Άρα φορολογικώς (και από άποψη ασφαλιστικών εισφορών) το κράτος ωφελείται όταν οι υπάλληλοι παίρνουν όσο περισσότερα χρήματα γίνεται (και κυρίως πάνω από 30.000€/έτος).
Και κάποιος που το εξήγησε λιτά και περιεκτικά.
Απλή αριθμητική είναι.
Αυτό ισχύει βέβαια για τα λεφτά των άλλων, όχι για τα λεφτά του ίδιου του κράτους. Για να μην ξεχάσουμε την αριθμητική μας (και να μην μπλεκόμαστε με σοφιστείες):
100 | 0 | 0 | 100
100 | 20 | 10% | 100 -20 + 20*10% = 82
100 | 30 | 20% | 100 -30 + 30*20% = 76
100 | 50 | 40% | 100 -50 + 50*40% = 70
100 | 90 | 50% | 100 -90 + 90*50% = 55
Αλλά προφανώς εδώ δεν είναι τόσο απλή περίπτωση (τα αφεντικά και τα κέρδη είναι μικτά). Επίσης, πουθενά δεν βλέπω να μπαίνουν στην εξίσωση τα κερδη των μικρομετόχων. Όμως δεν συζητάμε γι' αυτό το θέμα, έτσι δεν είναι;
Για εμένα τουλάχιστον, τα θέματα είναι δύο: Αν η διοίκηση της επιχείρησης ασκείται αποτελεσματικά (γεγονός που είναι δύσκολο να διαπιστωθεί με δεδομένο τον οιονεί μονοπωλιακό της χαρακτήρα) και αν οι αμοιβές του προσωπικού είναι σύμφωνες με τη νομοθεσία και τις αρχές της χρηστής διοίκησης και της κοινωνικής ευθύνης.
Και επειδή, SBE, αναφέρθηκες σε μισθούς μηχανικών, είναι πραγματικά ενδιαφέρον ότι η δημόσια συζήτηση (από εταιρεία και συνδικαλιστές) περιστρέφεται ως τώρα γύρω από τις δευτερεύουσες υποστηρικτικές θέσεις εργασίας και όχι για τις κύριες παραγωγικές και διοικητικές θέσεις. Είμαι (σχεδόν) βέβαιος ότι πάλι τσακώνονται (δια αντιπροσώπου) ελέφαντες και πάλι θα την πληρώσουν τα μυρμήγκια. Μέσα και έξω από την εταιρεία.