SBE
¥
Παίδες, αφού είχα διαβάσει αυτό το νήμα μέχρι εκεί που είχε φτάσει χτες το απόγευμα, αποφασίζω μια που βγήκε ήλιος να πάω μια βόλτα με το ποδήλατο (περισσότερα για το νέο όχημα σε άλλο πόστ), ανοίγω την πόρτα μου και το μάτι πάει κατευθείαν στην πόρτα του διπλανού διαμερίσματος, όπου οι ένοικοι είχαν κρεμάσει από το ρόπτρο ένα μάτι νααααααααααα με το συμπάθιο.
Το εν λόγω γυάλινο μάτι με τους κλασσικούς μπλε, τυρκουάζ, άσπρους και μαύρους κύκλους είναι μεγέθους πιατέλας ή έστω μεγάλου πιάτου, και περιστοιχίζεται από δαντελωτό μεταλλικό πλαίσιο με μυτούλες (16 τον αριθμό) οι οποίες περιλαμβάνουν μικρότερες χάντρες του ιδίου είδους. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν ζντόινγκ, πήγα πιο κοντά να δω καλύτερα αλλά στο τσακ πρόλαβα να μη φανώ αγενής γιατί άνοιξε η πόρτα, οπότε το έπαιξα περιμένω το ασανσέρ (που το περίμενα). Στο ίδιο σημείο πριν λίγους μήνες είχαν κρεμάσει ένα χάλκινο χέρι με σκαλίσματα, το οποίο μου λέει ο γκούγκλης ότι είναι επίσης αποτροπιακό έμβλημα παρόμοιο με το μάτι. Αλλά το βγάλανε ύστερα από λίγο.
Οι γείτονές μου αυτοί είναι μάλλον Άραβες, έχουν τρίδυμα μωρά και όλο με καλούν για καφέ. Δεν είμαι σίγουρη για την εθνικότητα γιατί η μαμά των μωρών, που μου έπιασε κουβέντα στο ασανσέρ όταν μετακόμιζαν, είναι τόσο πολύ βαμμένη που δεν έχω ιδέα πώς είναι φυσιολογικά. Και ντύνεται σαν την Πάρις Χίλτον- ροζ βελουτέ φόρμα γυμναστικής κλπ. Και φοράει μπλε φακούς επαφής. Και είναι ξανθιά με καφέ ρίγες. Και προφανώς πιστεύει στο μάτι και το φοβάται κιόλας.
Σε λίγο θα αρχίσω να το φοβάμαι κι εγώ. Όχι το μάτι γενικώς και αορίστως, το συγκεκριμένο μάτι-πιάτο που με κοιτάζει όταν ανοίγω την πόρτα.
Το εν λόγω γυάλινο μάτι με τους κλασσικούς μπλε, τυρκουάζ, άσπρους και μαύρους κύκλους είναι μεγέθους πιατέλας ή έστω μεγάλου πιάτου, και περιστοιχίζεται από δαντελωτό μεταλλικό πλαίσιο με μυτούλες (16 τον αριθμό) οι οποίες περιλαμβάνουν μικρότερες χάντρες του ιδίου είδους. Η πρώτη μου αντίδραση ήταν ζντόινγκ, πήγα πιο κοντά να δω καλύτερα αλλά στο τσακ πρόλαβα να μη φανώ αγενής γιατί άνοιξε η πόρτα, οπότε το έπαιξα περιμένω το ασανσέρ (που το περίμενα). Στο ίδιο σημείο πριν λίγους μήνες είχαν κρεμάσει ένα χάλκινο χέρι με σκαλίσματα, το οποίο μου λέει ο γκούγκλης ότι είναι επίσης αποτροπιακό έμβλημα παρόμοιο με το μάτι. Αλλά το βγάλανε ύστερα από λίγο.
Οι γείτονές μου αυτοί είναι μάλλον Άραβες, έχουν τρίδυμα μωρά και όλο με καλούν για καφέ. Δεν είμαι σίγουρη για την εθνικότητα γιατί η μαμά των μωρών, που μου έπιασε κουβέντα στο ασανσέρ όταν μετακόμιζαν, είναι τόσο πολύ βαμμένη που δεν έχω ιδέα πώς είναι φυσιολογικά. Και ντύνεται σαν την Πάρις Χίλτον- ροζ βελουτέ φόρμα γυμναστικής κλπ. Και φοράει μπλε φακούς επαφής. Και είναι ξανθιά με καφέ ρίγες. Και προφανώς πιστεύει στο μάτι και το φοβάται κιόλας.
Σε λίγο θα αρχίσω να το φοβάμαι κι εγώ. Όχι το μάτι γενικώς και αορίστως, το συγκεκριμένο μάτι-πιάτο που με κοιτάζει όταν ανοίγω την πόρτα.