Τα αγγλικά κεφαλαία της γραφομηχανής

[nickel]

Παλιά, στα χρόνια της γραφομηχανής (για όσους και όσες έχουν πιάσει μόνο το πληκτρολόγιο ηλεκτρονικού υπολογιστή: η γραφομηχανή ήταν μηχάνημα με πλήκτρα που πατούσες και κουνούσαν κάποιες λεπτές ράβδους σαν σφυράκια, που κοπανούσαν μια μελανοταινία και άφηναν αποτύπωμα μελανιού πάνω σ' ένα φύλλο χαρτί τυλιγμένο γύρω από έναν κύλινδρο, σαν τη γραφομηχανή της φωτογραφίας, μόνο που της λείπει το χαρτί) δεν υπήρχε χώρος εκεί μέσα για όσα γράμματα θα θέλαμε και γι' αυτό οι ελληνικές γραφομηχανές είχαν μόνο τα κεφαλαία λατινικά. Έτσι σε όλα τα κείμενα που γράφονταν σε γραφομηχανή, όλες οι λέξεις με λατινικούς χαρακτήρες (ξένα ονόματα, επωνυμίες, τίτλοι βιβλίων κ.λπ.) γράφονταν με κεφαλαία γράμματα.

Όταν μεταφράζετε τέτοια κείμενα, στον υπολογιστή σας που δεν έχει πρόβλημα να γράψει ουρντού δίπλα σε αρμένικα, κρατάτε τα κεφαλαία έτσι ψηλά και καμαρωτά ή τα γυρνάτε σε πεζά;

Γραφομηχανή του παλιού καλού κατά τ' άλλα καιρού​

 

[Earion]

Αν δεν υπάρχει λόγος, τα γυρνάμε σε πεζά (ακριβέστερα πεζοκεφαλαία).
Πότε υπάρχει λόγος; Πρώτη πρώτη που μου έρχεται στο νου, η συνήθεια στο στρατό να γράφονται τα κύρια ονόματα (ανθρωπωνύμια, τοπωνύμια) με κεφαλαία (τους έχει μείνει από το πώς συντάσσονται και μεταβιβάζονται οι διαταγές). Φαντάζομαι ότι η συνήθεια αυτή θα μεταφέρθηκε στην καθημερινή πρακτική των αεροπορικών συνδιαλέξεων, των τηλεγραφικών μηνυμάτων (ιδίως σε ειδησεογραφικά πρακτορεία) κ.ά.

 

[daeman]

[...] Φαντάζομαι ότι η συνήθεια αυτή θα μεταφέρθηκε στην καθημερινή πρακτική των αεροπορικών συνδιαλέξεων, των τηλεγραφικών μηνυμάτων (ιδίως σε ειδησεογραφικά πρακτορεία) κ.ά.

Και από τα τέλεξ που, αν θυμάμαι καλά, δεν είχαν πεζά ή τουλάχιστον δεν χρησιμοποιούνταν τα πεζά.
Δεν έχω δουλέψει με τέλεξ, από τα αποσπάσματα που έβλεπα κρίνω.

 

[Duke_of_Waltham]

Παλιά, στα χρόνια της γραφομηχανής […] δεν υπήρχε χώρος εκεί μέσα για όσα γράμματα θα θέλαμε και γι' αυτό οι ελληνικές γραφομηχανές είχαν μόνο τα κεφαλαία λατινικά. Έτσι σε όλα τα κείμενα που γράφονταν σε γραφομηχανή, όλες οι λέξεις με λατινικούς χαρακτήρες (ξένα ονόματα, επωνυμίες, τίτλοι βιβλίων κ.λπ.) γράφονταν με κεφαλαία γράμματα.

Κι αυτό οφείλεται στη γραφομηχανή;! Είχα πολύ καιρό να το πετύχω, αλλά πρόσφατα γνώρισα συνταξιούχο στρατιωτικό που γράφει όλα τα ξένα ονόματα με κεφαλαία (έστω και χειρόγραφα), και μου θύμισε μάλιστα τη συνηθισμένη κάποτε πρακτική να γράφουν τα ταξί ως TAXI. (Με παραξένευε από παλιά αυτό.) Τ' αλλάζω κι εγώ σε πεζοκεφαλαία όταν δακτυλογραφώ.

Έχει ενδιαφέρον πάντως τώρα που κοιτάζω μια τέτοια γραφομηχανή: δεν μου είχε περάσει απ' το μυαλό ότι δεν μπορούσαν απλώς ν' «αλλάξουν πληκτρολόγιο» όπως κάνουμε τώρα στον υπολογιστή. Βόλεψε λοιπόν που 14 γράμματα του ελληνικού αλφαβήτου απαντούν πανομοιότυπα και στο σύγχρονο αγγλικό. (Εφόσον μιλάμε για κεφαλαία, δηλαδή· στα πεζά είναι μόνο το όμικρον.) Τα ίδια περίπου γράμματα που χρησιμοποιούμε και στις πινακίδες κυκλοφορίας των οχημάτων.

 

[nickel]

Να βάλουμε και μια γραφομηχανή περίπου σαν την πρώτη μου Olympia.

 

[SBE]

Eγώ έμαθα (τελικά δεν έμαθα, αλλά τέλος πάντων) να δακτυλογραφώ σε γραφομηχανή, μόνο που δεν είχε ελληνικούς χαρακτήρες, δηλαδή το αντίθετο πρόβλημα. Αν θυμάμαι καλά, τα τέλεξ δεν είχαν ελληνικούς χαρακτήρες (δεν είμαι τόσο αρχαία, απλά πήγαινα που και που στο γραφείο της μαμάς μου).