Μακάρι να τα ομαλοποιούσαμε κι εμείς μια και καλή τα του άγω, Σαράντ, γιατί έχουν καταντήσει πια σκέτο άγος (όχι με δασεία).
Όσοι ξέρουν τους «νόμιμους» τύπους διστάζουν να τους γράψουν (κι ακόμη περισσότερο να τους πουν) κι όσοι δεν τους ξέρουν λένε και γράφουν όπως τους έρθει. Αν τα έχουμε αυτά τα ρήματα, να τα χρησιμοποιούμε χωρίς να χρειάζεται να καταφεύγουμε σε λυσάρια ή να κάνουμε πολύπλοκες αναγωγές, αλλιώς να τα πετάξουμε, αν μένουν μισερά ή όλο αγκάθια.
Και το απόσπασμα του Κονδυλάκη είναι ό,τι πρέπει για την περίπτωση, αν το καλοσκεφτούμε.