Costas
¥
Ένα βιντεάκι για το άλμα εις μήκος στους Ολυμπιακούς διαχρονικά. Το ρεκόρ του Μπήμον καλά κρατεί! (ΝΥΤ)
Ολυμπιάδα 2012, Λονδίνο
- Thread starter drsiebenmal
- Start date
Rogerios
¥
Την ίδια απορία είχα κι εγώ, αν κι έχω τόσο κακή γνώμη για τα πρότυπα του ΕΛΟΤ που δεν με σοκάρουν ακόμα και οι πιο κουφές και αντιαισθητικές μεταγραφές ελληνικών ονομάτων. ;)
Το πρότυπο του ΕΛΟΤ δίνει Yfantidou. Και τις αντιΕΛΟΤικές κακίες τις γράφουμε εδώ: http://lexilogia.gr/forum/showthread.php?8996-Μεταγραμματισμός-EL-EN-κατά-ΕΛΟΤ-743-ISO-843 κι εδώ: http://lexilogia.gr/forum/showthrea...tion-transcription-μεταγραμματισμός-μεταγραφή. Αλλά, να το ξέρεις, θα με βρεις απέναντί σου. :)
Μπορεί να ζήτησε η ίδια την συγκεκριμένη μεταγραφή. Εγώ πάντως δεν έχω πρόβλημα με το πρότυπο του ΕΛΟΤ. Όταν κάποιος αγγλόγλωσσος ήθελε να προφέρει σωστά το όνομά μου, το έγραφα Thee-meet-ree-os. Κατά τα άλλα, μια χαρά με βόλευε το Dimitrios. Όσοι δεν το έβλεπαν γραμμένο και απλά το άκουγαν, όταν μετά το έγραφαν ήταν κάπως έτσι: Demetrius. Το πρότυπο του ΕΛΟΤ απλά συμμαζεύει τις μεταγραφές. Δεν μας ενδιαφέρει τι θα προφέρει ο κάθε λαός με το gi, αλλά να αντιστοιχεί πάντα στο γι.
Περί τελετής έναρξης: http://www.tanea.gr/gnomes/?aid=4743091.
Rogerios
¥
Με την έναρξη των αγωνισμάτων του στίβου, είπα κι εγώ να παρακολουθήσω λίγο Ολυμπιακούς Αγώνες. Έ, λοιπόν, αυτό που με ενοχλεί περισσότερο από όλα δεν είναι το σακάτεμα των ξένων ονομάτων. Αφενός, έχω ακούσει σπορτκάστερ τόσων εθνικοτήτων να προφέρουν φρικιαστικά τα ονόματα των αλλοδαπών (για εκείνους) αθλητών, που σχεδόν τίποτε δεν με σοκάρει πλέον. Αφετέρου, έχω συνηθίσει στην ιδέα ότι πρέπει να τηρηθεί η παράδοση σύμφωνα με την οποία όσοι μεταδίδουν στίβο για την ελληνική τηλεόραση δεν αποτελούν υποδείγματα (1) ούτε ορθοφωνίας (2) ούτε στάνταρ νεοελληνικής προφοράς (διάβαζε "αθηναϊκής"), οπότε δεν έχω πια απαιτήσεις για την ορθή προφορά ούτε καν των αγγλικών ονομάτων.
Προκειμένου όμως περί δημοσιογράφων που έχουν περιγράψει καμιά εικοσαριά μεγάλες διοργανώσεις, έχω την απαίτηση να είναι μέσα στο κλίμα του αγώνα κάθε αγωνίσματος και να μου μεταφέρουν το ουσιώδες και κρίσιμο κάθε στιγμής. Δεν είναι δυνατό να παρακολουθώ έναν άλτη του μήκους στην τρίτη του προσπάθεια, να γνωρίζω ότι ο άμεσος στόχος του είναι π.χ. να πηδήξει περισσότερο από 7.90 ώστε να έχει ελπίδες να είναι στην οχτάδα των αθλητών που θα συνεχίσουν στις 3 τελευταίες προσπάθειες κι εσύ να μου λες ασχετίλες του στυλ "το 2008 είχε πηδήξει 8.40 σε μήτινγκ στο Σακραμέντο" κι έπειτα να απορείς που ο αθλητής έχει στραβομουτσουνιάσει αφού πήδηξε 7.80. Και δεν είναι δυνατό να μην έχεις αποκτήσει τη στοιχειώδη κρίση ώστε να μπορείς να υπολογίσεις ΠΡΙΝ ανακοινωθεί το αποτέλεσμα πόσο περίπου είναι ένα άλμα ή μια ρίψη και να μας επαναλαμβάνεις "θα δούμε", όταν εγώ ο αμύητος έχω υπολογίσει αρκετά καλά τι έχει γίνει.
Αλλά τι ζητάω κι εγώ. Εδώ αργούσαν να καταλάβουν αν ήταν επιτυχημένο ένα άλμα στο επί κοντώ. Κι έπειτα, στο επί κοντώ γυναικών δεν ήξεραν καν ποιο ήταν το όριο πρόκρισης και πανηγύριζαν την πρόκριση της Λεδάκη που είχε περάσει το 5.50. Όταν η άτυχη αθλήτρια έμεινε έξω ως 13η (12 αθλήτριες πέρασαν τα 5.55, το αρχικό όριο ήταν 5.60) προσπαθούσαν να τα μπαλώσουν. Απογοήτευση...
Προκειμένου όμως περί δημοσιογράφων που έχουν περιγράψει καμιά εικοσαριά μεγάλες διοργανώσεις, έχω την απαίτηση να είναι μέσα στο κλίμα του αγώνα κάθε αγωνίσματος και να μου μεταφέρουν το ουσιώδες και κρίσιμο κάθε στιγμής. Δεν είναι δυνατό να παρακολουθώ έναν άλτη του μήκους στην τρίτη του προσπάθεια, να γνωρίζω ότι ο άμεσος στόχος του είναι π.χ. να πηδήξει περισσότερο από 7.90 ώστε να έχει ελπίδες να είναι στην οχτάδα των αθλητών που θα συνεχίσουν στις 3 τελευταίες προσπάθειες κι εσύ να μου λες ασχετίλες του στυλ "το 2008 είχε πηδήξει 8.40 σε μήτινγκ στο Σακραμέντο" κι έπειτα να απορείς που ο αθλητής έχει στραβομουτσουνιάσει αφού πήδηξε 7.80. Και δεν είναι δυνατό να μην έχεις αποκτήσει τη στοιχειώδη κρίση ώστε να μπορείς να υπολογίσεις ΠΡΙΝ ανακοινωθεί το αποτέλεσμα πόσο περίπου είναι ένα άλμα ή μια ρίψη και να μας επαναλαμβάνεις "θα δούμε", όταν εγώ ο αμύητος έχω υπολογίσει αρκετά καλά τι έχει γίνει.
Αλλά τι ζητάω κι εγώ. Εδώ αργούσαν να καταλάβουν αν ήταν επιτυχημένο ένα άλμα στο επί κοντώ. Κι έπειτα, στο επί κοντώ γυναικών δεν ήξεραν καν ποιο ήταν το όριο πρόκρισης και πανηγύριζαν την πρόκριση της Λεδάκη που είχε περάσει το 5.50. Όταν η άτυχη αθλήτρια έμεινε έξω ως 13η (12 αθλήτριες πέρασαν τα 5.55, το αρχικό όριο ήταν 5.60) προσπαθούσαν να τα μπαλώσουν. Απογοήτευση...
Τόσο κλάμα έριξε τον περασμένο μήνα ο Άντι στο Γουίμπλεντον, παρότι του έδωσαν 900.000 δολάρια της παρηγοριάς για τη δεύτερη θέση, οπότε το εύκολο χρυσό θα πρέπει να τον ηρέμησε πια.
http://www.huffingtonpost.com/lisa-belkin/andy-murray-mother_b_1659190.html
http://www.huffingtonpost.com/lisa-belkin/andy-murray-mother_b_1659190.html
Nickel: "Τόσο κλάμα έριξε τον περασμένο μήνα ο Άντι στο Γουίμπλεντον, παρότι του έδωσαν 900.000 δολάρια της παρηγοριάς για τη δεύτερη θέση, οπότε το εύκολο χρυσό θα πρέπει να τον ηρέμησε πια."
Ζήτω ο ερασιτεχνισμός:twit::clap:
Αχ άτυχε Jim Thorpe γεννήθηκες σε λάθος εποχή.
Και μια που έγινε αναφορά στην εμφάνιση του ονόματος της Υφαντίδου θυμήθηκα μια αντίστροφη περίπτωση με ένα όνομα που εμφανιζόταν το 1963 στο γραφείο πληροφοριών του Χίλτον της Αθήνας:
F. Harry Stowe
Ζήτω ο ερασιτεχνισμός:twit::clap:
Αχ άτυχε Jim Thorpe γεννήθηκες σε λάθος εποχή.
Και μια που έγινε αναφορά στην εμφάνιση του ονόματος της Υφαντίδου θυμήθηκα μια αντίστροφη περίπτωση με ένα όνομα που εμφανιζόταν το 1963 στο γραφείο πληροφοριών του Χίλτον της Αθήνας:
F. Harry Stowe
Για να είναι πιο πετυχημένο θα έπρεπε να ήταν F. Harry Staw.
Nitpicking on top of nitpicking: Φωνητικά μπορεί να ήταν πιο πετυχημένο (όχι απαραιτήτως: πολλοί ξένοι το προφέρουν [ou]), αλλά γνωστό επώνυμο είναι το Stowe, όχι το Staw.
SBE
¥
Μετά από πολύ καιρό ταλαιπωρίας για τα ολυμπιακά εισιτήρια, το πρόβλημά μου λύθηκε: Σήμερα ξύπνησα στις τέσσερις το πρωί. Φυσιολογικά. Και επειδή είχε αρχίσει να ξημερώνει, λέω δεν πάω να δω τι γίνεται στο Τσέχικο Σπίτι, που πουλάνε εισιτήρια. Δυστυχώς, υπολόγισα χωρίς τον ξενοδόχο, τις Κυριακές, ο υπόγειος ξεκινάει στις εφτά, κι έτσι με αλλαγές λεωφορείων κλπ έφτασα εκεί στις εφτά παρά. Και διαπίστωσα ότι ήταν ήδη είκοσι άτομα στην ουρά. Ωραίο, ηλιόλουστο πρωί κλπ, το μαγαζί είχε και καρέκλες, οι πρώτοι στην ουρά είπαν ότι είχαν έρθει από τις τρεισήμισι και είχαν μαζί τους ένα πάπλωμα, μπροστά μου μια οικογένεια με το μωρό στο καρότσι (όχι εγώ, η γυναίκα μου έχει φαγωθεί να δει αγώνες, μου είπε ο πατέρας), ένας δεκαπεντάχρονος μόνος του (ο πατέρας μου προσπάθησε να αγοράσει μέσω ιντερνέτ και τα έκανε σαλάτα και τώρα ψάχνω να βρω εισιτήρια για όλη την οικογένεια), ένας λιθουανός τραγουδιστής που σε μια φάση έφτιαξε και ραπ για την αναμονή στην ουρά και μας έβαλε να χτυπάμε παλαμάκια, ένα ζευγάρι γαλλόπαιδα κάτω των 25 κλπ κλπ. Και εγώ με μια εργασία που προσπαθώ να σουλουπώσω αυτές τις μέρες, με το ντοσιέ στα γόνατα και το μολύβι να γράφω μανιωδώς, κρατώντας ομπρέλλα για τον ήλιο με το άλλο (άρπαξα λίγο). Κατά τις οχτώ πέρασε ένας Αμερικανός, εκπρόσωπος ταξιδιωτικού γραφείου, με διάφορα εισιτήρια που λέει οι πελάτες τους δεν μπορούσαν να χρησιμοποιήσουν και τα πούλαγε στην ονομαστική αξία. Πού με δελέασε ένα για τις 12, ιστιοπλοΐα, αλλά θα έπρεπε να αφήσω την ουρά και να τρέχω στο Γουέιμουθ. Πήρα το τηλέφωνό του, για παν ενδεχόμενο, είπε ότι κάθε πρωί είχε εισιτήρια.
Δυστυχώς κατά τις δέκα άρχισε ο κατακλυσμός. Στην αρχή ανοίξαμε ομπρέλλες, μετά δυνάμωσε κι άλλο και μπήκαμε κάτω από μια ομπρέλλα εστιατορίου, με τις ομπρέλλες μας ανοιχτές γιατί έσταζε. Και για να μην τα πολυλογώ, οι επόμενες ώρες πέρασαν να βγαίνουμε και να μπαίνουμε κάτω από την ομπρέλλα του μαγαζιού. Ο πρώτος στην ουρά μου είπε ότι δύο τύποι εμφανίστηκαν κατά τις δέκα και στάθηκαν μπροστά του και όταν τους είπε να πάνε πίσω στην ουρά του είπαν ήμασταν εδώ από τις μία αλλά πήγαμε σπίτι να φέρουμε τα διαβατήριά μας. Κι εγώ ήμουνα εκεί χτες το μεσημέρι, αλλά πήγα σπίτι να φάω, να κοιμηθώ, να δω τηλεόραση, και ξαναγύρισα, οπότε δικαιωματικά είμαι πριν από αυτούς. Σε ένα διάλειμμα της βροχής εμφανίστηκε και συνεργείο του μπιμπισί και πήρε συνεντεύξεις τους πρώτους στην ουρά. Χαιρετήσαμε τους υπαλλήλους που ερχόντουσαν να πιάσουν δουλειά (την πολύ καλή κυρία στα εισιτήρια, που ήταν και χτες), πιάσαμε κουβεντούλα με τους σεκιουριτάδες και τελικά κατά τις δώδεκα μπήκαμε μέσα σε δόσεις. Μας ανακοίνωσαν ότι είχαν 140 εισιτήρια, σε διάφορα αγωνίσματα. Όταν τελικά ήρθε η σειρά μου (στο μεταξύ είχε έρθει για παρέα ένας φίλος), είχαν φύγει των 40 λιρών για απόψε (τελικός 100 μέτρων) κι είχαν μείνει των 450. Με κάτι μάτια σαν γυάλες από την απορία είδα τον κύριο που κοιμήθηκε απ'έξω να πληρώνει μετρητά 900, το γαλλοζευγάρι, τα πιτσιρίκια, να αγοράζουν τέσσερα εισιτήρια των 200 (συγχρονική κολύμβηση κλπ), επίσης μετρητά, τον Λιθουανό να δίνει μετρητά κάνα τρακοσάρι, γενικά, αν το ήξερα ότι είχαν τόσο πολύ μετρητό θα τους είχα ληστέψει στις εφτά το πρωί, που είχε τελείως ερημία εκεί γύρω.
Τεσπά, αγόρασα εισιτήρια για τα προκριματικά στίβου της Τρίτης και για το ΒΜΧ της Τετάρτης, αμφότερα στο Ολυμπιακό Πάρκο. Κι εδώ αρχίζει το δράμα, γιατί είχα χτες αγοράσει για το τρίαθλο και είναι την ίδια ώρα με τα προκριματικά. Και θα προτιμούσα τρίαθλο, αλλά ο φίλος μου με διαβεβαίωσε ότι Ολυμπιακό Στάδιο είναι καλύτερα (έχει ήδη πάει μία φορά εκεί). Οπότε τώρα αναζητούνται αγοραστές. Ευτυχώς, κάποιοι ζητάνε τρίαθλο στο Κραιγκσλιστ και θα επικοινωνήσω μαζί τους (ο ημπέης έχει απαγορεύσει πώληση ολυμπιακών εισιτηρίων). Και θα ζητήσω όσα έδωσα, γιατί παρόλο που μου λένε ότι μπορώ να ζητήσω πολλά (όπου ακούς πολλά κεράσια), προτιμώ να έχω ήσυχη τη συνείδησή μου και το ολυμπιακό πνεύμα μου άθικτο. Είμαι κορόιδο; Ποιός ξέρει. Πάντως μέχρι τώρα η εμπειρία ήταν καλή. Το πιο εύκολο εισιτήριο, που τα δίνουν σχεδόν χάρισμα, είναι του βόλεϊ. Δεν ξέρω γιατί έτσι, νομίζω είναι πολύ μεγάλο το μέρος που γίνονται οι αγώνες και δε γεμίζει εύκολα.
Α, ναι, και αφού είχα γίνει παπί στα μανίκια κλπ έβγαλε έναν ήλιο άλλο πράμα. Να μας στεγνώσει.
Οπότε, Τετάρτη- Πέμπτη στο Ολυμπιακό Πάρκο. Λέμε να καθίσουμε όλη μέρα εκεί. Έχουμε κανέναν Έλληνα αθλητή Τετάρτη πρωί στο στίβο (ακόντιο, τριπλούν, 110 εμπόδια και 200μ); Για να ντυθώ κατάλληλα.
ΥΓ Σχόλιο του μπιμπισί που έφαγε το ανάλογο κράξιμο στα άλλα ΜΜΕ: με τη νίκη του Φάρα στα 10χμ το ντόπιο ταλέντο σπάει την κυριαρχία των δρομέων της ανατολικής Αφρικής.
Σημ. Ο Φάρα είναι μεν Άγγλος υπήκοος, αλλά γεννημένος στο Μογκαντίσου, από Σομαλούς γονείς και Σομαλός μέχρι κάποια ηλικία. Προπονείται στην Κένυα και τις ΗΠΑ. Εμφανισιακά δεν έχει καμία διαφορά από τους άλλους αθλητές του αγωνίσματος του, που είναι Σομαλοί, Ερυθραίοι, Αιθίοπες, Κενυάτες.
ΥΓ2 Ιδέα μου ή η διαιτησία το παράκανε να ευνοεί τους Άγγλους;
ΥΓ3 Δεν μου άρεσε που το κοινό χτες στο στίβο χειροκροτούσε μόνο τους ντόπιους αθλητές, αλλά ίσως να είμαι περίεργο φρούτο. Το 2004 που είχα πάει τελευταία φορά να δω στίβο χειροκροτούσα το ίδιο όλους τους αθλητές. Και θεώρησα πατάτα αυτό που προσπαθούσε να πει ο σχολιαστής του μπιμπισί για την Έννις, ότι η δεύτερη και η τρίτη δεν ήταν καλές, γι'αυτό "χάσανε". Α, δηλαδή στις τυφλές επικράτησε η μονόφθαλμη;
ΥΓ4 Οι γαλότσες των Τσέχων, από την τελετή έναρξης, είναι πολύ ωραίες, τις είδα σήμερα στο τσέχικο σπίτι
ΥΓ4 Η στολή του εθελοντή περιλαμβάνει ψάθινο καπέλλο και ομπρέλλα ασσορτί με τα ρούχα. Για παν ενδεχόμενο.
Δυστυχώς κατά τις δέκα άρχισε ο κατακλυσμός. Στην αρχή ανοίξαμε ομπρέλλες, μετά δυνάμωσε κι άλλο και μπήκαμε κάτω από μια ομπρέλλα εστιατορίου, με τις ομπρέλλες μας ανοιχτές γιατί έσταζε. Και για να μην τα πολυλογώ, οι επόμενες ώρες πέρασαν να βγαίνουμε και να μπαίνουμε κάτω από την ομπρέλλα του μαγαζιού. Ο πρώτος στην ουρά μου είπε ότι δύο τύποι εμφανίστηκαν κατά τις δέκα και στάθηκαν μπροστά του και όταν τους είπε να πάνε πίσω στην ουρά του είπαν ήμασταν εδώ από τις μία αλλά πήγαμε σπίτι να φέρουμε τα διαβατήριά μας. Κι εγώ ήμουνα εκεί χτες το μεσημέρι, αλλά πήγα σπίτι να φάω, να κοιμηθώ, να δω τηλεόραση, και ξαναγύρισα, οπότε δικαιωματικά είμαι πριν από αυτούς. Σε ένα διάλειμμα της βροχής εμφανίστηκε και συνεργείο του μπιμπισί και πήρε συνεντεύξεις τους πρώτους στην ουρά. Χαιρετήσαμε τους υπαλλήλους που ερχόντουσαν να πιάσουν δουλειά (την πολύ καλή κυρία στα εισιτήρια, που ήταν και χτες), πιάσαμε κουβεντούλα με τους σεκιουριτάδες και τελικά κατά τις δώδεκα μπήκαμε μέσα σε δόσεις. Μας ανακοίνωσαν ότι είχαν 140 εισιτήρια, σε διάφορα αγωνίσματα. Όταν τελικά ήρθε η σειρά μου (στο μεταξύ είχε έρθει για παρέα ένας φίλος), είχαν φύγει των 40 λιρών για απόψε (τελικός 100 μέτρων) κι είχαν μείνει των 450. Με κάτι μάτια σαν γυάλες από την απορία είδα τον κύριο που κοιμήθηκε απ'έξω να πληρώνει μετρητά 900, το γαλλοζευγάρι, τα πιτσιρίκια, να αγοράζουν τέσσερα εισιτήρια των 200 (συγχρονική κολύμβηση κλπ), επίσης μετρητά, τον Λιθουανό να δίνει μετρητά κάνα τρακοσάρι, γενικά, αν το ήξερα ότι είχαν τόσο πολύ μετρητό θα τους είχα ληστέψει στις εφτά το πρωί, που είχε τελείως ερημία εκεί γύρω.
Τεσπά, αγόρασα εισιτήρια για τα προκριματικά στίβου της Τρίτης και για το ΒΜΧ της Τετάρτης, αμφότερα στο Ολυμπιακό Πάρκο. Κι εδώ αρχίζει το δράμα, γιατί είχα χτες αγοράσει για το τρίαθλο και είναι την ίδια ώρα με τα προκριματικά. Και θα προτιμούσα τρίαθλο, αλλά ο φίλος μου με διαβεβαίωσε ότι Ολυμπιακό Στάδιο είναι καλύτερα (έχει ήδη πάει μία φορά εκεί). Οπότε τώρα αναζητούνται αγοραστές. Ευτυχώς, κάποιοι ζητάνε τρίαθλο στο Κραιγκσλιστ και θα επικοινωνήσω μαζί τους (ο ημπέης έχει απαγορεύσει πώληση ολυμπιακών εισιτηρίων). Και θα ζητήσω όσα έδωσα, γιατί παρόλο που μου λένε ότι μπορώ να ζητήσω πολλά (όπου ακούς πολλά κεράσια), προτιμώ να έχω ήσυχη τη συνείδησή μου και το ολυμπιακό πνεύμα μου άθικτο. Είμαι κορόιδο; Ποιός ξέρει. Πάντως μέχρι τώρα η εμπειρία ήταν καλή. Το πιο εύκολο εισιτήριο, που τα δίνουν σχεδόν χάρισμα, είναι του βόλεϊ. Δεν ξέρω γιατί έτσι, νομίζω είναι πολύ μεγάλο το μέρος που γίνονται οι αγώνες και δε γεμίζει εύκολα.
Α, ναι, και αφού είχα γίνει παπί στα μανίκια κλπ έβγαλε έναν ήλιο άλλο πράμα. Να μας στεγνώσει.
Οπότε, Τετάρτη- Πέμπτη στο Ολυμπιακό Πάρκο. Λέμε να καθίσουμε όλη μέρα εκεί. Έχουμε κανέναν Έλληνα αθλητή Τετάρτη πρωί στο στίβο (ακόντιο, τριπλούν, 110 εμπόδια και 200μ); Για να ντυθώ κατάλληλα.
ΥΓ Σχόλιο του μπιμπισί που έφαγε το ανάλογο κράξιμο στα άλλα ΜΜΕ: με τη νίκη του Φάρα στα 10χμ το ντόπιο ταλέντο σπάει την κυριαρχία των δρομέων της ανατολικής Αφρικής.
Σημ. Ο Φάρα είναι μεν Άγγλος υπήκοος, αλλά γεννημένος στο Μογκαντίσου, από Σομαλούς γονείς και Σομαλός μέχρι κάποια ηλικία. Προπονείται στην Κένυα και τις ΗΠΑ. Εμφανισιακά δεν έχει καμία διαφορά από τους άλλους αθλητές του αγωνίσματος του, που είναι Σομαλοί, Ερυθραίοι, Αιθίοπες, Κενυάτες.
ΥΓ2 Ιδέα μου ή η διαιτησία το παράκανε να ευνοεί τους Άγγλους;
ΥΓ3 Δεν μου άρεσε που το κοινό χτες στο στίβο χειροκροτούσε μόνο τους ντόπιους αθλητές, αλλά ίσως να είμαι περίεργο φρούτο. Το 2004 που είχα πάει τελευταία φορά να δω στίβο χειροκροτούσα το ίδιο όλους τους αθλητές. Και θεώρησα πατάτα αυτό που προσπαθούσε να πει ο σχολιαστής του μπιμπισί για την Έννις, ότι η δεύτερη και η τρίτη δεν ήταν καλές, γι'αυτό "χάσανε". Α, δηλαδή στις τυφλές επικράτησε η μονόφθαλμη;
ΥΓ4 Οι γαλότσες των Τσέχων, από την τελετή έναρξης, είναι πολύ ωραίες, τις είδα σήμερα στο τσέχικο σπίτι
ΥΓ4 Η στολή του εθελοντή περιλαμβάνει ψάθινο καπέλλο και ομπρέλλα ασσορτί με τα ρούχα. Για παν ενδεχόμενο.
SBE
¥
Είχα κι άλλη μία υποσημείωση που την έσβησα γιατί δεν μου έβγαινε όπως έπρεπε και ανησυχούσα κιόλας μην πει κανείς ευαίσθητος στο ΥΓ1 ότι ο Φάρα βιολογικά δεν διαφέρει από τον Κάρολο (της Ουαλίας), άρα είναι ρατσιστικό το να λέμε ότι δεν είναι αγγλικό ταλέντο. Οπότε...
ΥΓ4 Πριν από δυο λεπτά ήρθε δεύτερη σε κάποιο δρόμο ταχύτητας αγγλίδα αθλήτρια ονόματι Οχουρουόγκου. Μας έδειξαν λοιπόν την αθλήτρια να τρέχει τυλιγμένη στη σημαία και μετά το γύρισαν σε γενικό πλάνο του σταδίου, γιατί φυσικά απαγορεύεται να δούμε τη νικήτρια, θα μας έρθει εγκεφαλικό. Ομοίως στις απονομές μεταλλίων όταν ο Βρετανός αθλητής είναι αργυρός ή χάλκινος βλέπουμε στιγμιότυπο με αυτόν και το μετάλλιο περασμένο στο λαιμό και δεν βλέπουμε καθόλου τους τρεις αθλητές μαζί, ενώ αν είναι χρυσός βλέπουμε όλη την απονομή. Μόνη εξαίρεση τα ιππικά, που η Άννα έδωσε τα μετάλλια μεταξύ άλλων και στην κόρη της. Παρόλα αυτά, δεν είναι τόσο άσχημα όσο φοβόμουνα ότι θα ήταν, το μπιμπισι το κρατάει όσο μπορεί διεθνές και είναι μια χαρά. Αντιλαμβάνεσαι δηλαδή τι περίμενα να δω. Παρεμπιπτόντως, αν παραπονεθεί κανείς (όπως έκανα εγώ με το πατινάζ στο Βανκούβερ που δεν το δείξανε καθόλου σε κανένα από τα τέσσερα κανάλια που έδειχναν ολυμπιακούς), η δικαιολογία του μπιμπισί είναι ότι δίνουν έμφαση σε ό,τι έχει τοπικό ενδιαφέρον.
ΥΓ5 Βλέπω επίσης στο Μπιμπισί ότι οι αθλητές της ΜΒ έχουν μεταχείριση η οποία εξαρτάται από:
α. κατά πόσο έχουν χριστεί "μεγάλες ελπίδες" (π.χ. η Έννις είναι τέτοια περίπτωση).
β. κοινωνική προέλευση: οι αριστοκράτες αθλητές είναι πιο πάνω από τα παιδιά του λαού, εκτός αν τα παιδιά του λαού ανήκουν στην κατηγορία α. Συνήθως αυτοί δίνουν τις πιο προβαρισμένες "αυθόρμητες" συνεντεύξεις (έσο έτοιμος ή καλάμι), μιλάνε υποτιμητικά για τους συναθλητές τους (π.χ. ο ποδηλάτης της ΜΒ που ήρθε 28ος στα 150 χμ και το έπαιζε φταίνε οι άλλοι 27 που μου στέρησαν το χρυσό. Ναι, και για μένα φταίνε οι άλλες 100.462.576 που μου στέρησαν το χρυσό στα 100 μέτρα).
γ. αουτσάιντερ, εκπλήξεις κλπ, όλοι παιδιά του λαού απ'το το λίγο που έχω δει, και όλοι έχουν την απολύτως μικρότερη αποδεκτή παρουσία (για ολυμπιονίκη) στα προγράμματα ανασκόπησης. Ίσως φοβούνται ότι θα κάνουν κανένα γραμματικό λάθος και τους κρύβουνε.
ΥΓ6 Το Μπιμπισί έχει προσλάβει για σχολιαστή τον Τζόν Μάκενρο, ο οποίος μάλλον βρήκε τα κορόιδα, δεν τον έχω ακούσει να λέει τίποτα πέρα από γενικότητες και αοριστολογίες. Μόλις τώρα μας είπε με πολύ προσποιητό ενθουσιασμό ότι αν και αμερικανός, πιστεύει ότι θα κερδίσει ο Μπολτ. Βαθυστόχαστο! Ο πιο καλός αθλητοπαρουσιαστής του Μπιμπισί είναι ο Μάικλ Tζόνσον, ο οποίος κάνει σοβαρή ανάλυση και ξέρει τα στοιχεία όλων των αθλητών. Μερικές φορές είναι εμφανές ότι οι άλλοι παρουσιαστές ενοχλούνται.
ΥΓ4 Πριν από δυο λεπτά ήρθε δεύτερη σε κάποιο δρόμο ταχύτητας αγγλίδα αθλήτρια ονόματι Οχουρουόγκου. Μας έδειξαν λοιπόν την αθλήτρια να τρέχει τυλιγμένη στη σημαία και μετά το γύρισαν σε γενικό πλάνο του σταδίου, γιατί φυσικά απαγορεύεται να δούμε τη νικήτρια, θα μας έρθει εγκεφαλικό. Ομοίως στις απονομές μεταλλίων όταν ο Βρετανός αθλητής είναι αργυρός ή χάλκινος βλέπουμε στιγμιότυπο με αυτόν και το μετάλλιο περασμένο στο λαιμό και δεν βλέπουμε καθόλου τους τρεις αθλητές μαζί, ενώ αν είναι χρυσός βλέπουμε όλη την απονομή. Μόνη εξαίρεση τα ιππικά, που η Άννα έδωσε τα μετάλλια μεταξύ άλλων και στην κόρη της. Παρόλα αυτά, δεν είναι τόσο άσχημα όσο φοβόμουνα ότι θα ήταν, το μπιμπισι το κρατάει όσο μπορεί διεθνές και είναι μια χαρά. Αντιλαμβάνεσαι δηλαδή τι περίμενα να δω. Παρεμπιπτόντως, αν παραπονεθεί κανείς (όπως έκανα εγώ με το πατινάζ στο Βανκούβερ που δεν το δείξανε καθόλου σε κανένα από τα τέσσερα κανάλια που έδειχναν ολυμπιακούς), η δικαιολογία του μπιμπισί είναι ότι δίνουν έμφαση σε ό,τι έχει τοπικό ενδιαφέρον.
ΥΓ5 Βλέπω επίσης στο Μπιμπισί ότι οι αθλητές της ΜΒ έχουν μεταχείριση η οποία εξαρτάται από:
α. κατά πόσο έχουν χριστεί "μεγάλες ελπίδες" (π.χ. η Έννις είναι τέτοια περίπτωση).
β. κοινωνική προέλευση: οι αριστοκράτες αθλητές είναι πιο πάνω από τα παιδιά του λαού, εκτός αν τα παιδιά του λαού ανήκουν στην κατηγορία α. Συνήθως αυτοί δίνουν τις πιο προβαρισμένες "αυθόρμητες" συνεντεύξεις (έσο έτοιμος ή καλάμι), μιλάνε υποτιμητικά για τους συναθλητές τους (π.χ. ο ποδηλάτης της ΜΒ που ήρθε 28ος στα 150 χμ και το έπαιζε φταίνε οι άλλοι 27 που μου στέρησαν το χρυσό. Ναι, και για μένα φταίνε οι άλλες 100.462.576 που μου στέρησαν το χρυσό στα 100 μέτρα).
γ. αουτσάιντερ, εκπλήξεις κλπ, όλοι παιδιά του λαού απ'το το λίγο που έχω δει, και όλοι έχουν την απολύτως μικρότερη αποδεκτή παρουσία (για ολυμπιονίκη) στα προγράμματα ανασκόπησης. Ίσως φοβούνται ότι θα κάνουν κανένα γραμματικό λάθος και τους κρύβουνε.
ΥΓ6 Το Μπιμπισί έχει προσλάβει για σχολιαστή τον Τζόν Μάκενρο, ο οποίος μάλλον βρήκε τα κορόιδα, δεν τον έχω ακούσει να λέει τίποτα πέρα από γενικότητες και αοριστολογίες. Μόλις τώρα μας είπε με πολύ προσποιητό ενθουσιασμό ότι αν και αμερικανός, πιστεύει ότι θα κερδίσει ο Μπολτ. Βαθυστόχαστο! Ο πιο καλός αθλητοπαρουσιαστής του Μπιμπισί είναι ο Μάικλ Tζόνσον, ο οποίος κάνει σοβαρή ανάλυση και ξέρει τα στοιχεία όλων των αθλητών. Μερικές φορές είναι εμφανές ότι οι άλλοι παρουσιαστές ενοχλούνται.
SBE
¥
Ήδη το μπιμπισί είχε εδω και πολύ καιρό μια κωμωδία ονόματι 2012 που διακωμωδούσε τη διοργάνωση και έδειχνε νεποτισμό, δωροδοκίες, αποφάσεις που παίρνονταν χωρίς λόγο κλπ κλπ. . Δεν την πολυπαρακολούθησα γιατί ήταν σε στυλ ψευτοντοκυμαντέρ, δηλαδή έμοιαζε με ρηάλιτι και οι ηθοποιοί έλεγαν τα λόγια τους μασημένα για να ακούγονται ρεαλιστικά. Όσοι την είδαν μου είπαν ότι ήταν ξεκαρδιστική. Το τελευταίο επεισόδιο παίχτηκε πριν δέκα μέρες.
SBE
¥
Λέει:
Το 1987 όμως η περίοδος προστασίας των πνευματικών δικαιωμάτων, σύμφωνα με την τότε ισχύουσα νομοθεσία, επρόκειτο να λήξει και το νοσοκομείο κινδύνευε να χάσει τη ζωτική αυτή πηγή εσόδων. Τότε έγινε κάτι πρωτοποριακό. Κάτι σωτήριο. Ο τότε πρωθυπουργός της Μεγάλης Βρετανίας Τζιμ Κάλαχαν...
Στη Βίκι, λήμμα Τζέιμς Κάλαχαν, πρωθυπουργός: In office 5 April 1976 – 4 May 1979
Πίτερ Παν από την ίδια πηγή: The UK copyright originally expired at the end of 1987 (50 years after Barrie's death), but was revived in 1995 through 31 December 2007 by a directive to harmonise copyright laws within the EU. Meanwhile in 1988, former Prime Minister James Callaghan sponsored a Parliamentary Bill granting a perpetual extension of some of the rights to the work, entitling the hospital to royalties for any performance, publication, or adaptation of the play. This is not a true perpetual copyright however, as it does not grant the hospital creative control over the use of the material, nor the right to refuse permission to use it.