Δεν παύει ως απρόσωπο

Διαβάζω ένα αστυνομικό, μεταφρασμένο από τ' αγγλικά, και κάποιος λέει στον κεντρικό ήρωα:
"Δεν παύει να είστε αστυνομικός".

Με ξενίζει να το βλέπω να χρησιμοποιείται ως απρόσωπο.
Θα έβαζα "Δεν παύετε να είστε αστυνομικός" ή "Εξακολουθείτε να είστε αστυνομικός".

Γκουγκλίζοντας να δω αν θα βρω παρόμοια παραδείγματα, βρίσκω ένα μόνο στις πρώτες 4-5 σελίδες, κατά σύμπτωση πάλι από μετάφραση (γνωστότατου) αστυνομικού μυθιστορήματος: "Δεν παύει να είμαι εισαγγελέας".

Είναι κατανοητό πώς έγινε το απρόσωπο, αφού το τρίτο πρόσωπο έχει τη μερίδα του λέοντος στις χρήσεις. Ωστόσο, εμένα με ξενίζει.

Ερωτήσεις προς την ομήγυρη
α. Χρησιμοποιείτε το "δεν παύει" ως απρόσωπο;
β. Θυμάστε να το έχετε συναντήσει;
γ. Αν το βρίσκατε σε επιμέλεια μετάφρασης, θα το διορθώνατε;

...
α. όχι
β. ναι, αλλά δεν θυμάμαι πού
γ. ναι

Δεν ήξερα ότι υπάρχει δυο φορές! Εγώ πάντως το έχω μεταφράσει αλλιώς εν έτει 1987: Καλώς ή κακώς, ο Εισαγγελέας είμαι ακόμα εγώ.
Το "ακόμα" το βρίσκω νεανικό ενθουσιασμό.

Αλλά ο nickel δεν μας είπε τι προτιμάει από τα α,β,γ

Σωστά.

α. Χρησιμοποιείτε το "δεν παύει" ως απρόσωπο; Όχι, βέβαια.
β. Θυμάστε να το έχετε συναντήσει; Όχι. Αλλά επίσης δεν θυμάμαι με απόλυτη βεβαιότητα ότι δεν το έχω συναντήσει.
γ. Αν το βρίσκατε σε επιμέλεια μετάφρασης, θα το διορθώνατε; Ναι. Εκείνο που βρήκες θα είχε γίνει κι αυτό «Δεν παύετε να είστε αστυνομικός».

α. σπάνια, δεν λέω ρητά όχι, το «παύω» μου φαίνεται άβολο ρήμα για την ΚΝΕ (αλλά με σπουδαία και λαγαρή προστακτική!) και το «δεν παύει να...» καθαρευουσιάνικο (ημι)απολίθωμα

β. πιθανότατα

γ. επιφυλακτικά και με σεβασμό στο στιλ/ιδιόλεκτο του συγγραφέα/μεταφραστή

Θα προτιμούσα είτε μια άλλη σύνταξη είτε ένα λιγότερο «τυπικό» ρήμα: «Σωστό ή λάθος, δεν σταμάτησα να είμαι εισαγγελέας», π.χ.