Λοιπόν, διάβασα την
περίληψη της έκθεσης για τη σωτηρία της Ελλάδας και να τι έγραψα σχετικά (disclaimer: έχω μια μικρή προκατάληψη με τους περισσότερους συμβούλους που απλώς πουλάνε φύκια για μεταξωτές κορδέλες σε πελάτες μειωμένης νοημοσύνης, οπότε επηρεάζομαι αρνητικά εξ ορισμού):
Διαβάζω λοιπόν την περίληψη την αγγλική και δεν μπορώ να ξεφύγω από το μάτι της δασκάλας. Το μισό της περίληψης είναι ήδη γνωστά στοιχεία με φλυαρία ΑΛΛΑ χωρίς να παραθέτουν πηγές. Το ξέρω ότι δεν είναι πανεπιστημιακό σύγγραμμα αλλά και οι εκθέσεις έχουν βιβλιογραφία ή έστω υποσημείωση με την πηγή των πληροφοριών για να κρίνει ο αναγνώστης πόσο σοβαρή είναι η πηγή και κυρίως πόσο πρόσφατη. Αλλά εντάξει, δεν το διαβάζω για να το βαθμολογήσω, για να το σχολιάσω το διαβάζω.
Δεν μου ξεφεύγει στη σελίδα 17 το παράπονο του ταλέντου που θα ήθελε μια θέση στο δημόσιο και επομένως θεωρεί ότι ένα από τα προβλήματα του δημοσίου είναι το ότι δεν υπάρχει τρόπος να προσληφθούν ταλαντούχοι μανατζέρηδες από αλλού. Εγώ δεν ανήκω στην αγγλοσαξωνική σχολή της αγιοποίησης των διευθυντών, αυτή μας οδήγησε στις τραπεζικές καταχρήσεις, πιστεύω ότι το ίδιο το δημόσιο έχει τους υπαλλήλους που με τις σωστές συνθήκες μπορεί να γίνουν ηγετικές μορφές της δημόσιας διοίκησης.
Μ' αρέσει ο ευφημισμός informality για την παραοικονομία. Στην αρχή νόμιζα ότι εννοεί ότι δεν φοράνε γραβάτα οι Έλληνες ή δε μιλάνε πλέον στον πληθυντικό. Θα το χρησιμοποιώ στο εξής. Μ' αρέσει επίσης που μου θύμισε ότι χαμηλή παραγωγικότητα δε σημαίνει τεμπελιά. Ο Σίσυφος είχε μηδενική παραγωγικότητα. Αυτά τα ξεχνάμε πού και πού. Στην ουσία τώρα.
Φτάνοντας στο τέλος του τρίτου μέρους μου φαίνεται σα να διαβάζω εφημερίδα. Δεν βλέπω κάτι καινούργιο και θα περίμενα από τους εγκεφάλους που κάθισαν να κάνουν την μελέτη αυτή κάτι παραπάνω από τα προφανή. Αλλά ας δω και το 4...
Ίσως αν διάβαζα την έκθεση αναλυτικά να εξηγούσαν ακριβώς πώς θα εφαρμοστούν αυτά που προτείνουν, ίσως να παραθέτουν αποδείξεις με νούμερα κλπ κλπ.
Χμ, classics education hub. Ποιός είπε ότι ξεφεύγουμε από τα προφανή; Έτσι από περιέργεια κάθισε κανένας τους να μετρήσει πόσοι είναι διεθνώς αυτοί που ενδιαφέρονται για τέτοιες σπουδές; Και πώς θα γίνει να θέλει να έρθει ο φοιτητής στην Ελλάδα για πτυχίο αρχαίων ελληνικών τη στιγμή που μπορεί να πάει στο Χάρβαρντ και στο Καίμπριτζ; Ούτε οι Ιταλοί το έχουν καταφέρει.
Θα είχαν κανένα φιλόλογο στην ομάδα...
Κι αυτό που επαναλαμβάνεται αλλά δεν υπάρχει απάντηση είναι η ανάγκη βελτίωσης της εικόνας της εμπορικής Ελλάδας στο εξωτερικό. Αυτό πώς θα το πετύχουμε; Και εντάξει, σε νέες αγορές ξεκινάς από το μηδέν και το πετυχαίνεις, στις υπάρχουσες αγορές;
Σε γενικές γραμμές, δεν βλέπω να λέει η περίληψη της έκθεσης πολλά χρήσιμα. Βοηθάει για ανακεφαλαίωση των γνωστών, όμως.
)
