Μιχάλης Κακογιάννης, 1922-2011
Το νήμα του κινηματογράφου
- Thread starter nickel
- Start date
Για μικρό μικρό αφιέρωμα, αυτό το ωραίο κείμενο:
Ο Ζορμπάς λέει την αλήθεια
Της Mαρίας Kατσουνάκη
Για τον «Αλέξη Ζορμπά» του Μιχάλη Κακογιάννη έχουν γραφτεί αμέτρητα κείμενα και αναλύσεις. Η ταινία, όταν προβλήθηκε, μέσα δεκαετίας του ’60, προκάλεσε σάλο, εθνικό διχασμό. Κάποιοι, αγανακτισμένοι, μίλησαν για «εξευτελισμό» της Ελλάδας, επειδή παρουσιάζει τους Κρητικούς του χωριού να συμμετέχουν σε ένα φονικό κι ένα πλιάτσικο, άλλοι, υποστηρικτές του έργου, ανάμεσά τους και η χήρα του Καζαντζάκη, Ελένη, ανέλαβαν να μιλήσουν για «μικροψυχία» και «διαστρέβλωση». Δυσφημεί ή όχι την Κρήτη η ταινία;
Η απάντηση δόθηκε με τρία Όσκαρ, μεγάλη εμπορική επιτυχία, διεθνή αναγνώριση και πολλούς τουρίστες που ήρθαν, γοητευμένοι από την εικόνα του νησιού, τους πρωταγωνιστές, τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη. Ξένοι σχολιαστές, μάλιστα, επισήμαναν ότι είναι «μία από τις καλύτερες ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ γύρω από το θέμα της ανάπτυξης», ερμηνεύοντας με αυτόν τον τρόπο τις προσπάθειες του Αλέξη Ζορμπά να λειτουργήσει ένα παλιό λιγνιτωρυχείο.
Ύστερα από 46 χρόνια η φιγούρα του Άντονι Κουίν να χορεύει μέχρις εξαντλήσεως «για να μη σκάσει από χαρά», μπορεί να φαίνεται περισσότερο γραφική από υποβλητική, σχηματική μάλλον παρά γοητευτική. Ο Ζορμπάς όσο φαφλατάς, πεισματάρης και μωροφιλόδοξος μπορεί να χαρακτηριστεί άλλο τόσο αξιοθαύμαστος είναι ο τρόπος του να αντιδρά στις καταστροφές. Υπόσχεται έναν μεγάλο μηχανικό άθλο που θα ξαναδώσει ζωή σε ένα εγκαταλελειμμένο ορυχείο. Αποτυγχάνει. Τίποτα όμως δεν τον λυγίζει γιατί εκείνο που επιθυμεί με πάθος είναι η ίδια η ζωή.
Ακόμη κι αν η άποψη ότι «στον καθένα μας βρίσκεται κρυμμένος ένας Ζορμπάς» ηχεί ρομαντική και αφελής, η εικόνα της Ελλάδας που αποτυπώνεται στην ταινία του Κακογιάννη αποδεικνύεται πολλαπλώς ανθεκτική. Ίσως γιατί δεν επεδίωξε να ωραιοποιήσει ούτε να εξιδανικεύσει τον τόπο. Διασκευάζοντας το μυθιστόρημα του Καζαντζάκη, κράτησε την τραχύτητα, τη βιαιότητα, την καπατσοσύνη, την ανθρωπιά, τον θαυμασμό και την αποστροφή. Πορεύτηκε με τις αντιφάσεις. Αρνήθηκε να υπογράψει μια καλοβαλμένη περιηγητική ταινία, υπακούοντας σε τουριστικούς κανόνες. Είπε κοινωνικές αλήθειες μέσα από κινηματογραφικές συμβάσεις. Και έβαλε το δικό του, μικρό λιθαράκι, στην ανάπτυξη της Ελλάδας.
Χωρίς να αγωνιά ούτε για την προς τα έξω εικόνα ούτε για ανατροπή των προτύπων. Δεν κακοποίησε, δεν απέκρυψε, δεν εξιδανίκευσε. Εργάστηκε μεθοδικά, με ειλικρίνεια και αμεσότητα. Αξιοποίησε μια ιδέα με τον καλύτερο τρόπο. Οργάνωσε μια αξιοζήλευτη, διεθνή συμπαραγωγή, χωρίς εκπτώσεις.
Ο Μιχάλης Κακογιάννης πέρασε τα ελληνικά σύνορα με μια βασική αρχή: «η τέχνη για να γίνει παγκόσμια πρέπει να λέει την αλήθεια». Αρχή που δεν ισχύει μόνο για την τέχνη.
Καθημερινή, 26/7/2011
Της Mαρίας Kατσουνάκη
Για τον «Αλέξη Ζορμπά» του Μιχάλη Κακογιάννη έχουν γραφτεί αμέτρητα κείμενα και αναλύσεις. Η ταινία, όταν προβλήθηκε, μέσα δεκαετίας του ’60, προκάλεσε σάλο, εθνικό διχασμό. Κάποιοι, αγανακτισμένοι, μίλησαν για «εξευτελισμό» της Ελλάδας, επειδή παρουσιάζει τους Κρητικούς του χωριού να συμμετέχουν σε ένα φονικό κι ένα πλιάτσικο, άλλοι, υποστηρικτές του έργου, ανάμεσά τους και η χήρα του Καζαντζάκη, Ελένη, ανέλαβαν να μιλήσουν για «μικροψυχία» και «διαστρέβλωση». Δυσφημεί ή όχι την Κρήτη η ταινία;
Η απάντηση δόθηκε με τρία Όσκαρ, μεγάλη εμπορική επιτυχία, διεθνή αναγνώριση και πολλούς τουρίστες που ήρθαν, γοητευμένοι από την εικόνα του νησιού, τους πρωταγωνιστές, τη μουσική του Μίκη Θεοδωράκη. Ξένοι σχολιαστές, μάλιστα, επισήμαναν ότι είναι «μία από τις καλύτερες ταινίες που γυρίστηκαν ποτέ γύρω από το θέμα της ανάπτυξης», ερμηνεύοντας με αυτόν τον τρόπο τις προσπάθειες του Αλέξη Ζορμπά να λειτουργήσει ένα παλιό λιγνιτωρυχείο.
Ύστερα από 46 χρόνια η φιγούρα του Άντονι Κουίν να χορεύει μέχρις εξαντλήσεως «για να μη σκάσει από χαρά», μπορεί να φαίνεται περισσότερο γραφική από υποβλητική, σχηματική μάλλον παρά γοητευτική. Ο Ζορμπάς όσο φαφλατάς, πεισματάρης και μωροφιλόδοξος μπορεί να χαρακτηριστεί άλλο τόσο αξιοθαύμαστος είναι ο τρόπος του να αντιδρά στις καταστροφές. Υπόσχεται έναν μεγάλο μηχανικό άθλο που θα ξαναδώσει ζωή σε ένα εγκαταλελειμμένο ορυχείο. Αποτυγχάνει. Τίποτα όμως δεν τον λυγίζει γιατί εκείνο που επιθυμεί με πάθος είναι η ίδια η ζωή.
Ακόμη κι αν η άποψη ότι «στον καθένα μας βρίσκεται κρυμμένος ένας Ζορμπάς» ηχεί ρομαντική και αφελής, η εικόνα της Ελλάδας που αποτυπώνεται στην ταινία του Κακογιάννη αποδεικνύεται πολλαπλώς ανθεκτική. Ίσως γιατί δεν επεδίωξε να ωραιοποιήσει ούτε να εξιδανικεύσει τον τόπο. Διασκευάζοντας το μυθιστόρημα του Καζαντζάκη, κράτησε την τραχύτητα, τη βιαιότητα, την καπατσοσύνη, την ανθρωπιά, τον θαυμασμό και την αποστροφή. Πορεύτηκε με τις αντιφάσεις. Αρνήθηκε να υπογράψει μια καλοβαλμένη περιηγητική ταινία, υπακούοντας σε τουριστικούς κανόνες. Είπε κοινωνικές αλήθειες μέσα από κινηματογραφικές συμβάσεις. Και έβαλε το δικό του, μικρό λιθαράκι, στην ανάπτυξη της Ελλάδας.
Χωρίς να αγωνιά ούτε για την προς τα έξω εικόνα ούτε για ανατροπή των προτύπων. Δεν κακοποίησε, δεν απέκρυψε, δεν εξιδανίκευσε. Εργάστηκε μεθοδικά, με ειλικρίνεια και αμεσότητα. Αξιοποίησε μια ιδέα με τον καλύτερο τρόπο. Οργάνωσε μια αξιοζήλευτη, διεθνή συμπαραγωγή, χωρίς εκπτώσεις.
Ο Μιχάλης Κακογιάννης πέρασε τα ελληνικά σύνορα με μια βασική αρχή: «η τέχνη για να γίνει παγκόσμια πρέπει να λέει την αλήθεια». Αρχή που δεν ισχύει μόνο για την τέχνη.
Καθημερινή, 26/7/2011
Μέσα από την Τζέιν Έϊρ (με την «Αλίκη» του Τιμ Μπάρτον να πρέπει να ασκημύνει λιγάκι για να πείσει σαν plain Jane) ανακάλυψα τον ταλαντούχο Φουκουνάγκα και την προηγούμενη (πρώτη μεγάλη) δουλειά του, το Χωρίς όνομα (Sin Nombre). Δυο αξιόλογες και τόσο διαφορετικές ταινίες. Να 'ναι καλά ο νέος, θα έχει να δώσει πολλά.
Elsa
¥
Άντε πάλι, αρρώστησα βραδιάτικα... Είπα να δω το "Oranges and sunshine" του Jim Loach (ναι, είναι γιος του Κεν).
Μια ιστορία απίστευτη, από αυτές που αναρωτιέσαι πώς τις σκέφτονται οι σεναριογράφοι, αλλά δυστυχώς έχουν απλώς μεταφέρει την αδυσώπητη πραγματικότητα:
Child Migrants Trust
Margaret Humphreys, η ψυχή πίσω από την υπόθεση.
Μια ιστορία απίστευτη, από αυτές που αναρωτιέσαι πώς τις σκέφτονται οι σεναριογράφοι, αλλά δυστυχώς έχουν απλώς μεταφέρει την αδυσώπητη πραγματικότητα:
Child Migrants Trust
Margaret Humphreys, η ψυχή πίσω από την υπόθεση.
Costas
¥
Να εκφράσω κι εγώ τη θλίψη μου για το θάνατο του Μιχάλη Κακογιάννη. Είχα δει πρόπερσι το Κυριακάτικο Ξύπνημα, με τη Λαμπέτη. Αλλά και η Ερόικά του, τι όμορφη! Και φυσικά η Ηλέκτρα, οι Τρωάδες...Σπουδαίος· αθάνατος!
Πέμπτη ως Κυριακή, στη Νοσταλγία, στο Ν. Ηράκλειο, παίζει το Γιογιό, του Πιέρ Εταίξ (1965). Το 'χα δει μικρό παιδί, δε θυμάμαι σχεδόν τίποτα.
Δευτέρα στις 22.30, στην Αιολία, στην Καισαριανή, παίζει τον Επιστάτη Σάνσο, του Κένζι Μιζογκούσι (1954). Λέει ότι παίζεται πρώτη φορά στην Ελλάδα. Είναι δυνατόν; Τέλος πάντων, είναι από τα πολύ καλά γιαπωνέζικα, της χρυσής εποχής.
Πέμπτη ως Κυριακή, στη Νοσταλγία, στο Ν. Ηράκλειο, παίζει το Γιογιό, του Πιέρ Εταίξ (1965). Το 'χα δει μικρό παιδί, δε θυμάμαι σχεδόν τίποτα.
Δευτέρα στις 22.30, στην Αιολία, στην Καισαριανή, παίζει τον Επιστάτη Σάνσο, του Κένζι Μιζογκούσι (1954). Λέει ότι παίζεται πρώτη φορά στην Ελλάδα. Είναι δυνατόν; Τέλος πάντων, είναι από τα πολύ καλά γιαπωνέζικα, της χρυσής εποχής.
Μπουγιάρ Αλιμανί
Ο αλβανός σκηνοθέτης που ζει στον Κορυδαλλό, μιλά για τη ζωή του εκεί, για τη ζωή του εδώ και για τη βραβευμένη του ταινία «Αμνηστία»
Μια πολύ ενδιαφέρουσα κτγμ συνέντευξη στον Στ. Θεοδωράκη, σήμερα στα Νέα. Σκοπίμως δεν μεταφέρω τον «τραβηχτικό» τίτλο που διάλεξε ο τιτλατζής...
Ο αλβανός σκηνοθέτης που ζει στον Κορυδαλλό, μιλά για τη ζωή του εκεί, για τη ζωή του εδώ και για τη βραβευμένη του ταινία «Αμνηστία»
Μια πολύ ενδιαφέρουσα κτγμ συνέντευξη στον Στ. Θεοδωράκη, σήμερα στα Νέα. Σκοπίμως δεν μεταφέρω τον «τραβηχτικό» τίτλο που διάλεξε ο τιτλατζής...
Costas
¥
Αυτές τις μέρες είδα δύο παλιές ταινίες στην τηλεόραση. Η μία, Spellbound (Νύχτα Αγωνίας), του Χίτσκοκ, του 1945, είχε μια σκηνή ονείρου στημένη από τον Σαλβαδόρ Νταλί και μια πανέμορφη Ίνγκριντ Μπέργκμαν. Η άλλη, La stella che non c'è (The Missing Star), του Gianni Amelio, ένα ρόαδ-μούβι του 2006, είχε πολύ ενδιαφέρον για τα πλάνα από τη βιομηχανική Κίνα, όχι μόνο τα εργοστασιακά αλλά και τα οικιστικά και άλλα.
...
Δεν είναι αριστούργημα η ταινία, ούτε καν στις καλύτερες θα την έβαζα (ωστόσο η μουσική της σκίζει), αξίζει τον κόπο όμως να τη δει κανείς, έστω και μετά από τόσα χρόνια, χωρίς να την κρίνει με τα σημερινά δεδομένα, επειδή ακριβώς έχουν περάσει τόσα χρόνια και οι αθώες (ή όχι, και πολλές φορές αφελείς) προσδοκίες και βεβαιότητες έχουν πάψει προ πολλού να υπάρχουν.
Μια και έπεσα τυχαία πάνω της στο γιουτιούμπ και μάλιστα με ελληνικούς υπότιτλους,
Φράουλες και αίμα (The Strawberry Statement*)
Δεν είναι αριστούργημα η ταινία, ούτε καν στις καλύτερες θα την έβαζα (ωστόσο η μουσική της σκίζει), αξίζει τον κόπο όμως να τη δει κανείς, έστω και μετά από τόσα χρόνια, χωρίς να την κρίνει με τα σημερινά δεδομένα, επειδή ακριβώς έχουν περάσει τόσα χρόνια και οι αθώες (ή όχι, και πολλές φορές αφελείς) προσδοκίες και βεβαιότητες έχουν πάψει προ πολλού να υπάρχουν.
Μια και έπεσα τυχαία πάνω της στο γιουτιούμπ και μάλιστα με ελληνικούς υπότιτλους,
Φράουλες και αίμα (The Strawberry Statement*)
*Ο τίτλος της ταινίας και του βιβλίου λέγεται ότι προέρχεται από μια απαξιωτική δήλωση πρύτανη του Κολούμπια για την συμμετοχή των φοιτητών στις διοικητικής φύσης αποφάσεις του πανεπιστημίου, οι οποίοι, όπως υποστήριξε, μπορούν να εκφέρουν μόνο ασήμαντες προσωπικές γνώμες όπως αν τους αρέσει ή όχι η γεύση της φράουλας!
http://standinatthecrossroads-blackcatbone.blogspot.com/2008/12/strawberry-statement-original.html
Να 'ταν τα νιάτα δυο φορές...http://standinatthecrossroads-blackcatbone.blogspot.com/2008/12/strawberry-statement-original.html
Costas
¥
Είδα Το Γάλα, του Γιώργου Σιούγα, σε σενάριο του Βασίλη Κατσικονούρη, από το ομότιτλο πετυχημένο θεατρικό του (που δεν το γνώριζα). Καλή ταινία, πολύ αληθινή. Punchline: "Κανείς δεν ξέρει τι είναι να ζεις μ' έναν άρρωστο στο ίδιο σπίτι". Αλλά εμπλέκεται και η μεταναστευτική ταυτότητα της οικογένειας, που δίνει άλλη μια διάσταση στο δράμα. Γιατί δράμα είναι (αν δεν είστε έτοιμοι για βαρύ θέμα, προσπεράστε το). Λινκ σε εξωτερικές κριτικές στο imdb. Στην αρνητική κριτική του, ο Γιώργος Κρασσακόπουλος αναφέρει μιαν αποτυχημένη σκηνή, σ' ένα ακόλαστο μπαρ. Πράγματι, συμφωνώ κι εγώ, αλλά το έργο συνολικά είναι πολύ πιο πάνω απ' αυτό το ναδίρ του. Οι ερμηνείες πολύ καλές, οι διάλογοι επίσης, οι χωροθεσίες θεατρικές.
Costas
¥
Ρε λες η 'πασταφαριανή' αίρεση του Γιγαντιαίου Ιπτάμενου Σπαγγέτι, του Bobby Henderson (2005), να άντλησε την έμπνευσή της από την Επίθεση του Γιγαντιαίου Μουσακά, των Πάνου Κούτρα και Πάνου Ευαγγελίδη (1999);
Costas
¥
Η Ταινιοθήκη της Ελλάδος οργάνωσε ένα τετραήμερο Καζαχικού (sic) Κινηματογράφου, που τελειώνει απόψε. Την πρώτη μέρα παίχτηκε (μόνο με προσκλήσεις) μια βιογραφία (The Sky of my childhood) τού εδώ και 20 χρόνια προέδρου του Καζαχστάν (ας το γράψω εδώ όπως το λένε οι ίδιοι) Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγεφ, ο οποίος διανύει το 71ο έτος της ηλικίας του και κέρδισε τις τελευταίες εκλογές του Απριλίου ενεστώτος έτους με το εντυπωσιακό ποσοστό του 95,54% των ψηφισάντων... Εννοείται ότι το 4ήμερο οργανώθηκε σε συνεργασία με την Καζαχική Πρεσβεία της Αθήνας. Η είσοδος είναι δωρεάν. Παρ' όλα αυτά, για να πάει κανείς εκεί πρέπει να ξοδέψει με το μετρό 2,80 ευρώ. Τίθεται θέμα αν αξίζει να δώσει κανείς αυτό το ποσό...
Τέλος πάντων, δεν μπόρεσα να πάω στο Δώρο στον Στάλιν της Τετάρτης και πήγα χτες και είδα 1) μια ιστορική υπερπαραγωγή αισχίστου είδους (Nomad, 2005, γαλλοκαζαχική), και 2) μια ανεκτή (για δωρεάν...) βιογραφία του Μουσταφά Σοκάι (1880-1941). Για το έργο αυτό δεν μπορείτε να βρείτε στοιχεία στο imdb, γιατί είναι η πρώτη ταινία που δε βρίσκω σ' αυτό τον ιστότοπο, αλλά μπορείτε εδώ να διαβάσετε μια φιλμοκριτική.
Υπάρχει επίσης η γλωσσική πτυχή του ζητήματος. Το πρόγραμμα που μοιράζουν είναι σε κάτι άθλια αγγλικά, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε ακόμα πιο άθλια ελληνικά. Δειγματοληπτικά:
Milestones in the history of any nation sanctified bright destinies of individuals who have dedicated their lives to the establishment and prosperity of the Motherland.
Τα γεγονότα της ιστορίας του κάθε έθνους αγιάζονται με φωτεινή μοίρα των ατόμων που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους για την εγκατάσταση και την ευημερία της πατρίδας τους.
He was the brightest and prominent political figure of the 1st half of the 20th century, the person who united under a uniform banner of Turkic of the Central Asia, the prime minister and Minister of Foreign Affairs of Turkistan Autonomy. The film depicts all routes of his immigrant's fate -Turkey, France, Germany.
Ήταν η πιο λαμπρή και εξέχουσα πολιτική προσωπικότητα του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, ο άνθρωπος που έχει ενώσει κάτω από τη μια ομοιόμορφη σημαία των τούρκων της Κεντρικής Ασίας, τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εξωτερικών της Αυτονομίας του Τουρκεστάν. Η ταινία απεικονίζει όλες τις διαδρομές των μεταναστών -Τουρκία, Γαλλία, Γερμανία.
Αυτό είναι πρόγραμμα κουλτουριάρικου φορέα...
Θα έπρεπε η Ταινιοθήκη (που δεν είναι παράρτημα του υπουργείου προπαγάνδας της Δημοκρατίας του Καζαχστάν) να προσέχει τι προβάλλει, ώστε να προστατεύει τους επισκέπτες της, οι οποίοι θεωρούν ότι θα πάνε εκεί να δουν κάτι που έχει επιλεγεί με ποιοτικά κριτήρια. Όσο για το αποψινό πρόγραμμα, περιλαμβάνει δύο ταινίες: 1) το θρίλερ Εκκαθαριστής (Liquidator) --ο τίτλος τα λέει όλα, και στις φωτογραφίες βλέπουμε 3 διαφορετικούς ανθρώπους στη γνωστή στάση του σκοπευτή που κρατάει το πιστόλι με τα δύο χέρια και σημαδεύει, και 2) το "Δράμα, Κωμωδία" Η Ιστορία για το Ροζ Κουνελάκι, για το οποίο διαβάζω στο πρόγραμμα ότι "Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι νέοι άνδρες από την σύγχρονη κοινωνία καθορίζουν την ευτυχία ως μια υλική και οικονομική εκπλήρωση και την επιτυχία. Αν και ό,τι έχει να κάνει με τις υψηλές ηθικές αξίες και τα ιδανικά αρχίζει να γίνεται κακομεταχείριση και αγνοούνται από την κοινωνική τάξη." No need for the English original...
Τέλος πάντων, δεν μπόρεσα να πάω στο Δώρο στον Στάλιν της Τετάρτης και πήγα χτες και είδα 1) μια ιστορική υπερπαραγωγή αισχίστου είδους (Nomad, 2005, γαλλοκαζαχική), και 2) μια ανεκτή (για δωρεάν...) βιογραφία του Μουσταφά Σοκάι (1880-1941). Για το έργο αυτό δεν μπορείτε να βρείτε στοιχεία στο imdb, γιατί είναι η πρώτη ταινία που δε βρίσκω σ' αυτό τον ιστότοπο, αλλά μπορείτε εδώ να διαβάσετε μια φιλμοκριτική.
Υπάρχει επίσης η γλωσσική πτυχή του ζητήματος. Το πρόγραμμα που μοιράζουν είναι σε κάτι άθλια αγγλικά, τα οποία έχουν μεταφραστεί σε ακόμα πιο άθλια ελληνικά. Δειγματοληπτικά:
Milestones in the history of any nation sanctified bright destinies of individuals who have dedicated their lives to the establishment and prosperity of the Motherland.
Τα γεγονότα της ιστορίας του κάθε έθνους αγιάζονται με φωτεινή μοίρα των ατόμων που έχουν αφιερώσει τη ζωή τους για την εγκατάσταση και την ευημερία της πατρίδας τους.
He was the brightest and prominent political figure of the 1st half of the 20th century, the person who united under a uniform banner of Turkic of the Central Asia, the prime minister and Minister of Foreign Affairs of Turkistan Autonomy. The film depicts all routes of his immigrant's fate -Turkey, France, Germany.
Ήταν η πιο λαμπρή και εξέχουσα πολιτική προσωπικότητα του πρώτου μισού του 20ου αιώνα, ο άνθρωπος που έχει ενώσει κάτω από τη μια ομοιόμορφη σημαία των τούρκων της Κεντρικής Ασίας, τον Πρωθυπουργό και τον Υπουργό Εξωτερικών της Αυτονομίας του Τουρκεστάν. Η ταινία απεικονίζει όλες τις διαδρομές των μεταναστών -Τουρκία, Γαλλία, Γερμανία.
Αυτό είναι πρόγραμμα κουλτουριάρικου φορέα...
Θα έπρεπε η Ταινιοθήκη (που δεν είναι παράρτημα του υπουργείου προπαγάνδας της Δημοκρατίας του Καζαχστάν) να προσέχει τι προβάλλει, ώστε να προστατεύει τους επισκέπτες της, οι οποίοι θεωρούν ότι θα πάνε εκεί να δουν κάτι που έχει επιλεγεί με ποιοτικά κριτήρια. Όσο για το αποψινό πρόγραμμα, περιλαμβάνει δύο ταινίες: 1) το θρίλερ Εκκαθαριστής (Liquidator) --ο τίτλος τα λέει όλα, και στις φωτογραφίες βλέπουμε 3 διαφορετικούς ανθρώπους στη γνωστή στάση του σκοπευτή που κρατάει το πιστόλι με τα δύο χέρια και σημαδεύει, και 2) το "Δράμα, Κωμωδία" Η Ιστορία για το Ροζ Κουνελάκι, για το οποίο διαβάζω στο πρόγραμμα ότι "Η αλήθεια είναι ότι οι περισσότεροι νέοι άνδρες από την σύγχρονη κοινωνία καθορίζουν την ευτυχία ως μια υλική και οικονομική εκπλήρωση και την επιτυχία. Αν και ό,τι έχει να κάνει με τις υψηλές ηθικές αξίες και τα ιδανικά αρχίζει να γίνεται κακομεταχείριση και αγνοούνται από την κοινωνική τάξη." No need for the English original...
Χμμ, η υιοθέτηση του χι (Καζαχστάν, Καζαχικός) και επισήμως απ' τους ίδιους αλλάζει κάπως τα δεδομένα σε παλαιότερη συζήτησή μας: Καζακστάν ή Καζαχστάν;.
Δεν είναι η πρώτη φορά στη ζωή μου που το βλέμμα μου διασταυρώνεται με κάποιο σημάδι της παρουσίας του ισόβιου άρχοντος του Καζακστάν. Εντελώς απροσδόκητα ξεπήδησαν μπροστά στα μάτια μου από τις σελίδες της κυριακάτικης Καθημερινής, σοβαρής εφημερίδας των Αθηνών, ούτε μία ούτε δύο αλλά τρεις παρακαλώ καταχωρίσεις από την αρχή του χρόνου, με περιεχόμενο εμφανώς θεόπνευστο και κάτω από τον προειδοποιητικό τίτλο «ξένη δημοσίευση». Τι με ώθησε να τα διαβάσω δεν μπορώ ούτε και τώρα να καταλάβω. Άσκηση στη ματαιοπονία; Είχα χρόνο για ξόδεμα; Τι να πω…
Σκέφτηκα κάποια στιγμή να τα προβάλω ως curiosités, ως παράδοξα, αποσπάσματα κουτοπόνηρης αυτοδιαφήμισης που ένας θεός ξέρει ποιον προσπαθεί να πείσει, ψηφίδες ενός λόγου μη έλλογου, ακατανόητου στο περιεχόμενο πολύ περισσότερο παρά στα καταβαραθρωμένα ελληνικά του. Δείγματα ύφους προς αποφυγή για να διδάσκεται στις μεταφραστικές σχολές.
Είπα μετά μήπως αχνοδιαγραφεί κάποιο χαμόγελο σε όσους διαβάζουν για το τσεκούρι που έπεσε στην πρόταση για δημοψήφισμα και την πολιτική μανούβρα διά των εκλογών του μεγίστου ηγέτη, που φέρνει χωρίς να το θέλεις στο νου δικά μας πράματα, ρωμαίικα (ιδίως η θριαμβολογία για το πολιτικά «απερκοτ» νίκη στα σημεία που επέφερε η ηγεσία στους αντιπάλους!).
Τα αναρτώ ως έχουν χωρίς καμία επέμβαση. Αλλά εντέλει δεν αξίζουν το χαμένο χρόνο σας. Δεν ξέρω γιατί τα μοιράζομαι μαζί σας. Προσπεράστε τα.
Θα ήταν λίγο να πούμε ότι η απόφαση αυτή ήταν απροσδόκητη. Ολα τα πράγματα στη Δημοκρατία του Καζακστάν έδειχναν την εντατική προετοιμασία για το δημοψήφισμα. Πολλοί ειδικοί ήταν βέβαιοι ότι αυτό θα γίνει. Η αλήθεια είναι ότι την κατάσταση περιέπλεξε η πρωτοβουλία της Βουλής του Καζακστάν. Οι βουλευτές αποφάσισαν να εισαγάγουν διορθώσεις στο Σύνταγμα, οι οποίες κατά τη γνώμη τους, θα επέτρεπαν να δημιουργηθεί δικαιωματική βάση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Μολονότι στο Σύνταγμα προβλέπονται και χωρίς αυτό, όλες οι προϋποθέσεις για την υλοποίηση αυτών των πρωτοβουλιών στη ζωή, όπως βεβαίωσαν αργότερα έγκυροι νομικοί.
Γι' αυτό το λόγο διασταύρωσαν τα ξίφη τους αρκετοί. Ας λάβομε το γεγονός ότι ο Νουρσουλταν Ναζαρμπαγεβ δεν επιδοκίμασε την πρωτοβουλία των λαϊκών αντιπροσώπων. Το Κοινοβούλιο τελικά ψήφισε νόμο με πλειοψηφία αντίθετα με τη γνώμη της ηγεσίας της χώρας (υπάρχει τέτοια διαδικασία) και τον απέστειλε για υπογραφή στον Νουρσουλταν Ναζαρμπαγεβ. Ο Πρόεδρος με τη σειρά του απευθύνθηκε στο Συνταγματικό Συμβούλιο (Σ.Σ.) με την εντολή να εξετάσει το έγγραφο σε σχέση με τον Θεμελιώδη νόμο. Το Συνταγματικό Συμβούλιο τον εθεώρησε ως νομικά μη ορθό. Η ανακρίβεια της παράθεσης των συνταγματικών προδιαγραφών κατά τη γνώμη εγκύρων νομικών μπορεί πρακτικά να επιφέρει ανισορροπία στα κρατικά και κοινωνικά όργανα που προβλέπονται από το σύνταγμα.
Οφείλουμε να επικεντρώσουμε την προσοχή στο γεγονός των ανεπαρκειών στο νόμο στην ατελή νομική δομή. Από εδώ δεν πρέπει βέβαια να οδηγούμεθα στη σκέψη ότι το δημοψήφισμα ως δημοκρατική μορφή έκφρασης της βούλησης των εκλογέων αντιτίθεται στο Σύνταγμα. Δεν αντιτίθεται στον Θεμελιώδη νόμο και το ζήτημα το οποίο είχε σχεδιασθεί να τεθεί σε διαβούλευση στους πολίτες του Καζακστάν. Να, πώς σχολίασε την κατάσταση ο πρόεδρος του ΣΣ Ιγκορ Ρόγκοβ «το Σύνταγμα καθορίζει το πανεθνικό δημοψήφισμα ως μορφή άμεσης πραγματοποίησης από το λαό της εξουσίας του και ως δημοκρατική μέθοδο λύσης ιδιαίτερα σοβαρών ζητημάτων του κρατικού βίου, συνεπώς αυτό μπορεί και να είναι το ζήτημα της παράτασης της προεδρικής θητείας».
Με αυτό τον τρόπο η πρωτοβουλία για διεξαγωγή δημοψηφίσματος στο λαό θα μπορούσε να προχωρήσει. Είναι άλλο θέμα κατά πόσο αυτό συμπίπτει με τις κοινά αποδεκτές δημοκρατικές αρχές: Το ερώτημα είναι στρυφνό. Καθ' όσον στη διάρκεια του μήνα η προσοχή των διεθνών ειδικών συγκεντρώθηκε σε αυτή την κεντροασιατική χώρα. Οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ενωση με διπλωματικό τρόπο εμίλησαν για την αντιδημοκρατικότητα αυτού του βήματος. Στο Καζακστάν θεωρούν ότι η πραγματοποίηση της βούλησης του λαού με το πανεθνικό δημοψήφισμα είναι μια από τις κύριες εκφράσεις της δημοκρατίας. Για την ύπαρξη σε αυτό ακριβώς της βούλησης του λαού μαρτυρά η συλλογή των υπογραφών πάνω από 5 εκατομμύρια ανθρώπων, δηλαδή περισσότερο από τον μισό πληθυσμό του Καζακστάν, που έχει δικαίωμα ψήφου, εξεφράσθη υπέρ της παράτασης της θητείας της ηγεσίας της χώρας.
Με αυτό τον τρόπο ενώπιον του προέδρου παρουσιάσθηκε ένα δίλημμα ...από τη θέση του δυτικού κατανόησε ότι η διεξαγωγή δημοψηφίσματος πιθανόν να προκαλέσει διαφορετική αντίδραση της παγκόσμιας κοινότητας, να επηρεάσει στην απώλεια της φήμης του κράτους και του προσώπου του ίδιου του Ναζαρμπαγεβ. Από τη θέση του ηγέτη, του επικεφαλής του κράτους αυτός δεν μπορεί να αγνοήσει τη γνώμη πέντε εκατομμυρίων πολιτών του Καζακστάν.
Σε αυτή την όχι απλή κατάσταση ο πρόεδρος του Καζακστάν επέλεξε τη μοναδική διαλλακτική απόφαση να πραγματοποιηθούν πρόωρες εκλογές για την ηγεσία της χώρας.
Η θέση του προέδρου της ΔΚ έλαβε ευρεία κοινωνική αναγνώριση στον κόσμο και χώρες - συνεταίρους και έγκυρους οργανισμούς. Την υπαναχώρηση από το δημοψήφισμα επιδοκίμασε ο πρόεδρος του ΟΑΣΕ υπουργός εξωτερικών Λιθουανίας Αουρονιους Αζουμπαλις. Την πρώτη Φεβρουαρίου η Πρεσβεία των ΗΠΑ στο Καζακστάν διένεμε δήλωση με την οποία χαιρετίζει την απόφαση του Προέδρου Ναζαρμπαγεβ.
Η ηγεσία του Καζακστάν επέδειξε την προσήλωση της στις δημοκρατικές αξίες και αυτό κατά τη γνώμη των πολιτικών αναλυτών επέφερε πολιτικά «απερκοτ» νίκη στα σημεία κατά όλων των αντιπάλων οι οποίοι εξέφρασαν κριτική κατά του δημοψηφίσματος.
Τώρα στα διεθνή δίκτυα ακούγονται εντελώς άλλα σχόλια σχετικά με τη Δημοκρατία του Καζακστάν. Αυτή η χώρα πραγματικά μοιάζει με νησίδα σταθερότητας, ιδιαίτερα στο φόντο της Μέσης Ανατολής.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι μάρτυρες αυτής της πειστικής νίκης του εν ενεργεία Προέδρου της Δημοκρατίας του Καζακστάν έγιναν αξιόπιστοι συνεργάτες μεταξύ των συμπατριωτών του και πολλοί διεθνείς παρατηρητές (περισσότερα από χίλια άτομα) από δεκάδες χώρες και οργανισμούς (ΟΑΣΕ/ODIHR, Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Ευρώπης και των τουρκόφωνων χωρών, Οργανισμός της Ισλαμικής Διάσκεψης, SCO και CIS, κ.λπ.). Περισσότεροι από 90 δημοσιογράφοι των ξένων μέσων ενημέρωσης ήταν διαπιστευμένοι στην Κεντρική Εκλογική Επιτροπή, οι οποίοι μετέφεραν αμέσως την είδηση της νίκης του Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεβ στον πλανήτη.
Σε αυτή τη μοιραία μέρα για τη χώρα του Καζακστάν οι πολίτες έδειξαν σε όλο τον κόσμο, ένα πρωτοφανές επίπεδο δημοκρατικής κοινότητας, τον πολιτικό τους ακτιβισμό και την ευθύνη. Και η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών της Δημοκρατίας του Καζακστάν έδωσε την ψήφο της υπέρ του εν ενεργεία αρχηγού κράτους - του πρώτου προέδρου Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεβ.
Οι τρέχουσες προεδρικές εκλογές διεξήχθησαν υπό τη στενή επίβλεψη των διεθνών οργανισμών, καθώς το προηγούμενο έτος το Καζακστάν είχε την προεδρία του στον ΟΑΣΕ, φέτος θα πάρει την προεδρία στον Οργανισμό της Ισλαμικής Διάσκεψης. Για να αποφευχθεί η χειραγώγηση και κερδοσκοπία από την αντιπολίτευση και άλλους οργανισμούς, η ΚΕΕ (Κεντρική Εκλογική Επιτροπή) της χώρας στις εκλογές αυτές απέρριψε εντελώς την ψηφοφορία του ηλεκτρονικού συστήματος «Σαϊλάου», η οποία είχε καθιερωθεί για τις εκλογές του 2005 και του 2007. Στήθηκαν πάνω από 13.000 εκλογικά τμήματα (συμπεριλαμβανομένου 35 διπλωματικές αποστολές του Καζακστάν στο εξωτερικό) για περισσότερους από 9 εκατομμύρια πολιτών της χώρας με δικαίωμα ψήφου.
Προφανώς, το σημαντικό είναι ότι οι εκλογές διεξήχθησαν σε ένα περιβάλλον μέγιστης διαφάνειας, νομιμότητας και ειλικρίνειας σε όλα τα στάδια της εκλογικής διαδικασίας. Ολοι οι υποψήφιοι έχουν προβλεφθεί με Ίσους όρους. Ολοι τους είχαν την ευκαιρία να εκφράσουν τη γνώμη τους, να πραγματοποιήσουν το έργο προπαγάνδας.Την ημέρα της ψηφοφορίας σε εκλογικά τμήματα υπήρχαν τα πληρεξούσια πρόσωπα των υποψήφιων Προέδρων της Δημοκρατίας του Καζακστάν, διεθνείς και ανεξάρτητοι παρατηρητές.
Η επιλογή των πολιτών του Καζακστάν έχει προκληθεί από μια σειρά από αντικειμενικούς λόγους. Ειδικότερα, το μέσο ετήσιο ΑΕΠ αυξάνεται με ρυθμό 7-8%, και κατά κεφαλή το ποσοστό αυτό αγγίζει τα €7,000. Το Καζακστάν, υπό την καθοδήγηση του Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεβ, είναι μία από τις πρώτες δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης που ξεπέρασε την παγκόσμια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση. Πολλή προσοχή δίνεται στα κοινωνικά θέματα και θέματα υγείας, παιδείας, πολιτισμού, ανάπτυξης, του «ανθρώπινου δυναμικού».
Ο Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεβ έχει ήδη μπει στην ιστορία όχι μόνο ως ο ιδρυτής της ανεξάρτητης Δημοκρατίας του Καζακστάν, αλλά και ως ένας επιτυχημένος στρατηγός για τις κοινωνικο-οικονομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Στην καρδιά της πολιτικής του Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεβ είναι κατανοητές οι βασικές προτεραιότητες του κάθε πολίτη.
Σήμερα, μετά το τέλος της εκστρατείας, με απόλυτη βεβαιότητα μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι οι αντίπαλοι δεν είχαν πραγματικά καμιά πιθανότητα επιτυχίας. Καθώς οι ανταγωνιστές του εν ενεργεία Προέδρου, στην πραγματικότητα, δεν πρότειναν κάτι καινούργιο, περιορίζοντας με την πλειοψηφία τους μόνο με τα λαϊκά συνθήματα.
Η πορεία του Καζακστάν προς τη Δημοκρατία είναι μοναδική ως προς την δημιουργία θέσεων, συνδέοντας αρμονικά ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά με τα τοπικά χαρακτηριστικά, τον αβαν-γκαρντισμό με συντηρητισμό, τον πραγματισμό με τα τετριμμένα. Χάρη σε αυτό η χώρα υπερασπίστηκε ενώπιον της διεθνούς κοινότητας την ταυτότητα της, και μπαίνοντας σε ένα «κοινό δοχείο» της ανθρωπότητας, δεν διαλύθηκε σε αυτό, όπως πολλά μικρά έθνη.
Ναι, η τακτή εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας του Καζακστάν πραγματοποιήθηκε. Σε γενικές γραμμές, πέρασαν χωρίς υπερβολές, υπερβολική πολιτικοποίηση και σκάνδαλα. Σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται στην ευημερούσα οικονομική κατάσταση της χώρας και σταθερή πολιτική ανάπτυξη του κράτους.
Τα εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν ότι οι άνθρωποι του Καζακστάν ψήφισαν για τη σταθερότητα, την ειρήνη και την τάξη που επικρατεί στην κοινωνία, και υποστήριξαν την πορεία που συντελείται από τον σημερινό Πρόεδρο.
Το πρώτο άρθρο του Συντάγματος του Καζακστάν θεμελιώνει την αρχή της ανάπτυξης της χώρας ως ενός δημοκρατικού, κοσμικού κράτους δικαίου και κοινωνίας, του οποίου οι υψηλότερες αξίες είναι ο πολίτης, η ζωή, τα δικαιώματα και οι ελευθερίες του. Προς το παρόν, η μορφή της διακυβέρνησης στη Δημοκρατία του Καζακστάν είναι ένα ενιαίο κράτος με μια ημιπροεδρική μορφή διακυβέρνησης.
Το Καζακστάν είναι ο ηγέτης της Κεντρικής Ασίας και αναγνωρισμένος παίκτης της διεθνούς πολιτικής. Έτσι, τον περασμένο Δεκέμβριο στην πρωτεύουσα Αστάνα έγινε η Σύνοδος Κορυφής του ΟΑΣΕ στην οποία συμμετείχαν περισσότερες από 55 χώρες και δεκάδες διεθνείς οργανισμοί. Αυτό το καλοκαίρι στη νέα πρωτεύουσα του Καζακστάν συνεδρίασε το Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης. Το χειμώνα του τρέχοντος έτους πραγματοποιήθηκαν στις πόλεις Αστάνα και Αλμάτι οι Ασιατικοί Αγώνες.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το Καζακστάν ανέπτυξε μια σειρά από διεθνώς αναγνωρισμένες ιδέες. Ειδικότερα, η χώρα έχει εκουσίως παραιτηθεί από το τέταρτο στον κόσμο οπλοστάσιο των πυρηνικών πυραύλων, και πρότεινε τη δημιουργία στην Κεντρική Ασία μιας ζώνης ελεύθερης από πυρηνικά όπλα. Προκειμένου να προωθήσει την ειρήνη, την αρμονία και την κοινωνική ανοχή και συνοχή, που είναι αμετάβλητες αρχές της ανθρώπινης ύπαρξης, για την επίτευξη αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ των θρησκειών, θρησκευμάτων, εθνών και εθνικοτήτων, πραγματοποιήθηκε υπό την ηγεσία του προέδρου Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ ένα φόρουμ των παραδοσιακών θρησκειών του κόσμου, το οποίο συγκέντρωσε πάνω από 60 αποστολές διαφόρων θρησκευτικών δογμάτων.
Διεθνείς εμπειρογνώμονες λένε ότι, παρά το νεαρό της ηλικίας της χώρας, η Δημοκρατία του Καζακστάν έχει γίνει ένας από τους κορυφαίους διεθνείς φορείς, που συνδέουν την Ανατολή με τη Δύση, την παράδοση με την καινοτομία, ένα παράδειγμα για τα άλλα κράτη.
Το παραπάνω έγινε δυνατό χάρη στις μεταρρυθμίσεις στο Καζακστάν, οι οποίες αποσκοπούν στη βελτίωση της ποιότητας των δημόσιων υπηρεσιών, στην ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ κράτους και κοινωνίας των πολιτών, στην κοινωνική και νομική προστασία του πληθυσμού και στη διατήρηση εσωτερικής σταθερότητας.
Το σημερινό Σύνταγμα της Δημοκρατίας του Καζακστάν όχι μόνο επιτρέπει να εκτιμηθεί το κράτος και το δίκαιο της χώρας, όπως είναι, αλλά για να δει κανείς αυτή τη χώρα, το λαό της και το πολίτευμα της όπως θα έπρεπε να είναι. Η δημοκρατική μορφή διακυβέρνησης και ενιαία ακεραιότητα του Καζακστάν, η άμεση και αντιπροσωπευτική δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες και τα πολιτικά δικαιώματα, οι αναγνωρισμένες μορφές ιδιοκτησίας και πολιτικού πλουραλισμού, η διεθνοτική συναίνεση που κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα της Δημοκρατίας του Καζακστάν λαμβάνουν υπόψη τις μακροπρόθεσμες ανάγκες και τις ιστορικές τάσεις ανάπτυξης της χώρας.
Σκέφτηκα κάποια στιγμή να τα προβάλω ως curiosités, ως παράδοξα, αποσπάσματα κουτοπόνηρης αυτοδιαφήμισης που ένας θεός ξέρει ποιον προσπαθεί να πείσει, ψηφίδες ενός λόγου μη έλλογου, ακατανόητου στο περιεχόμενο πολύ περισσότερο παρά στα καταβαραθρωμένα ελληνικά του. Δείγματα ύφους προς αποφυγή για να διδάσκεται στις μεταφραστικές σχολές.
Είπα μετά μήπως αχνοδιαγραφεί κάποιο χαμόγελο σε όσους διαβάζουν για το τσεκούρι που έπεσε στην πρόταση για δημοψήφισμα και την πολιτική μανούβρα διά των εκλογών του μεγίστου ηγέτη, που φέρνει χωρίς να το θέλεις στο νου δικά μας πράματα, ρωμαίικα (ιδίως η θριαμβολογία για το πολιτικά «απερκοτ» νίκη στα σημεία που επέφερε η ηγεσία στους αντιπάλους!).
Τα αναρτώ ως έχουν χωρίς καμία επέμβαση. Αλλά εντέλει δεν αξίζουν το χαμένο χρόνο σας. Δεν ξέρω γιατί τα μοιράζομαι μαζί σας. Προσπεράστε τα.
ΞΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Δημοκρατική κατεύθυνση του Καζακστάν
Αξιοπερίεργη πολιτική συγκυρία σημειώθηκε στο Καζακστάν. Ο ηγέτης αυτής της χώρας Νουρσουλταν Ναζαρμπαγεβ απέρριψε τη διεξαγωγή προβλεπόμενου δημοψηφίσματος για την παράταση της εξουσίας του έως το έτος 2020. Αντί γι' αυτό η ηγεσία της χώρας πρότεινε να διεξαχθούν πρόωρες προεδρικές εκλογές, οι οποίες σε διαφορετική περίπτωση θα πραγματοποιούνταν το 2012.Θα ήταν λίγο να πούμε ότι η απόφαση αυτή ήταν απροσδόκητη. Ολα τα πράγματα στη Δημοκρατία του Καζακστάν έδειχναν την εντατική προετοιμασία για το δημοψήφισμα. Πολλοί ειδικοί ήταν βέβαιοι ότι αυτό θα γίνει. Η αλήθεια είναι ότι την κατάσταση περιέπλεξε η πρωτοβουλία της Βουλής του Καζακστάν. Οι βουλευτές αποφάσισαν να εισαγάγουν διορθώσεις στο Σύνταγμα, οι οποίες κατά τη γνώμη τους, θα επέτρεπαν να δημιουργηθεί δικαιωματική βάση για τη διεξαγωγή δημοψηφίσματος. Μολονότι στο Σύνταγμα προβλέπονται και χωρίς αυτό, όλες οι προϋποθέσεις για την υλοποίηση αυτών των πρωτοβουλιών στη ζωή, όπως βεβαίωσαν αργότερα έγκυροι νομικοί.
Γι' αυτό το λόγο διασταύρωσαν τα ξίφη τους αρκετοί. Ας λάβομε το γεγονός ότι ο Νουρσουλταν Ναζαρμπαγεβ δεν επιδοκίμασε την πρωτοβουλία των λαϊκών αντιπροσώπων. Το Κοινοβούλιο τελικά ψήφισε νόμο με πλειοψηφία αντίθετα με τη γνώμη της ηγεσίας της χώρας (υπάρχει τέτοια διαδικασία) και τον απέστειλε για υπογραφή στον Νουρσουλταν Ναζαρμπαγεβ. Ο Πρόεδρος με τη σειρά του απευθύνθηκε στο Συνταγματικό Συμβούλιο (Σ.Σ.) με την εντολή να εξετάσει το έγγραφο σε σχέση με τον Θεμελιώδη νόμο. Το Συνταγματικό Συμβούλιο τον εθεώρησε ως νομικά μη ορθό. Η ανακρίβεια της παράθεσης των συνταγματικών προδιαγραφών κατά τη γνώμη εγκύρων νομικών μπορεί πρακτικά να επιφέρει ανισορροπία στα κρατικά και κοινωνικά όργανα που προβλέπονται από το σύνταγμα.
Οφείλουμε να επικεντρώσουμε την προσοχή στο γεγονός των ανεπαρκειών στο νόμο στην ατελή νομική δομή. Από εδώ δεν πρέπει βέβαια να οδηγούμεθα στη σκέψη ότι το δημοψήφισμα ως δημοκρατική μορφή έκφρασης της βούλησης των εκλογέων αντιτίθεται στο Σύνταγμα. Δεν αντιτίθεται στον Θεμελιώδη νόμο και το ζήτημα το οποίο είχε σχεδιασθεί να τεθεί σε διαβούλευση στους πολίτες του Καζακστάν. Να, πώς σχολίασε την κατάσταση ο πρόεδρος του ΣΣ Ιγκορ Ρόγκοβ «το Σύνταγμα καθορίζει το πανεθνικό δημοψήφισμα ως μορφή άμεσης πραγματοποίησης από το λαό της εξουσίας του και ως δημοκρατική μέθοδο λύσης ιδιαίτερα σοβαρών ζητημάτων του κρατικού βίου, συνεπώς αυτό μπορεί και να είναι το ζήτημα της παράτασης της προεδρικής θητείας».
Με αυτό τον τρόπο η πρωτοβουλία για διεξαγωγή δημοψηφίσματος στο λαό θα μπορούσε να προχωρήσει. Είναι άλλο θέμα κατά πόσο αυτό συμπίπτει με τις κοινά αποδεκτές δημοκρατικές αρχές: Το ερώτημα είναι στρυφνό. Καθ' όσον στη διάρκεια του μήνα η προσοχή των διεθνών ειδικών συγκεντρώθηκε σε αυτή την κεντροασιατική χώρα. Οι ΗΠΑ και η Ευρωπαϊκή Ενωση με διπλωματικό τρόπο εμίλησαν για την αντιδημοκρατικότητα αυτού του βήματος. Στο Καζακστάν θεωρούν ότι η πραγματοποίηση της βούλησης του λαού με το πανεθνικό δημοψήφισμα είναι μια από τις κύριες εκφράσεις της δημοκρατίας. Για την ύπαρξη σε αυτό ακριβώς της βούλησης του λαού μαρτυρά η συλλογή των υπογραφών πάνω από 5 εκατομμύρια ανθρώπων, δηλαδή περισσότερο από τον μισό πληθυσμό του Καζακστάν, που έχει δικαίωμα ψήφου, εξεφράσθη υπέρ της παράτασης της θητείας της ηγεσίας της χώρας.
Με αυτό τον τρόπο ενώπιον του προέδρου παρουσιάσθηκε ένα δίλημμα ...από τη θέση του δυτικού κατανόησε ότι η διεξαγωγή δημοψηφίσματος πιθανόν να προκαλέσει διαφορετική αντίδραση της παγκόσμιας κοινότητας, να επηρεάσει στην απώλεια της φήμης του κράτους και του προσώπου του ίδιου του Ναζαρμπαγεβ. Από τη θέση του ηγέτη, του επικεφαλής του κράτους αυτός δεν μπορεί να αγνοήσει τη γνώμη πέντε εκατομμυρίων πολιτών του Καζακστάν.
Σε αυτή την όχι απλή κατάσταση ο πρόεδρος του Καζακστάν επέλεξε τη μοναδική διαλλακτική απόφαση να πραγματοποιηθούν πρόωρες εκλογές για την ηγεσία της χώρας.
Η θέση του προέδρου της ΔΚ έλαβε ευρεία κοινωνική αναγνώριση στον κόσμο και χώρες - συνεταίρους και έγκυρους οργανισμούς. Την υπαναχώρηση από το δημοψήφισμα επιδοκίμασε ο πρόεδρος του ΟΑΣΕ υπουργός εξωτερικών Λιθουανίας Αουρονιους Αζουμπαλις. Την πρώτη Φεβρουαρίου η Πρεσβεία των ΗΠΑ στο Καζακστάν διένεμε δήλωση με την οποία χαιρετίζει την απόφαση του Προέδρου Ναζαρμπαγεβ.
Η ηγεσία του Καζακστάν επέδειξε την προσήλωση της στις δημοκρατικές αξίες και αυτό κατά τη γνώμη των πολιτικών αναλυτών επέφερε πολιτικά «απερκοτ» νίκη στα σημεία κατά όλων των αντιπάλων οι οποίοι εξέφρασαν κριτική κατά του δημοψηφίσματος.
Τώρα στα διεθνή δίκτυα ακούγονται εντελώς άλλα σχόλια σχετικά με τη Δημοκρατία του Καζακστάν. Αυτή η χώρα πραγματικά μοιάζει με νησίδα σταθερότητας, ιδιαίτερα στο φόντο της Μέσης Ανατολής.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 15.2.2011
ΞΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Η Επιλογή Εγινε
Η νίκη του Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεβ στις προεδρικές εκλογές σήμανε μια σημαντική επιτυχία της γραφειοκρατίας του Καζακστάν, τόσο πολιτικά όσο και οικονομικά. Παρά το γεγονός ότι οι εκλογές έχουν γίνει μέρος της ιστορίας, η οργάνωση τους και τα αποτελέσματα τους θα είναι για πολύ καιρό ακόμα το θέμα της ερευνητικής και πολιτικής ανάλυσης, επιπτώσεις των απόψεων και αξιολογήσεων, τόσο στο εσωτερικό όσο και στο εξωτερικό.Θα πρέπει να σημειωθεί ότι οι μάρτυρες αυτής της πειστικής νίκης του εν ενεργεία Προέδρου της Δημοκρατίας του Καζακστάν έγιναν αξιόπιστοι συνεργάτες μεταξύ των συμπατριωτών του και πολλοί διεθνείς παρατηρητές (περισσότερα από χίλια άτομα) από δεκάδες χώρες και οργανισμούς (ΟΑΣΕ/ODIHR, Κοινοβουλευτική Συνέλευση της Ευρώπης και των τουρκόφωνων χωρών, Οργανισμός της Ισλαμικής Διάσκεψης, SCO και CIS, κ.λπ.). Περισσότεροι από 90 δημοσιογράφοι των ξένων μέσων ενημέρωσης ήταν διαπιστευμένοι στην Κεντρική Εκλογική Επιτροπή, οι οποίοι μετέφεραν αμέσως την είδηση της νίκης του Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεβ στον πλανήτη.
Σε αυτή τη μοιραία μέρα για τη χώρα του Καζακστάν οι πολίτες έδειξαν σε όλο τον κόσμο, ένα πρωτοφανές επίπεδο δημοκρατικής κοινότητας, τον πολιτικό τους ακτιβισμό και την ευθύνη. Και η συντριπτική πλειοψηφία των πολιτών της Δημοκρατίας του Καζακστάν έδωσε την ψήφο της υπέρ του εν ενεργεία αρχηγού κράτους - του πρώτου προέδρου Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεβ.
Οι τρέχουσες προεδρικές εκλογές διεξήχθησαν υπό τη στενή επίβλεψη των διεθνών οργανισμών, καθώς το προηγούμενο έτος το Καζακστάν είχε την προεδρία του στον ΟΑΣΕ, φέτος θα πάρει την προεδρία στον Οργανισμό της Ισλαμικής Διάσκεψης. Για να αποφευχθεί η χειραγώγηση και κερδοσκοπία από την αντιπολίτευση και άλλους οργανισμούς, η ΚΕΕ (Κεντρική Εκλογική Επιτροπή) της χώρας στις εκλογές αυτές απέρριψε εντελώς την ψηφοφορία του ηλεκτρονικού συστήματος «Σαϊλάου», η οποία είχε καθιερωθεί για τις εκλογές του 2005 και του 2007. Στήθηκαν πάνω από 13.000 εκλογικά τμήματα (συμπεριλαμβανομένου 35 διπλωματικές αποστολές του Καζακστάν στο εξωτερικό) για περισσότερους από 9 εκατομμύρια πολιτών της χώρας με δικαίωμα ψήφου.
Προφανώς, το σημαντικό είναι ότι οι εκλογές διεξήχθησαν σε ένα περιβάλλον μέγιστης διαφάνειας, νομιμότητας και ειλικρίνειας σε όλα τα στάδια της εκλογικής διαδικασίας. Ολοι οι υποψήφιοι έχουν προβλεφθεί με Ίσους όρους. Ολοι τους είχαν την ευκαιρία να εκφράσουν τη γνώμη τους, να πραγματοποιήσουν το έργο προπαγάνδας.Την ημέρα της ψηφοφορίας σε εκλογικά τμήματα υπήρχαν τα πληρεξούσια πρόσωπα των υποψήφιων Προέδρων της Δημοκρατίας του Καζακστάν, διεθνείς και ανεξάρτητοι παρατηρητές.
Η επιλογή των πολιτών του Καζακστάν έχει προκληθεί από μια σειρά από αντικειμενικούς λόγους. Ειδικότερα, το μέσο ετήσιο ΑΕΠ αυξάνεται με ρυθμό 7-8%, και κατά κεφαλή το ποσοστό αυτό αγγίζει τα €7,000. Το Καζακστάν, υπό την καθοδήγηση του Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεβ, είναι μία από τις πρώτες δημοκρατίες της πρώην Σοβιετικής Ενωσης που ξεπέρασε την παγκόσμια χρηματοπιστωτική και οικονομική κρίση. Πολλή προσοχή δίνεται στα κοινωνικά θέματα και θέματα υγείας, παιδείας, πολιτισμού, ανάπτυξης, του «ανθρώπινου δυναμικού».
Ο Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεβ έχει ήδη μπει στην ιστορία όχι μόνο ως ο ιδρυτής της ανεξάρτητης Δημοκρατίας του Καζακστάν, αλλά και ως ένας επιτυχημένος στρατηγός για τις κοινωνικο-οικονομικές και πολιτικές μεταρρυθμίσεις. Στην καρδιά της πολιτικής του Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεβ είναι κατανοητές οι βασικές προτεραιότητες του κάθε πολίτη.
Σήμερα, μετά το τέλος της εκστρατείας, με απόλυτη βεβαιότητα μπορούμε να υποστηρίξουμε ότι οι αντίπαλοι δεν είχαν πραγματικά καμιά πιθανότητα επιτυχίας. Καθώς οι ανταγωνιστές του εν ενεργεία Προέδρου, στην πραγματικότητα, δεν πρότειναν κάτι καινούργιο, περιορίζοντας με την πλειοψηφία τους μόνο με τα λαϊκά συνθήματα.
Η πορεία του Καζακστάν προς τη Δημοκρατία είναι μοναδική ως προς την δημιουργία θέσεων, συνδέοντας αρμονικά ευρωπαϊκά χαρακτηριστικά με τα τοπικά χαρακτηριστικά, τον αβαν-γκαρντισμό με συντηρητισμό, τον πραγματισμό με τα τετριμμένα. Χάρη σε αυτό η χώρα υπερασπίστηκε ενώπιον της διεθνούς κοινότητας την ταυτότητα της, και μπαίνοντας σε ένα «κοινό δοχείο» της ανθρωπότητας, δεν διαλύθηκε σε αυτό, όπως πολλά μικρά έθνη.
Ναι, η τακτή εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας του Καζακστάν πραγματοποιήθηκε. Σε γενικές γραμμές, πέρασαν χωρίς υπερβολές, υπερβολική πολιτικοποίηση και σκάνδαλα. Σε μεγάλο βαθμό αυτό οφείλεται στην ευημερούσα οικονομική κατάσταση της χώρας και σταθερή πολιτική ανάπτυξη του κράτους.
Τα εκλογικά αποτελέσματα δείχνουν ότι οι άνθρωποι του Καζακστάν ψήφισαν για τη σταθερότητα, την ειρήνη και την τάξη που επικρατεί στην κοινωνία, και υποστήριξαν την πορεία που συντελείται από τον σημερινό Πρόεδρο.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 5.4.2011
ΞΕΝΗ ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ
Δέκα έξι χρόνια δημοκρατικού συνταγματικού βίου του Καζακστάν.
Σήμερα η Δημοκρατία του Καζακστάν γιορτάζει μια από τις κύριες επίσημες γιορτές στη χώρα, την Ημέρα του Συντάγματος, το οποίο εγκρίθηκε με ένα δημοψήφισμα το 1995.Το πρώτο άρθρο του Συντάγματος του Καζακστάν θεμελιώνει την αρχή της ανάπτυξης της χώρας ως ενός δημοκρατικού, κοσμικού κράτους δικαίου και κοινωνίας, του οποίου οι υψηλότερες αξίες είναι ο πολίτης, η ζωή, τα δικαιώματα και οι ελευθερίες του. Προς το παρόν, η μορφή της διακυβέρνησης στη Δημοκρατία του Καζακστάν είναι ένα ενιαίο κράτος με μια ημιπροεδρική μορφή διακυβέρνησης.
Το Καζακστάν είναι ο ηγέτης της Κεντρικής Ασίας και αναγνωρισμένος παίκτης της διεθνούς πολιτικής. Έτσι, τον περασμένο Δεκέμβριο στην πρωτεύουσα Αστάνα έγινε η Σύνοδος Κορυφής του ΟΑΣΕ στην οποία συμμετείχαν περισσότερες από 55 χώρες και δεκάδες διεθνείς οργανισμοί. Αυτό το καλοκαίρι στη νέα πρωτεύουσα του Καζακστάν συνεδρίασε το Συμβούλιο των Υπουργών Εξωτερικών του Οργανισμού Ισλαμικής Διάσκεψης. Το χειμώνα του τρέχοντος έτους πραγματοποιήθηκαν στις πόλεις Αστάνα και Αλμάτι οι Ασιατικοί Αγώνες.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι το Καζακστάν ανέπτυξε μια σειρά από διεθνώς αναγνωρισμένες ιδέες. Ειδικότερα, η χώρα έχει εκουσίως παραιτηθεί από το τέταρτο στον κόσμο οπλοστάσιο των πυρηνικών πυραύλων, και πρότεινε τη δημιουργία στην Κεντρική Ασία μιας ζώνης ελεύθερης από πυρηνικά όπλα. Προκειμένου να προωθήσει την ειρήνη, την αρμονία και την κοινωνική ανοχή και συνοχή, που είναι αμετάβλητες αρχές της ανθρώπινης ύπαρξης, για την επίτευξη αμοιβαίου σεβασμού μεταξύ των θρησκειών, θρησκευμάτων, εθνών και εθνικοτήτων, πραγματοποιήθηκε υπό την ηγεσία του προέδρου Νουρσουλτάν Ναζαρμπάγιεφ ένα φόρουμ των παραδοσιακών θρησκειών του κόσμου, το οποίο συγκέντρωσε πάνω από 60 αποστολές διαφόρων θρησκευτικών δογμάτων.
Διεθνείς εμπειρογνώμονες λένε ότι, παρά το νεαρό της ηλικίας της χώρας, η Δημοκρατία του Καζακστάν έχει γίνει ένας από τους κορυφαίους διεθνείς φορείς, που συνδέουν την Ανατολή με τη Δύση, την παράδοση με την καινοτομία, ένα παράδειγμα για τα άλλα κράτη.
Το παραπάνω έγινε δυνατό χάρη στις μεταρρυθμίσεις στο Καζακστάν, οι οποίες αποσκοπούν στη βελτίωση της ποιότητας των δημόσιων υπηρεσιών, στην ενίσχυση της συνεργασίας μεταξύ κράτους και κοινωνίας των πολιτών, στην κοινωνική και νομική προστασία του πληθυσμού και στη διατήρηση εσωτερικής σταθερότητας.
Το σημερινό Σύνταγμα της Δημοκρατίας του Καζακστάν όχι μόνο επιτρέπει να εκτιμηθεί το κράτος και το δίκαιο της χώρας, όπως είναι, αλλά για να δει κανείς αυτή τη χώρα, το λαό της και το πολίτευμα της όπως θα έπρεπε να είναι. Η δημοκρατική μορφή διακυβέρνησης και ενιαία ακεραιότητα του Καζακστάν, η άμεση και αντιπροσωπευτική δημοκρατία, τα ανθρώπινα δικαιώματα και ελευθερίες και τα πολιτικά δικαιώματα, οι αναγνωρισμένες μορφές ιδιοκτησίας και πολιτικού πλουραλισμού, η διεθνοτική συναίνεση που κατοχυρώνονται από το Σύνταγμα της Δημοκρατίας του Καζακστάν λαμβάνουν υπόψη τις μακροπρόθεσμες ανάγκες και τις ιστορικές τάσεις ανάπτυξης της χώρας.
ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ 30.8.2011
Οι καλύτερες ταινίες (για το 2011) των Protagonιστών.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.dolce&id=10852
Βλέπω ότι συμφωνώ με τον Κουτσογιαννόπουλο στον Χωρισμό. Αλλά δεν έχω δει το Artist.
http://www.protagon.gr/?i=protagon.el.dolce&id=10852
Βλέπω ότι συμφωνώ με τον Κουτσογιαννόπουλο στον Χωρισμό. Αλλά δεν έχω δει το Artist.