Αλεξάνδρα, το "χτυπιέμαι" δεν με παραπέμπει οπωσδήποτε σε κακομαθημένο. Νομίζω ότι είναι καλό για αυτά τα --κοινά δυστυχώς-- ξεσπάσματα. Αφού πολλές φορές κυριολεκτικά χτυπιούνται (κάτω)...
Πρόσφατα εγώ το απόδωσα ως 'έκανε σκηνή'.
Πιο επί της ουσίας, όμως, ποιο δημογραφικό, dear Alex? Εδώ πάει να βουλιάξει ο πλανήτης. Ο άνθρωπος είναι μια επιδημία, πάει και τελείωσε!
Έχεις απόλυτο δίκιο, Gutbucket. Κι αν υπάρχει "δημογραφικό" για τους Έλληνες, τους Γερμανούς ή τους Γάλλους, ο πλανήτης έχει βουλιάξει από όλους τους άλλους. Άρα, το δημογραφικό είναι πρόβλημα από την ανάποδη, προφανώς!
Πήγα και διάβασα όλο το νήμα στο μητεροφόρουμ - ΟΚ, κάτι ψιλά μητρικού ενστίκτου που μου 'χαν απομείνει σε λανθάνουσα κατάσταση, εξαφανίστηκαν μια και καλή!
Για την ιστορία, συμφωνώ με το ''άρχισα να χτυπιέμαι''. :)
Αναβίωση νήματος!
Ένας μπαμπάς λέει στην οχτάχρονη κόρη του, όταν βλέπει πως το δωμάτιό της έχει γίνει "καλοκαιρινό": A temper tantrum of this magnitude is unacceptable.
Κι αυτή απαντάει: But I wasn't having a tantrum!
Έκρηξη νεύρων; Κρίση υστερίας; Όμως χάνεται το "παιδικό πείσμα" που περιέχει η λέξη tantrum.
Δεδομένου ότι η ταινία απευθύνεται σε παιδιά, πώς θα το αποδίδατε;