Δηλαδή, πρώτα λες ότι το ενυπόγραφο άρθρο του Ροθ είναι ανώνυμο και ότι δεν υπάρχει τρόπος εξακρίβωσης της ταυτότητας του χρήστη
Λάθος κάνεις. Δεν διάβασες σωστά τι έγραψα. Η παρέμβασή του ήταν ανώνυμη, το ανοιχτό γράμμα, που ήταν επώνυμο, χρησιμοποιήθηκε κατόπιν σαν δευτερογενής πηγή και πλέον αναφέρεται στο εν λόγω άρθρο της Wiki.
Μετά λες ότι υπάρχει τρόπος εξακρίβωσης της ταυτότητας.
Πάλι όχι. Υπάρχει τρόπος να διαπιστωθεί, κατόπιν δημοσίευσης, ότι αυτό που αναφέρεται δεν είναι αλήθεια και ότι η υποτιθέμενη πρωτογενής πηγή είναι πλαστή. Αν είναι να διαπιστωθεί διά της επαλήθευσης, τρέχα-γύρευε. Δεν υπάρχει κανένας τρόπος να διαπιστωθεί ότι η πρωτογενής πηγή είναι στ' αλήθεια πρωτογενής, πριν γίνει η δημοσίευση στο άρθρο. Κι έτσι το μέσο χάνει την αξιοπιστία του.
Αν μπω στην Wikipedia σαν David Mitchell και πάω στο Linking themes και προσθέσω διάφορες σκέψεις του συγγραφέα, θα διαπιστωθεί ότι δεν είμαι ο David Mitchell, αλλά στο μεταξύ το ψέμα θα υπάρχει εκεί μέχρι να το ανακαλύψει κάποιος. Αν ο τρόπος που γίνεται η επεξεργασία ενός άρθρου θέλετε να είναι αυτός, όπου δεν είσαι ποτέ σίγουρος για κάποια πληροφορία αν δεν αποδειχτεί εκ των υστέρων έγκυρη, τι να σας πω... υποτίθεται ότι ο λόγος που διατηρούνται βιβλιογραφικές αναφορές είναι για να υπάρχει αξιοπιστία στην αναμετάδοση πληροφορίας, κάτι που οι τυπωμένες εγκυκλοπαίδειες σπάνια κάνουν.