Είπα να μην ξεφύγω ντιπ οφ-τόπικ στο νήμα περί οριακής εμπειρίας, οπότε μεταφέρομαι εδώ...
Διαβάζω, που λέτε, πρόσφατα, σε νεόκοπο, αξιοπρεπούτσικο ιντερνετικό μαγκαζίνο περί wellness και τα λοιπά, για κάποιο
«επεξηγηματικό μοντέλο εικονικής θεραπείας» [της οριακής/μεταιχμιακής διαταραχής προσωπικότητας], το οποίο, λέει:
Αποτελείται από έναν αρνητικό μοχθηρό κύκλο, που συνήθως κάνει τους συμμετέχοντες να αναγνωρίζουν το πρόβλημά τους και να νιώθουν την περιέργεια να μάθουν περισσότερα.
Εντωμεταξύ (παρένθεση), έχω εργαστεί στο παρελθόν σε ντεμί ειδησεογραφικό σάιτ, όπου αν και η θεματολογία ήταν άλλη (χρηματοοικονομικά), το εγχείρημα ήταν σε γενικές γραμμές το ίδιο: να φιλοξενηθούν, δηλαδή, άρθρα δήθεν proprietary, που να 'ναι και έγκυρα, και εκλαϊκευμένα (βλ. click-friendly), και μοναδικά στο ελληνόφωνο διαδίκτυο... Κι η δική μου δουλειά ήταν κάτι μεταξύ έρευνας, διαλογής, μετάφρασης και κοπτοραπτικής, έχοντας ως πρώτη ύλη δημοσιεύσεις συγκεκριμένων ιστότοπων (από ινστιτούτα, οίκους κλπ.) που μου είχε υποδείξει ο φιλόδοξος μα και φιλάργυρος εργοδότης μου... Παράδοση, κατά κανόνα, την επόμενη μέρα, και χωρίς -εννοείται- διόρθωση, επιμέλεια ή οποιαδήποτε δεύτερη ματιά, έστω... Νομοτελειακά, το αποτέλεσμα ήταν, κατά κανόνα, αυτό που λέμε «μπακαλίστικο»...
Ιν λάιτ οβ ολ διζ, λοιπόν, όποτε διαβάζω κάτι διατυπώσεις όπως ο
«αρνητικός μοχθηρός κύκλος», μία από τις πρώτες σκέψεις που κάνω είναι ότι κάποια αντίστοιχη [δυσμενής εργασιακή] συνθήκη καιροφυλακτεί από πίσω... Για
vicious circle μιλάμε, πιθανολογώ με βεβαιότητα, κι αναρωτιέμαι καταρχάς: Ποιος ο λόγος να επισημάνουμε ότι είναι
negative; Πλεονασμός/ταυτολογία δεν είναι αυτό; Ή έχει υπάρξει κάποια υποκατηγοριοποίηση και την αγνοώ; Και φυσικά αναρωτιέμαι επίσης:
Φαύλος -αβλεπεί- δε θα έπρεπε να λέγεται ο κύκλος; Αιτιολογείται κάπως το μπλέξιμο με τη
μοχθηρία;
