει ήδη τον ΑΜΚΑ μου. Τώρα πια αυτές οι πληροφορίες βρίσκονται ένα κλικ μακριά. Γιατί δεν τον ζητήσατε από εκεί;
Και το απλανές βλέμμα έγινε απλανέστερο. Του διπλανού της μόνο (αυτουνού που ήταν υπεύθυνος γιατα θύματα τους ασφαλισμένους από 'δώ κι οφκά) έγινε κομματάκι δολοφονικό· προφανώς αισθάνθηκε ότι απειλώ την αναπαυτική καρέκλα του. Ενδεχομένως και το ωραίο παχιό-παχιό κιτάπι που είχε απλωμένο μπροστά του. Γιατί ξέρετε πώς λατρεύουν τα κιτάπια τους αυτοί οι άθρωπες, έτσι δεν είναι; Μη σας πω πιο πολύ κι από τις καρέκλες τους...
Εδιτ: Α, και ξέχασα να σας πω, ότι ακριβώς απέναντι, ένας δύστυχος συνάδελφός τους στελέχωνε εναλλάξ το ταμείο και το γραφείο επιλογής γιατρού, εξαιτίας περικοπών προσωπικού! Εναλλάξ!!! Με αποτέλεσμα να γίνεται της τρελής πουτάνας.
Πριν από καιρό, λαμβάνω επιστολή η οποία με καλεί δι' υπόθεσίν μου στο αρμόδιο τοπικό γραφείο. Με τρελό χτυποκάρδι (προφανώς όχι ερωτικό), αφήνω στην άκρη το μεροκάματο, παίρνω μαζί μου την επιστολή-κλήση παρουσίασης και κάνω τα Χ χιλιόμετρα που με χωρίζουν από το εν λόγω. Αφού τρώω στη μάπα όλο το πήξιμο της λεωφόρου μέσ' στο κατακαλόκαιρο, αφού σκάω Χ ποσό για να παρκάρω σε πλερωτικό πάρκινγκ (καθότι για να βρεις αδέσποτο πάρκινγκ στη συγκεκριμένη περιοχή πρέπει να 'χεις τον Γιαραμπή μπάρμπα), ανεβαίνω στα γραφεία και ερωτώ τι με θέλουν.
Παραπέμπομαι δεόντως στο τμήμα πρωτοκόλλου, όπου δύο (αριθμ. 2) υπάλληλοι κάθονται πίσω από κάτι χοντρά κιτάπια και περιμένουν με βλέμμα απλανές το επόμενο
Της δείχνω, λοιπόν, την επιστολή, την ερωτώ τι θεν από τα νιάτα μου που 'ναι βασανισμένα και μου λέει: Α, ξέρετε, επειδή δεν έχουμε τον ΑΜΚΑ σας, πρέπει να μας τον δώσετε. Ευχαρίστως, της απαντώ. Σημειώνετε. Ααα, όοχι, μου ξαναλέει. Θα πάτε στο φωτοτυπάδικο της γειτονιάς, θα φωτοτυπήσετε την επιστολή που σας στείλαμε (!), την ταυτότητά σας, θα συμπληρώσετε αυτή την αίτηση με την οποία μας
Όντως λοιπόν, ξανακατεβαίνω στο δρόμο, βρίσκω το φωτοτυπάδικο (ψέματα, το ήξερα κι από πριν ;) ) φωτοτυπώ τα δέοντα, πλερώνω το δίκαιον όφλημα, ξανανεβαίνω στα γραφεία, ξαναστήνομαι στην ουρά, παραδίδω το μάτσο στην κυρία με το απλανές βλέμμα ίνα προβεί στα περαιτέρω, και τη στιγμή που ορνιθοσκαλίζει κάτι στο κιτάπι της, ρωτώ αφελώς: Μα κάποια αρμόδια υπηρεσία του ελληνικού δημοσίου έχει ήδη τον ΑΜΚΑ μου. Τώρα πια αυτές οι πληροφορίες βρίσκονται ένα κλικ μακριά. Γιατί δεν τον ζητήσατε από εκεί;
Και το απλανές βλέμμα έγινε απλανέστερο. Του διπλανού της μόνο (αυτουνού που ήταν υπεύθυνος για
Εδιτ: Α, και ξέχασα να σας πω, ότι ακριβώς απέναντι, ένας δύστυχος συνάδελφός τους στελέχωνε εναλλάξ το ταμείο και το γραφείο επιλογής γιατρού, εξαιτίας περικοπών προσωπικού! Εναλλάξ!!! Με αποτέλεσμα να γίνεται της τρελής πουτάνας.
Μου θυμίζεις μια φορά που είχα πάει στον ΟΑΕΕ χωρίς να έχω μαζί μου τον αριθμό μητρώου μου. Αφού πρώτα περίμενα κάνα τέταρτο να γυρίσει η υπάλληλος που είχε πεταχτεί στο τυροπιτάδικο, συμπλήρωσα λοιπόν τα δέοντα με στυλό από το χόντος σέντερ δεμένο με σπάγγο μην τον κλέψει κανείς, και επέστρεψα στην τυροπιτοφόρα υπάλληλο. «Ο α.μ. σας ποιος είναι;» λέει. «Δεν τον θυμάμαι», λέω, «δεν μπορείτε να τον βρείτε στους υπολογιστές στον κάτω όροφο;» (σημειωτέον, όλα τα άλλα στοιχεία μου τα είχα δώσει, μόνο ομάδα αίματος δεν είχα γράψει). «Μα, κυρία μου, τότε θα πρέπει να ψάξουμε!» μου απάντησε έντρομη και νευριασμένη.
bernardina
Moderator
Ε, ναι! (:devil: και :curse: και :angry: και 
και :down: και φτου κι απ' την αρχή)
και :down: και φτου κι απ' την αρχή)
Δεν πειράζει. Μας έχουν καταλάβει πια. Για την επανίδρυση του κράτους θα αναλάβει η Παγκόσμια Τράπεζα, που έχει όλη την τεχνογνωσία από τις αποδεκατισμένες από κακοδιαχείριση και εμφύλιους χώρες της Αφρικής:
Λόγω της δύσκολης κατάστασης λέγεται ότι τώρα θα εμπλακεί στη διάσωση και η Παγκόσμια Τράπεζα. Με τη βοήθεια των ειδικών από την Ουάσιγκτον η χώρα θα πρέπει επιτέλους να γίνει επιχειρηματικά φιλικότερη και να δημιουργήσει κίνητρα για επενδυτές. Είναι κάτι σαν μια τελευταία προσπάθεια - λέει ανώτερος διαμεσολαβητής της ΕΕ, που πηγαινοέρχεται στην Αθήνα και τις Βρυξέλλες και συνεργάζεται στενά τόσο με την τρόικα όσο και με τα ελληνικά υπουργεία. Περισσότερο διεθνές know-how δεν μπορεί να υπάρξει πλέον, αφού θα είναι πλέον στην Αθήνα το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, η task force της Ευρωπαϊκή Επιτροπής και οι ειδικοί που στέλνουν τα κράτη-μέλη.
(Βήμα, από άρθρο του Σπίγκελ).
Λόγω της δύσκολης κατάστασης λέγεται ότι τώρα θα εμπλακεί στη διάσωση και η Παγκόσμια Τράπεζα. Με τη βοήθεια των ειδικών από την Ουάσιγκτον η χώρα θα πρέπει επιτέλους να γίνει επιχειρηματικά φιλικότερη και να δημιουργήσει κίνητρα για επενδυτές. Είναι κάτι σαν μια τελευταία προσπάθεια - λέει ανώτερος διαμεσολαβητής της ΕΕ, που πηγαινοέρχεται στην Αθήνα και τις Βρυξέλλες και συνεργάζεται στενά τόσο με την τρόικα όσο και με τα ελληνικά υπουργεία. Περισσότερο διεθνές know-how δεν μπορεί να υπάρξει πλέον, αφού θα είναι πλέον στην Αθήνα το ΔΝΤ, η Παγκόσμια Τράπεζα, η task force της Ευρωπαϊκή Επιτροπής και οι ειδικοί που στέλνουν τα κράτη-μέλη.
(Βήμα, από άρθρο του Σπίγκελ).
crystal
Moderator
Από την άλλη βέβαια (για να κάνω και τον συνήγορο του διαβόλου), και να θέλουν να κάνουν κάτι, δεν τους αφήνει το ίδιο το σύστημα. Π.χ. στον ΟΑΕΕ της Καλλιθέας οι άνθρωποι δουλεύουν (εντάξει: σχεδόν όλοι, σχεδόν πάντα κ.λπ). Αλλά όταν για να κάνεις μια δουλειά πρέπει να πας 1.στον πρώτο 2.στο Πρωτόκολλο 3.στο ισόγειο 4.στο Πρωτόκολλο. 5.στον τρίτο 6.στο Πρωτόκολλο 7.στον πρώτο 8.στο Πρωτόκολλο 9.στην προϊσταμένη για την τελική τζίφρα, όσο και να δουλεύουν, όσο κι αν τους βρεις όλους στη θέση τους, ε, δεν βγαίνει λιγότερο από ώρα.
Την τελευταία φορά είχα βγει από το συνηθισμένο καφκικό mode και αντιμετώπισα την κατάσταση με χιούμορ (μηχανισμός αυτοσυντήρησης), οπότε όταν έφτασα μπαρουτοκαπνισμένη και θριαμβεύτρια στην προϊσταμένη είχα ένα χαμόγελο μέχρι τ' αυτιά. Πάνω στην κουβέντα μού είπε ότι κι η ίδια θα προτιμούσε να είναι λιγότερη η γραφειοκρατία, για να βγαίνει πιο γρήγορα η δουλειά. Ε, με ρούμπωσε.
Την τελευταία φορά είχα βγει από το συνηθισμένο καφκικό mode και αντιμετώπισα την κατάσταση με χιούμορ (μηχανισμός αυτοσυντήρησης), οπότε όταν έφτασα μπαρουτοκαπνισμένη και θριαμβεύτρια στην προϊσταμένη είχα ένα χαμόγελο μέχρι τ' αυτιά. Πάνω στην κουβέντα μού είπε ότι κι η ίδια θα προτιμούσε να είναι λιγότερη η γραφειοκρατία, για να βγαίνει πιο γρήγορα η δουλειά. Ε, με ρούμπωσε.
Το θέμα είναι ότι οι εξυπνότεροι και οι πιο δραστήριοι υπάλληλοι αυτών των υπηρεσιών έχουν καταλάβει ότι αν το δημόσιο ξυπνήσει κι αρχίσει να χρησιμοποιεί την τεχνολογία, ακόμα κι αυτοί θα σταματήσουν να έχουν λόγο ύπαρξης, αφού όλα αυτά που περιγράφονται πιο πάνω θα μπορούσαν στην ουσία να γίνουν από έναν μόνο υπάλληλο μ' ένα κομπιούτερ ή ακόμα και μέσω διαδικτύου. Άρα, δεν έχουν κανέναν λόγο να αποδείξουν πόσο έξυπνοι και προχωρημένοι είναι. Οι υπόλοιποι είναι ούτως ή άλλως για τα πανηγύρια, π.χ. υπάλληλοι που χειρίζονται κομπιούτερ με ΕΝΑ (1) δάχτυλο, όπως είδα εγώ σε μια εφορία, στο τμήμα μητρώου.
bernardina
Moderator
Μέχρι η γη να γίνει κόκκινη να φτάσει η ευλογημένη ώρα που δεν θα μας καταβροχθίζει αμάσητους το τέρας της γραφειοκρατίας, μια καλή λύση είναι: περισσότερες αρμοδιότητες στα ΚΕΠ, που έχουμε ξαναπεί ότι οι υπάλληλοί τους έχουν μια διαφορετική νοοτροπία. Είναι ευγενείς, γρήγοροι, περιποιητικοί, πρόθυμοι και -κυρίως- αποτελεσματικοί. Δεν ξέρω γιατί, δεν με ενδιαφέρει να μάθω γιατί, με ενδιαφέρει ότι το έχω ζήσει. Σε καμιά δεκαριά ΚΕΠ κιόλας, όχι σε ένα ή δύο τυχαία δείγματα. Ούτε ένας πολίτης πια σε εφορίες, πολεοδομίες, υποθηκοφυλακεία, δήμους για πιστοποιητικά, κλπ κλπ. Μια αίτηση στο ΚΕΠ, επέκταση της μηχανοργάνωσης και τέρμα! Και να δεις για πότε κόβονται και τα λαδώματα και τα γρηγορόσημα και οι εκατέρωθεν παρανομίες. Ας απαιτήσουμε λοιπόν περισσότερα ΚΕΠ και στη θέση του κάθε κηφήνα περισσότερους και πιο καλοπληρωμένους Κεπετζήδες. Ακόμα κι έτσι, μας συμφέρει.
Και ύστερα ξύπνησε, γιατί είχε μείνει ο κώλος της ξεσκέπαστος...
Και ύστερα ξύπνησε, γιατί είχε μείνει ο κώλος της ξεσκέπαστος...
Το συζητούσαμε στην Αδριανού, αφού ακούσαμε μια ακόμα ιστορία γραφειοκρατικής φρίκης, για το πόσο εύκολο θα ήταν να ζητάμε τα πάντα ηλεκτρονικά από το σπίτι μας ή με φυσική παρουσία στο ΚΕΠ της γειτονιάς μας (τεράστια εξοικονόμηση χρόνου και καυσίμων) και να διεκπεραιώνονται τα πάντα, γρήγορα, χωρίς ουρές και με πλήρη παρακολούθηση της απόδοσης των υπαλλήλων. Μπορεί να αρχίσει με κάποια πράγματα να καλύπτονται από τη φλυαρία της περιγραφής και σταδιακά να αυτοματοποιούνται καθώς ονομασίες και διαδικασίες θα περνάνε στο σύστημα. Κάθε επίσημο έγγραφο που εκδίδεται θα μπορεί να είναι προσβάσιμο από το διαδίκτυο, άρα και να διαπιστώνεται οποιαδήποτε στιγμή η εγκυρότητά του. Τέρμα στις ουρές, στην ταλαιπωρία, στην αφασία του καφκικού χαρτοβασίλειου.
bernardina
Moderator
Όχι. Λιγότεροι δημόσιοι υπάλληλοι. Άρα πιο καλοπληρωμένοι.
Ονλάιν οργάνωση των υπηρεσιών. Άρα λιγότερες μετακινήσεις, λιγότερο χαρτομάνι, περισσότερη διαφάνεια, λιγότερη παρανομία. Λιγότερη ανάγκη για γραφειοκρατία.
Γιατί δυσκολευόμαστε να συνεννοηθούμε;
Φαντάζομαι ότι δεν εννοείς πως τα παραπάνω σημαίνουν επιθυμία να προσληφθούν περισσότεροι υπάλληλοι στα ΚΕΠ, και να δουλεύουν χωρίς να πληρώνονται, έτσι; Γιατί έτσι όπως το έχεις διατυπώσει υπάρχει περιθώριο αμφιβολίας...
Προσωπικά, θα ήθελα να απολύσουν όλους τους υπαλλήλους του ΟΠΑΠ A.E. (της μητρικής, δηλαδή) και να δώσουν τα δεκάδες χιλιάδες του μηνιαίου μισθού τους για να προσληφθεί κόσμος που πραγματικά μπορεί και θέλει να δουλέψει.
rogne
¥
"Επιθυμία"; Δική μας; Προφανώς όχι. Επιθυμία του κράτους, ναι. Πολύ θα ήθελε το κράτος να απολύσει διάφορους γραφειοκράτες του δημοσίου για να "προσλάβει" μερικούς αποτελεσματικούς και πρόθυμους υπαλλήλους σε ΚΕΠ -- με τη διαφορά ότι θα ήθελε βασικά να τους προσλάβει στα χαρτιά, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, και να τους φεσώνει με συμβάσεις αορίστου. Να μπορεί να διαφημίζει την πάταξη της γραφειοκρατίας με το αζημίωτο...
Κι εγώ αυτό που λες θα ήθελα, αλλά η τρέχουσα πραγματικότητα έχει την τάση να ικανοποιεί τις ευχές μας σαν τζίνι: έτσι που να μετανιώνουμε για την ώρα και τη στιγμή που τις κάναμε.
Οπότε ας μην κάνουμε ευχές. Ε;
rogne
¥
Μπα, ας κάνουμε και ευχές και πολλά παραπάνω. Ή τουλάχιστον, και πιο κοντά στη σοφία του παραμυθιού, ας διατυπώνουμε τις ευχές μας αναλυτικά, για να μην μπορούν να μας τη φέρουν τα τζίνια που κυκλοφορούν ολόγυρα.
Εμένα πάντως μ' έχει σώσει κι ετούτο 'δώ: http://www.ermis.gov.gr/portal/page/portal/ermis/
Μια μικρή επικαιροποίηση για όσα συζητήσαμε παλιότερα περί φοροαποφυγής μέσω εταιριών κλπ, τα οποία (μαζί με πολλά άλλα ) προέκυψαν απ' τη χθεσινή συνάντησή μου με τον λογιστή μου:
) προέκυψαν απ' τη χθεσινή συνάντησή μου με τον λογιστή μου:- Τα εταιρικά αυτοκίνητα (και τα χρονομισθωμένα) δημιουργούν πλέον φορολογητέο εισόδημα στον πραγματικό χρήστη τους.
- Ο έλεγχος κοιτά ακόμη και το πλήθος των εταιρικών κινητών τηλεφώνων, κόβοντας την παλαιότερη ευκολία να έχεις εταιρικό πακέτο με ενδοεπικοινωνία κλπ μ' όλη σου την οικογένεια κι όλες τις ερωμένες (πχ δεν μπορεί ΕΠΕ με έναν διαχειριστή-εταίρο, έναν ακόμη εταίρο και έναν υπάλληλο να έχει ούτε καν πέντε κινητά).
- Όλες αυτές οι προσαρμογές-αναγωγές-μειώσεις γίνονται κανονικά μέσω του μηχανισμού της αναμόρφωσης (http://lexilogia.gr/forum/showthread.php?9595).
- Παλιότερες τρύπες που έτυχαν συστηματικής εκμετάλλευσης (πχ οι ΕΕ με 99% στον ετερόρρυθμο εταίρο, που ουσιαστικά φορολογιόντουσαν για τα πάντα με ~25%) κλείνουν διαρκώς.
- Ο έλεγχος τσεκουρώνει άγρια και τσεκάρει ακόμη και τις αιμορροΐδες σου.
- Το ότι κάποιοι μέχρι στιγμής (φαίνεται να) την γλιτώνουν, δεν σημαίνει πως θα μείνουν έτσι μέχρι τέλους — αν και δεν μπορώ να ξέρω τι περιθώρια θα έχουν (αν έχουν) to buy their way out of this mess. ;)
- Ο εκπατρισμός ποτέ άλλοτε δεν φαινόταν ελκυστικότερος.