Γράφει ο Α. Κρασανάκης σε ένα κείμενό του για την Αξία και παγκόσμια προσφορά της ελληνικής γλώσσας και γραφής (παρ. 7):
Ο Γερμανός ποιητής, ιστορικός και φιλόσοφος Schiller είπε: «Καταραμένε Έλληνα, τα βρήκες όλα, φιλοσοφία, γεωμετρία, φυσική, αστρονομία' τίποτε δεν άφησε για μας».
Το κείμενο συνοδεύεται και από αγγλική μετάφραση:
The German poet, historian and philosopher Schiller said: “Cursed Greek, you have discovered everything: philosophy, geometry, physics, astronomy... you have left nothing for us.”
Αναζήτησα τη δήλωση στο πρωτότυπό της. Βρήκα πρώτα μια ελληνική μετάφραση ποιήματος, την οποία καταθέτω εδώ με ελάχιστες παρεμβάσεις γερμανόφωνου Λεξιλόγου. Με βάση τη μετάφραση αναζήτησα το γερμανικό πρωτότυπο και κατάφερα να βρω το κείμενο μόνο σε ένα φόρουμ.
http://www.balkanforum.info/f26/beruehmte-griechische-moslems-115136/index63.html#post2456584
Verdammter Grieche|Καταραμένε Έλληνα,
Wohin ich mein Denken drehe,|όπου να γυρίσω τη σκέψη μου,
wohin ich meine Seele wende|όπου και να στρέψω τη ψυχή μου,
sehe ich dich, finde ich dich|μπροστά μου σε βρίσκω!
sehne ich mich nach Kunst, Poesie, Theater, Architektur|Αν τέχνη λαχταρώ, ποίηση, θέατρο, αρχιτεκτονική,
bist du davor,erster, unübertroffen.|εσύ μπροστά μου, πρώτος και αξεπέραστος...
Suche ich nach Wissenschaft, Mathematik, Philosophie, Medizin| Αν επιστήμη αναζητώ, μαθηματικά, φιλοσοφία, ιατρική,
bist du führend und unüberwindbar.|κορυφαίος και ανυπέρβλητος...
Durste ich nach Demokratie Fairness und Gleichheit,| Αν για δημοκρατία διψώ, ισονομία και ισότητα,
bist du vor mir, unachahmbar konkurrenzlos|εσύ ξανά μπροστά μου, ασυναγώνιστος και ανεπισκίαστος.
Verfluchter Grieche...Verfluchtes Wissen| Καταραμένε Έλληνα... Καταραμένη γνώση.
Warum soll ich dich berühren?|Γιατί να σε αγγίξω;
Um zu spüren, wie klein ich bin, unwichtig, unbedeutend?|Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός;
Warum lassen Sie mich nicht in mein Elend und in meine Sorglosigkeit|Γιατί δεν με αφήνετε στη δύστυχη ανεμελιά μου;
Είναι δυνατό να μην μπορώ να βρω πουθενά αλλού το ποίημα του Σίλερ;
Με την ευκαιρία, επειδή είδα να αποδίδεται το περί καταραμένου Έλληνα στον Νίτσε: ο Νίτσε έχει πει κάτι παρεμφερές στη Γέννηση της τραγωδίας, και το καταθέτω εδώ στα αγγλικά:
Friedrich Nietzsche, The Birth of Tragedy κεφ. 15, παρ. 2:
Αν ξέρετε κάτι περισσότερο για το ποίημα του Σίλερ, σας παρακαλούμε να μας το πείτε.
Ο Γερμανός ποιητής, ιστορικός και φιλόσοφος Schiller είπε: «Καταραμένε Έλληνα, τα βρήκες όλα, φιλοσοφία, γεωμετρία, φυσική, αστρονομία' τίποτε δεν άφησε για μας».
Το κείμενο συνοδεύεται και από αγγλική μετάφραση:
The German poet, historian and philosopher Schiller said: “Cursed Greek, you have discovered everything: philosophy, geometry, physics, astronomy... you have left nothing for us.”
Αναζήτησα τη δήλωση στο πρωτότυπό της. Βρήκα πρώτα μια ελληνική μετάφραση ποιήματος, την οποία καταθέτω εδώ με ελάχιστες παρεμβάσεις γερμανόφωνου Λεξιλόγου. Με βάση τη μετάφραση αναζήτησα το γερμανικό πρωτότυπο και κατάφερα να βρω το κείμενο μόνο σε ένα φόρουμ.
http://www.balkanforum.info/f26/beruehmte-griechische-moslems-115136/index63.html#post2456584
Wohin ich mein Denken drehe,|όπου να γυρίσω τη σκέψη μου,
wohin ich meine Seele wende|όπου και να στρέψω τη ψυχή μου,
sehe ich dich, finde ich dich|μπροστά μου σε βρίσκω!
sehne ich mich nach Kunst, Poesie, Theater, Architektur|Αν τέχνη λαχταρώ, ποίηση, θέατρο, αρχιτεκτονική,
bist du davor,erster, unübertroffen.|εσύ μπροστά μου, πρώτος και αξεπέραστος...
Suche ich nach Wissenschaft, Mathematik, Philosophie, Medizin| Αν επιστήμη αναζητώ, μαθηματικά, φιλοσοφία, ιατρική,
bist du führend und unüberwindbar.|κορυφαίος και ανυπέρβλητος...
Durste ich nach Demokratie Fairness und Gleichheit,| Αν για δημοκρατία διψώ, ισονομία και ισότητα,
bist du vor mir, unachahmbar konkurrenzlos|εσύ ξανά μπροστά μου, ασυναγώνιστος και ανεπισκίαστος.
Verfluchter Grieche...Verfluchtes Wissen| Καταραμένε Έλληνα... Καταραμένη γνώση.
Warum soll ich dich berühren?|Γιατί να σε αγγίξω;
Um zu spüren, wie klein ich bin, unwichtig, unbedeutend?|Για να αισθανθώ πόσο μικρός είμαι, ασήμαντος, μηδαμινός;
Warum lassen Sie mich nicht in mein Elend und in meine Sorglosigkeit|Γιατί δεν με αφήνετε στη δύστυχη ανεμελιά μου;
Είναι δυνατό να μην μπορώ να βρω πουθενά αλλού το ποίημα του Σίλερ;
Με την ευκαιρία, επειδή είδα να αποδίδεται το περί καταραμένου Έλληνα στον Νίτσε: ο Νίτσε έχει πει κάτι παρεμφερές στη Γέννηση της τραγωδίας, και το καταθέτω εδώ στα αγγλικά:
Friedrich Nietzsche, The Birth of Tragedy κεφ. 15, παρ. 2:
Before we could recognize this fact, before we convincingly established the innermost dependence of every art on the Greeks, from Homer right up to Socrates, we had to treat these Greeks as the Athenians treated Socrates. Almost every era and cultural stage has at some point sought in an profoundly ill-tempered frame of mind to free itself of the Greeks, because in comparison with the Greeks, all their own achievements, apparently fully original and admired in all sincerity, suddenly appeared to lose their colour and life and shrivelled to unsuccessful copies, in fact, to caricatures. And so a heartfelt inner anger always keeps breaking out again against that arrogant little nation which dared to designate for all time everything that was not produced in its own country as “barbaric.” Who were those Greeks, people asked themselves, who, although they had achieved only an ephemeral historical glitter, only ridiculously restricted institutions, only an ambiguous competence in morality, who could even be identified with hateful vices, yet who had nevertheless laid a claim to a dignity and a pre-eminent place among peoples, appropriate to a genius among the masses? Unfortunately people were not lucky enough to find the cup of hemlock which could easily do away with such a being, for all the poisons which envy, slander, and inner rage created were insufficient to destroy that self-satisfied magnificence. Hence, confronted by the Greeks, people have been ashamed and afraid, unless an individual values the truth above everything else and dares to propose this truth: the notion that the Greeks, as the charioteers of our culture and every other one, hold the reins, but that almost always the wagon and horses are inferior material and do not match the glory of their drivers, who then consider it amusing to whip such a team into the abyss, over which they themselves jump with the leap of Achilles.
Αν ξέρετε κάτι περισσότερο για το ποίημα του Σίλερ, σας παρακαλούμε να μας το πείτε.
