Δεν έχει σημασία γιατί συμβαίνει. Λειτουργικά είναι το ίδιο. Άλλωστε δεν είναι ότι ανεβαίνει κάποιος τόνος που έτσι κι αλλιώς προφέρουμε. Π.χ. όταν λες "ακούμπησε το βιβλίο" υπάρχουν μόνο δύο τόνοι στην φράση, το άρθρο είναι άτονο. Αν πεις όμως "ακούμπησέ το", ο δεύτερος τόνος μοιάζει να ήρθε απ' το υπερπέραν. Ξέρουμε γιατί υπάρχει αλλά αυτό δεν αλλάζει το γεγονός ότι λειτουργικά είναι το ίδιο πράγμα.
Watergate and other -gates
- Thread starter Hellegennes
- Start date
Διαφωνώ. Δεν είναι ίδιες περιπτώσεις.
Ίσως δεν το διατυπώνω καθαρά. Για να μην επαναλάβω ό,τι είπα αμέσως πιο πάνω, το λέω πιο συνοπτικά. Η νέα ελληνική δεν δέχεται παρά έναν μόνο τόνο στη λέξη. Μόνη εξαίρεση η μεταφορά τόνου λόγω παρουσίας εγκλιτικού. Λειτουργικά δεν είναι διόλου το ίδιο, και οι χρήστες της γλώσσας έχουν επίγνωση ότι πρόκειται για δύο λέξεις.
Ίσως δεν το διατυπώνω καθαρά. Για να μην επαναλάβω ό,τι είπα αμέσως πιο πάνω, το λέω πιο συνοπτικά. Η νέα ελληνική δεν δέχεται παρά έναν μόνο τόνο στη λέξη. Μόνη εξαίρεση η μεταφορά τόνου λόγω παρουσίας εγκλιτικού. Λειτουργικά δεν είναι διόλου το ίδιο, και οι χρήστες της γλώσσας έχουν επίγνωση ότι πρόκειται για δύο λέξεις.
Δεν εννοώ ότι είναι ίδιες περιπτώσεις. Μάλλον δεν εκφράζομαι σωστά. Είναι διαφορετικές περιπτώσεις, διαφορετικά φαινόμενα και συμβαίνουν για διαφορετικούς λόγους αλλά πρακτικά λειτουργούν όμοια. Έχεις μια λέξη η οποία παίρνει δεύτερο τόνο, άσχετα για ποιον λόγο είναι αυτό. Προσωπικά μάλιστα δεν θα έβαζα όρκο ότι ο μέσος ομιλητής αντιλαμβάνεται τον τυπικό λόγο για τον οποίον συμβαίνει. Θα έλεγα ότι πρόκειται για μηχανική χρήση. Πέραν τούτου, υπάρχει, όπως εξήγησα, και το φαινόμενο διπλοτονισμού ασυνόδευτων λέξεων σε διαλέκτους, όπου ο τόνος μετατοπίζεται με διπλασιασμό στις διπλανές συλλαβές (έφαγάμε αντί φάγαμε, πήγαινάμε αντί πηγαίναμε). Ομολογώ όμως ότι το διαλεκτικό επιχείρημα είναι αδύναμο όταν μιλάμε για γενική χρήση στην ΚΝΕ.
