...
Στην Όπερα δουλεύει άψογα η σίγαση από την ετικέτα της καρτέλας, αλλιώς δεν θα μπορούσα ούτε στο τηλέφωνο να μιλήσω ούτε τις σκέψεις μου ν' ακούσω, με τόσες καρτέλες με μουσική που έχω ανοιχτές ανά πάσα στιγμή. Και ο ορθογραφικός έλεγχος σε όποια γλώσσα θελήσω.
Για το Χρώμιο δεν μπορώ να πω, γιατί το έχω μόνο σαν αξεσουάρ, ενώ την Αλεπού σαν ιστορικό κειμήλιο: πώς μπορεί ένας καλός μπράουζερ να γίνει αφόρητα υπέρβαρος εν ριπή εκδόσεων και πρόσθετων. IE who? Oh, that MS thingamajig.