Times Literary Supplement = Φιλολογικό παράρτημα των Τάιμς

[nickel]

Διάβαζα σήμερα στα Νέα για την επαινετική κριτική που έκανε ο Ίβαν Τζόουνς του TLS στη συλλογή ποιημάτων του Χάρη Βλαβιανού Affirmation: Selected Poems 1986-2006 (μετάφραση Μίνας Καραβαντά).

(Να πω ότι αναζητώ το αγγλικό άρθρο — αν το έχετε, ελεήστε.)

Με εκνεύρισε στην παρουσίαση των Νέων η μετάφραση «φιλολογικό ένθετο των Τάιμς» για το Times Literary Supplement. Έχει πάψει να είναι «ένθετο» από το 1914. Και δεν το γράφουμε με πεζά αρχικά. Τουλάχιστον το «Φ» πρέπει να είναι κεφαλαίο. (Τα υπόλοιπα εδώ.)

 

[nickel]

Και για να μην το ψάχνετε στα περίπτερα, υπάρχει εδώ το πρωτότυπο άρθρο (2 σελίδες), απλώς ο υποφαινόμενος έψαξε πολύ τεμπέλικα ή πολύ χαζά.

 

[Elena]

Έχει πάψει να είναι «ένθετο» από το 1914. Και δεν το γράφουμε με πεζά αρχικά. Τουλάχιστον το «Φ» πρέπει να είναι κεφαλαίο. (Τα υπόλοιπα εδώ.)

Δεν το γράφουμε ούτε με κεφαλαία, ούτε με πεζά. Το «The Step» θα έλεγες για το Βήμα στα αγγλικά; Ή «The Step s/Supplement» για την Επιφυλλίδα;

Τεράστιες (sic) συζητήσεις -με έμφαση στα όσα γράφει ο Κώστας. :)

Aν έβλεπες και την Ελευθεροτυπία, θα έβλεπες το TLS και τον Έβαν... :)

 

[nickel]

Α, δεν έχω κανένα πρόβλημα με το Times Literary Supplement της Ελευθεροτυπίας. Σχεδόν το θεωρώ περιττό. Για εμάς που διαβάζουμε αυτά τα πράγματα, ένα TLS αρκεί. Και κακώς γράφει Έβαν Τζόουνς και δεν γράφει Evan Jones (για να μην πω και σκέτο Evan, μια και με τον Evan είμαστε κολλητάρια).

Να προσθέσω ότι τις εφημερίδες δεν τις έχω σε λινκ. Βάζω TA NEA ή VIMA, έτσι, στα αγγλικά, στο Google και μου βγαίνουν πρώτες πρώτες.

Και υπόδειγμα γραφής από την Καθημερινή (διεθνώς Kathimerini):

Τα μυστήρια του αρχαιοελληνικού πολιτισμού απασχολούν σταθερά τη διεθνή επιστημονική κοινότητα. Τι έτρωγαν οι αρχαίοι; Ο John d' Arms των «Τάιμς Λίτεραρι Σάπλεμεντ» πραγματοποιεί μια περιδιάβαση στη σχετική γαστριμαργική βιβλιογραφία των τελευταίων δέκα ετών. Το 1992 η Pauline Schmitt-Pantel έκανε μια επισκόπηση των συμποσίων στις αρχαίες ελληνικές πόλεις, το 1993 ο James Davidson ασχολήθηκε με τις διατροφικές και ερωτικές συνήθειες των αρχαίων, το 1998 ο Peter Garnsey μελέτησε το θέμα του λιμού στην αρχαία Ελλάδα και το 1999 η Phyllis Bober σχολίασε τις σχέσεις ανάμεσα στην αρχαιοελληνική και μεσαιωνική κουζίνα και την τέχνη. Κυκλοφόρησαν επίσης συλλογικοί τόμοι με πολυάριθμες διεθνείς συνεργασίες, όπως το Sympotika (1990) και το In vino veritas (1995) του Oswyn Murray καθώς και το Food in Antiquity (1995) του John Wilkins.

Και επίσης στην Καθημερινή (και μόνο εκεί):
του Τάιμς Λίτεραρι Σάπλεμεντ
ο Πίτερ Γκριν στο «Τάιμς Λίτεραρι Σάπλεμεντι»

Κι απ' την Κική και την Κοκό ποια να διαλέξω...

Συμπέρασμα: Δεν πειράζουμε τα ξένα ονόματα. Τα αφήνουμε όλα στην ξένη γλώσσα. Ιδανικά και τα κινεζικά στην μανδαρινή. Και όποιος κατάλαβε κατάλαβε. Οι υπόλοιποι να μείνουν στον Λουντέμη. Γιατί, αν αρχίσουμε και μεταγράφουμε, καλά ο Τζόουνς και ο Πίτερ Γκριν, αλλά αυτή η Pauline Schmitt-Pantel είναι ολίγον δύσπεπτη, άσε που μπορεί κανείς άσχετος να σου γράψει και Σούπλεμεντ. Και απαγορεύεται δια ροπάλου ο εξελληνισμός και η μετάφραση. Ούτε Λονδίνο ούτε Βρετανικό Μουσείο.

Καταληκτικά (και πλέον σοβαρά): Ας μην προσπαθούμε να βάζουμε πολλούς κανόνες στο σύστημα, γιατί θα πέφτει συνέχεια να μας πλακώνει με τις αντιφάσεις του.

 

[Elena]

:) Πάνω που πήγα να χαρώ... συνειδητοποίησα ότι είμαστε εκτός θέματος. Πάω να διαβάσω Κλαίρη Παπαπαύλου για να μπορέσω να συμπεριλάβω στη βιβλιογραφία μου τον Yoichiro Usui*.


(Για την Κική και την Κοκό τηλεφωνικώς...)

 

[Zazula]

Ε, δεν μπορείς να 'χεις και παράπονο, Νίκο - τουλάχιστον όσον αφορά τον τονισμό στην προπροπαραλήγουσα (Λίτεραρι) η γραμμή τής Κ είναι αταλάντευτη!