Θα μπορούσαμε να αγνοήσουμε τις παλιές χρήσεις (με ή χωρίς το «ακόμη»). Αλλά γιατί; Αφού και έχει μεταφραστεί πιστά ο όρος και το ανύφαντος αντιστοιχεί στο unwoven.
Το ερώτημά μου για τη δόκιμη απόδοση του
nonwoven απαντήθηκε και ευχαριστώ. Ωστόσο, ο λόγος που έκανα ένα σχόλιο σχετικά με την απόδοση του προθήματος
non- ήταν η τεράστια απόσταση που χωρίζει το εύχρηστο της χρήσης του στην αγγλική από το δύσχρηστό της στην ελληνική — γεγονός που άλλωστε θέλησα να τονίσω (και τη συζήτηση σχετικά με αυτό να προκαλέσω) λέγοντας:
Οι Άγγλοι είναι ωραίοι και κοτσάρουν το non για παραγωγικότατες συνθέσεις χωρίς ενωτικό. Το αντίστοιχο μη στην ελληνική είναι ίσως από τα πιο άβολα πράγματα που μπορεί να 'χει να διαχειριστεί κάποιος. Και γιατί να μη χρησιμοποιούμε το α(ν(α))- ως πρόθημα που να αποδίδει το non, αφού είναι πολύ πιο εύχρηστο; Να πούμε, δηλαδή, ανύφαντος ή κάτι τέτοιο;
Αντιλαμβάνομαι ότι τα προθήματα
α(ν)- και
αντ(ι)- είναι τις περισσότερες φορές αναντίστοιχα του
non-, οπότε καθίσταται αναγκαίο να καταφύγουμε στο
μη (αυτό, άλλωστε, είναι στις περισσότερες περιπτώσεις και το ακριβές / σωστό). Όμως, και προς επίρρωση των όσων είπα στο προηγούμενο σχόλιό μου, να επισημάνω ότι οι σχηματισμοί με το
μη έχουν την τάση να μη λημματογραφούνται στο βαθμό που συμβαίνει με τους αντίστοιχους που συνθέτονται με το στερητικό
α(ν)- κ.τ.ό. Ψάχνω, έτσι, να δω τι πράττουν οι λεξικογράφοι με το
μη+οτιδήποτε και βρίσκω τα ακόλουθα:
ΛΝΕΓ (2006): μη με λησμόνει, μη μου άπτου (αμφότερα άσχετα με το θέμα μας εδώ), Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (μόνον ως παράδειγμα στο λήμμα μη — καμία λημματογράφηση ούτε για το μη κυβερνητικός ούτε για το αρκτικόλεξο ΜΚΟ, πράγμα που θεωρώ παράλειψη του ΛΝΕΓ)
Τα ΛΚΝ και ΛΣΓ (όπως κι όλα τα λεξικά που ακολουθούν) περιλαμβάνουν τα μη με λησμόνει και μη μου άπτου.
Κριαράς (1998): πέρα από τα παραπάνω, μη πόλεμος (μόνον ως παράδειγμα στο λήμμα μη), ενώ λημματογραφούνται και τέσσερις φράσεις που αρχίζουν με μη.
Βοσταντζόγλου: κι εδώ λημματογραφούνται εφτά φράσεις κι εκφράσεις που αρχίζουν με μη, καθώς επίσης και τα μη περαιτέρω, μη τάχα, μη τυχόν, μη χειρότερα.
Τα ερώτημά μου είναι γιατί να μη σχηματίζεται η νέα λέξη με το
μη ως πρόθημα (κι όχι το
μη να προηγείται ως ξέχωρη λέξη και να στέκεται άχαρα μόνο του); Έχουμε τόσες λέξεις όπου το
μη έχει κολλήσει εδώ και αιώνες με τη δεύτερη λέξη που το ακολουθούσε (όπως στα
μήτε,
μηδέ,
μήπως και σε τόσα άλλα — αλλά και
μημουαπτισμός), οπότε γιατί να μη λέμε λογουχάρη
μητυχόν ή
μηκυβερνητικός; Πιστεύω ότι ίσως έτσι θα αρχίσουν επιτέλους να λημματογραφούνται οι λέξεις
μη+κάτι, των οποίων η έλλειψη από τα λεξικά μας είναι αδικαιολόγητη.
Θα ήθελα να μπορώ να βρίσκω στο λεξικό μου λέξεις όπως: μη αεριζόμενος, μη αναστρέψιμος, μη ανταγωνιστικός, μη αντικειμενικός, μη αποδομούμενος, μη αποδοχή, μη αποκλεισμός, μη αποτρεπόμενος, μη βία, μη βυθιζόμενος, μη γραμμικός, μη διάκριση, μη διαπραγματεύσιμος, μη διαχωριζόμενος, μη εγγυημένος, μη εκμεταλλεύσιμος, μη εκπίπτων, μη εκτέλεση, μη εκχωρίσιμος, μη ελεγχόμενος, μη εμπλοκή, μη εμπορεύσιμος, μη εξαγοράσιμος, μη εξαιρούμενος, μη επέμβαση, μη επικάλυψη, μη επιστήμη, μη επιστρεφόμενος, μη επιχειρησιακός, μη εργάσιμος, μη ευκλείδειος, μη εύφλεκτος, μη καταστροφικός, μη κερδοσκοπικός, μη κυβερνητικός, μη λειτουργικός, μη μαγνητικός, μη μεταλλικός, μη μεταφερόμενος, μη μηδενικός, μη μόνιμος, μη νοσογόνος, μη οικονομικός, μη οργανωμένος, μη παραγωγικός, μη παραμετρικός, μη περιοριστικός, μη πλεύσιμος, μη πληθωριστικός, μη πόλεμος, μη προγραμματισμένος, μη προφορικός, μη πρωτεϊνικός, μη πτητικός, μη πτυχιούχος, μη πυρηνικός, μη στεροειδής, μη συμβατικός, μη συμψηφισμός, μη συνδικαλισμένος, μη συνεργάσιμος, μη σωρευτικός, μη τακτικός, μη τοκοφόρος, μη τράπεζα, μη τρέχων, μη τρόφιμα, μη υφασμένος, μη χρηματικός — αλλά και αρκετές άλλες που γεννιούνται καθημερινά στην ορολογία των επιστημών καθώς και στο λεξιλόγιο όλων μας, και των οποίων η σημασία δεν είναι πάντα και τόσο αυτονόητη. :)