to bury the lede = δεν μπαίνω αμέσως στο ψητό

[Zazula]

Fail to emphasize the most important part of a story or account.
Έχουμε αντίστοιχες εκφράσεις στα ελληνικά, ιδίως χωρίς άρνηση;
Το «κωλυσιεργώ» είναι γενικότερο (δηλ. θέλει επεξήγηση για να δείξει πως μιλάμε για ειδήσεις), τα δε «υπεκφεύγω» και «τα μασάω» δηλώνουν πως το κάνω οπωσδήποτε σκοπίμως.
Τα «το φέρνω απέξω απέξω», «το φέρνω/πάω λάου-λάου» και «το πάω γύρω-γύρω» δείχνουν ότι η αναφορά γίνεται συγκαλυμμένα, με υπαινιγμούς και νύξεις, πράγμα που κατά κανόνα συμβαίνει όταν επιχειρείται η κατάλληλη προετοιμασία κάποιου για να του ανακοινωθεί κάτι που συνήθως είναι δυσάρεστο (κλασική περίπτωση: η μάνα/γιαγιά που ανέβηκε στα κεραμίδια).
Το «θάβω [την είδηση / το θέμα]» είναι πιο απόλυτο· μήπως «θάβω την ουσία»;
Επίσης: καθυστερώ να έρθω στο θέμα / στην ουσία, καθυστερώ να μπω στο ψητό;

 

[drsiebenmal]

Το θέμα είναι πώς σημαίνεται αυτό το fail εδώ, ως σκόπιμο ή από αμέλεια ή ανικανότητα; Αυτό υποθέτω πως θα προκύπτει από το συγκείμενο στα αγγλικά, αλλά στα ελληνικά μάλλον το αποδίδουμε με διαφορετικό τρόπο κάθε φορά. Σκόπιμη είναι π.χ. και η συσκότιση.

 

[drsiebenmal]

Το παράδειγμα ‘one should always listen carefully to the president, as he has a tendency to bury the lede’ θα το μετάφραζα «να παρακολουθούμε προσεκτικά γιατί συνηθίζει να κρύβει την ουσία ανάμεσα στις γραμμές».

 

[Zazula]

Το παράδειγμα ‘one should always listen carefully to the president, as he has a tendency to bury the lede’ θα το μετάφραζα «να παρακολουθούμε προσεκτικά γιατί συνηθίζει να κρύβει την ουσία ανάμεσα στις γραμμές».

Αν είχες μόνο τη συγκεκριμένη πρόταση και τίποτε άλλο, τότε η μετάφραση που προτείνεις παίρνει θέση, είναι χρωματισμένη με κάτι που δεν υπάρχει στο ΚΠ και είναι μεταφραστικό άρτυμα. Κάλλιστα θα μπορούσε κάποιος να πει «συνηθίζει να μην μπαίνει αμέσως στο κυρίως θέμα», όπου αφήνεται περιθώριο είτε το ξεκαθάρισμα να το κάνει το συγκείμενο, είτε να πάρει θέση ο αναγνώστης ανάλογα με τις δικές του θέσεις ή προκαταλήψεις απουσία συγκειμένου. Το «να κρύβει» απαιτεί σαφέστατα πρόθεση, που δεν φαίνεται στην πρόταση του ΚΠ.

 

[drsiebenmal]

Δηλαδή η tendency, που το δίνεις κι εσύ ως «συνηθίζει», όταν αφορά έναν πρόεδρο (και υποθέτω σημαντικό πρόεδρο, από της ένωσης κρεοπωλών και πάνω, αφού το κείμενο μας συνιστά να τον ακούμε πάντα προσεκτικά) είναι απλώς σημάδι ενός χαρακτήρα και όχι μιας τακτικής;

 

[Zazula]

Μετάφραση του ΚΠ που 'χουμε μπροστά μας κάνουμε, όχι ψυχογράφημα.
Το «συνηθίζει» το άφησα από το δικό σου, εγώ θα 'βαζα μάλλον «έχει την τάση» ή «τείνει».
Εάν ο συντάκτης θέλει να περάσει συγκεκριμένο μήνυμα, λ.χ. περί τακτικής, αυτό θα υπάρχει στο συγκείμενο.

 

[nickel]

Στο λεξικό της Οξφόρδης (σύνδεσμος στο #1) υπάρχουν και παραδείγματα χρήσης.

Εμένα μου αρέσει το «θάβω την ουσία / το ζουμί». Ή «έκρυψε / απέκρυψε επιμελώς (την ουσία κλπ)»...

Με πιο λαϊκό τρόπο: Δεν είπε τίποτα για την ταμπακιέρα.

 

[Zazula]

Στο λεξικό της Οξφόρδης (σύνδεσμος στο #1) υπάρχουν και παραδείγματα χρήσης.

Ναι, γι' αυτό το έβαλα.

Με πιο λαϊκό τρόπο: Δεν είπε τίποτα για την ταμπακιέρα.

Αυτό που προτείνεις δείχνει αποσιώπηση, και δεν ισχύει. Μπορούμε πιχί να πούμε ότι οι σεναριογράφοι σε μια ταινία «buried the lede» επειδή έφαγαν πάρα πολύ χρόνο στην αρχή με εντελώς άσχετα ή δευτερεύοντα πράγματα, μέχρι να μπουν στο ζουμί της πλοκής.

 

[sarant]

Δεν ξέρω να έχουμε τέτοια έκφραση. Τα θάβω, κρύβω δηλώνουν πρόθεση αποσιώπησης -αλλά και το bury κάτι ανάλογο δεν υποδηλώνει; Αν πρόκειται για κάτι αθέλητο, που έγινε από αδεξιότητα, θα πούμε ίσως "χάνω την ουσία" ή "άφησε να χαθεί η ουσία".

Ή, κι αυτό ίσως πιάνει και τις δυο περιπτώσεις, ο πρόεδρος στην ομιλία του δεν ανέδειξε την ουσία του θέματος.

 

[Themis†]

Τα θάβω, κρύβω δηλώνουν πρόθεση αποσιώπησης -αλλά και το bury κάτι ανάλογο δεν υποδηλώνει; Αν πρόκειται για κάτι αθέλητο, που έγινε από αδεξιότητα, θα πούμε ίσως "χάνω την ουσία" ή "άφησε να χαθεί η ουσία".
Ή, κι αυτό ίσως πιάνει και τις δυο περιπτώσεις, ο πρόεδρος στην ομιλία του δεν ανέδειξε την ουσία του θέματος.

Κι εγώ έτσι το αντιλαμβάνομαι. Νομίζω ότι καλυπτόμαστε ικανοποιητικά αν πούμε ότι "δεν επικεντρώνεται στην ουσία".

 

[Earion]

Από μια στοιχειώδη περιδιάβαση στο Διαδίκτυο βλέπω ότι ο όρος προέρχεται από την ιδιόλεκτο των δημοσιογράφων. Σημαίνει το να μην αναδεικνύεις (από αδεξιότητα) το ουσιώδες στοιχείο της είδησης, που πρέπει οπωσδήποτε να βρίσκεται πρώτο πρώτο (πάνω πάνω) στη στήλη, ώστε να αιχμαλωτίσει το μάτι του αναγνώστη, αλλά να το αφήνεις «κρυμμένο», «θαμμένο» κάπου στο τέλος της στήλης. Είναι η πρώτη οδηγία που παίρνει κάθε μαθητευόμενος κειμενογράφος: ξεκινάμε με την ουσία. Don't bury the lede.

Είναι αυτό που ισχυρίζεται ότι έφερε στην Ελλάδα ο Σπύρος Καρατζαφέρης ως ύφος δημοσιογραφικό στα τέλη της δεκαετίας του '60, επί Χούντας, και ανέβασε στα ύψη τη δημοφιλία της Απογευματινής. Ενώ έως τότε οι ειδήσεις έλεγαν τυπικά «Δυστύχημα στην εθνική οδό Κορίνθου—Πατρών. Κατά πληροφορίες από την Τροχαία εθνικών οδών, χτες το μεσημέρι, υπό συνθήκες .... μπλα μπλα μπλα ... νεκροί ...», το νέο ύφος έλεγε: «Μάνα και κόρη νεκρές στο οδόστρωμα. Στην εθνική οδό Κορίνθου—Πατρών χτες το μεσημέρι ...»

Συνεπώς: «Δεν μπαίνω αμέσως στην ουσία / στο ψητό».

 

[drsiebenmal]

Είναι η πρώτη οδηγία που παίρνει κάθε μαθητευόμενος κειμενογράφος: ξεκινάμε με την ουσία. Don't bury the lede.

Στα τέλη της δεκαετίας του '60 είχα διαβάσει το βιβλίο του Χρήστου Πασαλάρη «Πώς να γίνετε δημοσιογράφος». Μια συμβουλή, που προσπαθούσα από τότε να κρατώ πάντα όταν έγραφα δελτία τύπου, έλεγε πάνω κάτω τα εξής: «γράφε και να σκέφτεσαι ότι ο αρχισυντάκτης σου μπορεί να πρέπει να κόψει παραγράφους από το τέλος. Δεν έχει χρόνο να κάθεται να κάνει ρεζουμέ εκείνος.»

Η συμβουλή αυτή φέρνει σε αντιπαράθεση τους παραγωγούς δελτίων τύπου (που θέλουν να προβάλουν τους συντελεστές, τους χορηγούς κλπ) με τους παραλήπτες, που ενδιαφέρονται απλώς για τα βασικά της κάθε είδησης. Εκεί χρειάζεται η μαεστρία του υπεύθυνου τύπου.

Αυτά μοιάζουν αυτονόητα αλλά δεν είναι καθώς η στάνταρ συμβουλή σε όσους γράφουν εκθέσεις σε πανελλαδικές, π.χ., είναι να δίνουν έμφαση στην εισαγωγή και τον επίλογο, επειδή ο εξεταστής μπορεί (κακώς, αλλά γίνεται) να μην καθίσει να τη διαβάσει ολόκληρη.

Επομένως, η πιο γενική συμβουλή θα ήταν: «ό,τι κι αν κάνεις, γνωρίζοντας πού απευθύνεσαι, κοίτα να μη χαθεί η ουσία».

 

[Zazula]

Ενδεχομένως θα μπορούσαμε να πούμε και «αφήνω να χαντακωθεί η ουσία / το ζουμί» (αντί «χαθεί»).

 

[drsiebenmal]

Ναι, αμέ. Ιδίως αν το γυρίσεις σε ενεργητική φωνή: «Ό,τι κι αν κάνεις, γνωρίζοντας πού απευθύνεσαι, κοίτα μη χαντακώσεις την ουσία.»

 

[nickel]

Με πιο λαϊκό τρόπο: Δεν είπε τίποτα για την ταμπακιέρα.

Ναι, δεν είναι σωστό αυτό. Εδώ έχουμε καταχώνιασμα, όχι πλήρη απόκρυψη.

Έβαλα στον τίτλο μια από τις αποδόσεις που μου άρεσε.

 

[pontios]

Θάβω/φυλάω/κρατάω το καλύτερο (ή όλο το ζουμί) για το τέλος; (τουλάχιστον, δεν έχουμε το αρνητικό - "δεν μπαίνω").
(a la .."θάβω το ζουμί" = θάβω το καλύτερο ...του Zazula #1)

Similar to "to save the best for last?" (here we're burying/"holding on" to the best for last).