Σχετικό ανέκδοτο, που ίσως θα πάει άπατο, όταν επικρατήσουν τα καρπουζάκια:
Ελληνοαμερικανός επισκέπτεται καλοκαιράκι την Ελλάδα μετά από πολλά χρόνια στο Αμέρικα και τον παραλαμβάνει στο αεροδρόμιο (το παλιό, του Ελληνικού, όχι το Ελ. Βελ.) μια ξαδέρφη του.
Μόλις κατεβαίνει από το αεροπλάνο, αρχίζει την γκρίνια: Τι μικρό αεροδρόμιο είναι αυτό, στο Αμέρικα τα έχουμε πολύ μεγάλα. Τι δρόμοι είναι αυτοί, στο Αμέρικα είναι πολύ μεγαλύτεροι. Τι πεζοδρόμια είναι αυτά, στο Αμέρικα είναι πολύ μεγαλύτερα. Τι αυτοκίνητα είναι αυτά, στο Αμέρικα είναι πολύ μεγαλύτερα κ.ο.κ. Η ξαδέρφη αρχίζει να φορτώνει, φουντώνει, ανάβει και κορώνει, αλλά συγκρατιέται και δε λέει τίποτα.
Με τα πολλά, περνάνε από ένα μανάβικο, ο λεγάμενος βλέπει κάτι πελώρια καρπούζια και ρωτάει:
"Τι είναι αυτά τα τεράστια στρογγυλά πράσινα πράγματα;"
Και η ξαδέρφη ξεσπάει:
"Μπιζέλια! Και δεν πιστεύω να τα 'χετε μεγαλύτερα στο Αμέρικα..."
Υπάρχει και άσεμνη εκδοχή, αλλά την αφήνω για όταν θ' ασχοληθούμε με τις ψείρες.