Τελευταίως ακούγεται συνεχώς στα ελληνικά ΜΜΕ η λέξη waiver σε σχέση με την ΕΚΤ και τα ελληνικά ομόλογα. Βρήκα κάποια άρθρα που εξηγούν τον όρο (εδώ και εδώ), ωστόσο είμαι σίγουρη πως η λέξη είναι αρκετά ακατανόητη έτσι όπως χρησιμοποιείται.
Ας δούμε πρώτα έναν ορισμό:
Waiver, λοιπόν, σημαίνει «παραίτηση από δικαίωμα». Η μετάφραση μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τα συμφραζόμενα, ωστόσο αυτή είναι η βασική του έννοια.
Το 2010, το 2012 και στη συνέχεια το 2015, η οικονομική κρίση και η επακόλουθη συζήτηση περί Grexit λόγω του εξαιρετικά ασταθούς οικονομικού περιβάλλοντος δημιούργησαν ανησυχία στους Έλληνες καταθέτες, οι περισσότεροι από τους οποίους έσπευσαν στις τράπεζες να σηκώσουν τα λεφτά τους. Ωστόσο, ένα τραπεζικό σύστημα βασίζεται στην αρχή ότι αυτό δεν θα συμβεί, καθώς μια τράπεζα ποτέ δεν έχει το 100% των καταθέσεων ως άμεσα διαθέσιμα μετρητά. Αυτό συμβαίνει επειδή τα δανείζει με σκοπό να τα ανακτήσει με τόκο, αυξάνοντας έτσι και τα χρήματα των καταθετών.
Καθώς λοιπόν οι τράπεζες ήταν έτοιμες να καταρρεύσουν, ενεργοποιήθηκε για την Ελλάδα ο μηχανισμός παροχής έκτακτης ενίσχυσης σε ρευστότητα (Emergency Liquidity Assistance), ο περίφημος ELA. Στο πλαίσιο του μηχανισμού αυτού, η ΕΚΤ χορηγεί ρευστότητα (δηλαδή χρήματα) στις ελληνικές τράπεζες για να συνεχίσουν τις εργασίες τους.
Η ανάγκη καταφυγής στο μηχανισμό αυτό προκύπτει όταν δεν είναι δυνατόν να συνεχίσει να παρέχεται ρευστότητα επειδή οι τράπεζες δεν έχουν να παράσχουν εχέγγυα ώστε να δανείζονται χρήματα με την κανονική διαδικασία από την ΕΚΤ.
Για την κανονική διαδικασία δανεισμού, η ΕΚΤ απαιτεί εξασφαλίσεις, με σκοπό να σιγουρευτεί, στο βαθμό που είναι εφικτό, ότι θα πάρει τα χρήματά της πίσω. Μία από τις εξασφαλίσεις που προσφέρει το ελληνικό δημόσιο είναι εμπορεύσιμα χρεόγραφα -δηλαδή ομόλογα- τα οποία εκδίδει και εγγυάται το ίδιο.
Λόγω της κρίσης όμως, η εγγύηση αυτή δεν σημαίνει και πολλά πράγματα. Εδώ και χρόνια δεν αγοράζει κανείς ελληνικά ομόλογα ως επένδυση, επομένως η αξιολόγησή τους είναι πολύ χαμηλή.
Παρόλο που τα ελληνικά ομόλογα δεν πληρούσαν λοιπόν τις προϋποθέσεις να γίνονται δεκτά ως ασφάλεια στο πλαίσιο του ELA, το 2010 η ΕΚΤ αποφάσισε να τα κάνει δεκτά, παραιτούμενη από το δικαίωμά της να εφαρμόσει τους κανόνες περί εξασφαλίσεων (εξού και waiver). Το 2012 το waiver αυτό αποσύρθηκε (28/02/12), επαναφέρθηκε (08/03/12), αποσύρθηκε ξανά (20/07/12) και τέλος επαναφέρθηκε (19/12/12) - λόγω των θετικών αξιολογήσεων του Δεύτερου Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής (Μνημόνιο 2), όπως γράφει και στη σχετική ανακοίνωση.
Συνεχίζουμε να βρισκόμαστε στο 2012, οπότε και τα ελληνικά ομόλογα γίνονται δεκτά ως εξασφάλιση των δανείων από τον ELA, δηλαδή ισχύει το waiver.
Στις 4 Φεβρουαρίου 2015 η ΕΚΤ αποσύρει εκ νέου το waiver, που σημαίνει ότι τα ελληνικά ομόλογα δεν γίνονται πλέον δεκτά ως εξασφάλιση.
Σήμερα διαβάζω ότι αναμένεται η επαναφορά του waiver από την ΕΚΤ. Αυτό ερμηνεύεται, από ό,τι καταλαβαίνω, ως κίνηση εμπιστοσύνης προς την ελληνική οικονομία για την οποία προβλέπεται επαναφορά της σταθερότητας, εικάζω λόγω της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης.
Αυτό που δεν έχω καταφέρει ακόμα είναι να βρω μια καλή μονολεκτική απόδοση για τη λέξη που μας απασχολεί. Δεν νομίζω ότι ταιριάζει ιδιαίτερα ο όρος παραίτηση εδώ και θα προτιμούσα κάτι σαν αναστολή ελάχιστων απαιτήσεων πιστοληπτικής διαβάθμισης για τις εξασφαλίσεις, αλλά καταλαβαίνω ότι ο δείκτης μπλαμπλά εκτοξεύεται, οπότε στρέφομαι σε εσάς μήπως καταφέρουμε να βρούμε μαζί καμιά καλύτερη απόδοση.
Ας δούμε πρώτα έναν ορισμό:
Waiver
An intentional relinquishment or abandonment of a known right or privilege.
An intentional relinquishment or abandonment of a known right or privilege.
Waiver, λοιπόν, σημαίνει «παραίτηση από δικαίωμα». Η μετάφραση μπορεί να διαφέρει ανάλογα με τα συμφραζόμενα, ωστόσο αυτή είναι η βασική του έννοια.
Το 2010, το 2012 και στη συνέχεια το 2015, η οικονομική κρίση και η επακόλουθη συζήτηση περί Grexit λόγω του εξαιρετικά ασταθούς οικονομικού περιβάλλοντος δημιούργησαν ανησυχία στους Έλληνες καταθέτες, οι περισσότεροι από τους οποίους έσπευσαν στις τράπεζες να σηκώσουν τα λεφτά τους. Ωστόσο, ένα τραπεζικό σύστημα βασίζεται στην αρχή ότι αυτό δεν θα συμβεί, καθώς μια τράπεζα ποτέ δεν έχει το 100% των καταθέσεων ως άμεσα διαθέσιμα μετρητά. Αυτό συμβαίνει επειδή τα δανείζει με σκοπό να τα ανακτήσει με τόκο, αυξάνοντας έτσι και τα χρήματα των καταθετών.
Καθώς λοιπόν οι τράπεζες ήταν έτοιμες να καταρρεύσουν, ενεργοποιήθηκε για την Ελλάδα ο μηχανισμός παροχής έκτακτης ενίσχυσης σε ρευστότητα (Emergency Liquidity Assistance), ο περίφημος ELA. Στο πλαίσιο του μηχανισμού αυτού, η ΕΚΤ χορηγεί ρευστότητα (δηλαδή χρήματα) στις ελληνικές τράπεζες για να συνεχίσουν τις εργασίες τους.
Η ανάγκη καταφυγής στο μηχανισμό αυτό προκύπτει όταν δεν είναι δυνατόν να συνεχίσει να παρέχεται ρευστότητα επειδή οι τράπεζες δεν έχουν να παράσχουν εχέγγυα ώστε να δανείζονται χρήματα με την κανονική διαδικασία από την ΕΚΤ.
Για την κανονική διαδικασία δανεισμού, η ΕΚΤ απαιτεί εξασφαλίσεις, με σκοπό να σιγουρευτεί, στο βαθμό που είναι εφικτό, ότι θα πάρει τα χρήματά της πίσω. Μία από τις εξασφαλίσεις που προσφέρει το ελληνικό δημόσιο είναι εμπορεύσιμα χρεόγραφα -δηλαδή ομόλογα- τα οποία εκδίδει και εγγυάται το ίδιο.
Λόγω της κρίσης όμως, η εγγύηση αυτή δεν σημαίνει και πολλά πράγματα. Εδώ και χρόνια δεν αγοράζει κανείς ελληνικά ομόλογα ως επένδυση, επομένως η αξιολόγησή τους είναι πολύ χαμηλή.
Παρόλο που τα ελληνικά ομόλογα δεν πληρούσαν λοιπόν τις προϋποθέσεις να γίνονται δεκτά ως ασφάλεια στο πλαίσιο του ELA, το 2010 η ΕΚΤ αποφάσισε να τα κάνει δεκτά, παραιτούμενη από το δικαίωμά της να εφαρμόσει τους κανόνες περί εξασφαλίσεων (εξού και waiver). Το 2012 το waiver αυτό αποσύρθηκε (28/02/12), επαναφέρθηκε (08/03/12), αποσύρθηκε ξανά (20/07/12) και τέλος επαναφέρθηκε (19/12/12) - λόγω των θετικών αξιολογήσεων του Δεύτερου Προγράμματος Δημοσιονομικής Προσαρμογής (Μνημόνιο 2), όπως γράφει και στη σχετική ανακοίνωση.
Συνεχίζουμε να βρισκόμαστε στο 2012, οπότε και τα ελληνικά ομόλογα γίνονται δεκτά ως εξασφάλιση των δανείων από τον ELA, δηλαδή ισχύει το waiver.
Στις 4 Φεβρουαρίου 2015 η ΕΚΤ αποσύρει εκ νέου το waiver, που σημαίνει ότι τα ελληνικά ομόλογα δεν γίνονται πλέον δεκτά ως εξασφάλιση.
Σήμερα διαβάζω ότι αναμένεται η επαναφορά του waiver από την ΕΚΤ. Αυτό ερμηνεύεται, από ό,τι καταλαβαίνω, ως κίνηση εμπιστοσύνης προς την ελληνική οικονομία για την οποία προβλέπεται επαναφορά της σταθερότητας, εικάζω λόγω της ολοκλήρωσης της αξιολόγησης.
Αυτό που δεν έχω καταφέρει ακόμα είναι να βρω μια καλή μονολεκτική απόδοση για τη λέξη που μας απασχολεί. Δεν νομίζω ότι ταιριάζει ιδιαίτερα ο όρος παραίτηση εδώ και θα προτιμούσα κάτι σαν αναστολή ελάχιστων απαιτήσεων πιστοληπτικής διαβάθμισης για τις εξασφαλίσεις, αλλά καταλαβαίνω ότι ο δείκτης μπλαμπλά εκτοξεύεται, οπότε στρέφομαι σε εσάς μήπως καταφέρουμε να βρούμε μαζί καμιά καλύτερη απόδοση.
Last edited:
