The last voyage of Markos Vamvakaris
- Thread starter Theseus
- Start date
JimAdams
¥
Hey, Theseus
The words are spoken by Yiannis Papaioannou, another famous musician / composer. He says: "Mε τον Μάρκο δουλέψαμε πολλά χρόνια, υπήρξε ένας απ΄τους πρωτοπόρους λαϊκούς συνθέτες και καλός συνάδελφος".
"I've worked with Markos for many years, he was a pioneer as a folk music composer and a very nice partner".
The words are spoken by Yiannis Papaioannou, another famous musician / composer. He says: "Mε τον Μάρκο δουλέψαμε πολλά χρόνια, υπήρξε ένας απ΄τους πρωτοπόρους λαϊκούς συνθέτες και καλός συνάδελφος".
"I've worked with Markos for many years, he was a pioneer as a folk music composer and a very nice partner".
...
That's Giannis Papaioannou, presumably speaking to a reporter at Markos' funeral: «Με το Μάρκο δουλέψαμε πολλά χρόνια. Υπήρξε ένας απ' τους πρωτοπόρους λαϊκούς συνθέτες και καλός συνάδελφος». Six months later he was killed in a car accident.
As he wrote elsewhere about Markos and the old school:
«Oι σημερινοί τα βρήκανε έτοιμα. Ποτέ δεν ρωτήσανε να μάθουνε ποιοι αγωνιστήκανε, ποιοι κουραστήκανε γι’ αυτό το όργανο. Bρήκανε τραπέζι στρωμένο. Δρόμο ανοιχτό και οργώνουνε. Όλο κούνημα, μαγκιά και ιδέα. Oι φίρμες αυτές, οι μεγάλοι καλλιτέχνες, αυτοί που δεν ξέρουνε τι θα πει λαϊκό τραγούδι. Άμα τους βλέπω μου στρίβουνε τ’ άντερα. Άμα τους ρωτήσεις δεν ξέρουνε τι θα πει λαϊκό τραγούδι, γι’ αυτό. Bλέπω μερικούς απ’ αυτούς που τους γνώρισα αλλιώτικους πριν από χρόνια και με πιάνουν τα γέλια. Γελάω, δεν τους βρίζω. Γιατί μόνο για γέλια είναι όλοι τους. Άλλα περιβόλια είναι αυτοί. Στις Tζιτζιφιές ερχόντουσαν πολλοί από δαύτους και μας ακούγανε. Παρακαλάγανε να τους βάλω στο τέλος να πούνε κανένα τραγούδι. Eίχανε νταλκά να ανέβουνε στο πάλκο. Kαρπαζές τους βαράγανε οι άλλοι. Eντάξει, κι εμείς είχαμε νταλκά ν’ ανέβουμε στο πάλκο, αλλά εμείς έχουμε μάθει κι άλλα πράγματα, που αυτοί, τώρα που γίνανε φίρμες, δεν γουστάρουνε να τα ξέρουνε. Δηλαδή από την Πόλη έρχομαι και στη κορφή οι φίρμες! Πάω και βλέπω το Mάρκο πούναι άρρωστος, θυμόμαστε τα παλιά και κλαίμε. Άρρωστος, κανείς δεν πάει να τον δει. Ποιόνε, το Mάρκο; Tο δάσκαλο. Mήπως τα ίδια δεν θα κάνουνε κι εμένα; Kαι του Tσιτσάνη; Ποιος μας υπολογίζει.»
http://www.snhell.gr/testimonies/content.asp?id=124&author_id=88
That's Giannis Papaioannou, presumably speaking to a reporter at Markos' funeral: «Με το Μάρκο δουλέψαμε πολλά χρόνια. Υπήρξε ένας απ' τους πρωτοπόρους λαϊκούς συνθέτες και καλός συνάδελφος». Six months later he was killed in a car accident.
As he wrote elsewhere about Markos and the old school:
«Oι σημερινοί τα βρήκανε έτοιμα. Ποτέ δεν ρωτήσανε να μάθουνε ποιοι αγωνιστήκανε, ποιοι κουραστήκανε γι’ αυτό το όργανο. Bρήκανε τραπέζι στρωμένο. Δρόμο ανοιχτό και οργώνουνε. Όλο κούνημα, μαγκιά και ιδέα. Oι φίρμες αυτές, οι μεγάλοι καλλιτέχνες, αυτοί που δεν ξέρουνε τι θα πει λαϊκό τραγούδι. Άμα τους βλέπω μου στρίβουνε τ’ άντερα. Άμα τους ρωτήσεις δεν ξέρουνε τι θα πει λαϊκό τραγούδι, γι’ αυτό. Bλέπω μερικούς απ’ αυτούς που τους γνώρισα αλλιώτικους πριν από χρόνια και με πιάνουν τα γέλια. Γελάω, δεν τους βρίζω. Γιατί μόνο για γέλια είναι όλοι τους. Άλλα περιβόλια είναι αυτοί. Στις Tζιτζιφιές ερχόντουσαν πολλοί από δαύτους και μας ακούγανε. Παρακαλάγανε να τους βάλω στο τέλος να πούνε κανένα τραγούδι. Eίχανε νταλκά να ανέβουνε στο πάλκο. Kαρπαζές τους βαράγανε οι άλλοι. Eντάξει, κι εμείς είχαμε νταλκά ν’ ανέβουμε στο πάλκο, αλλά εμείς έχουμε μάθει κι άλλα πράγματα, που αυτοί, τώρα που γίνανε φίρμες, δεν γουστάρουνε να τα ξέρουνε. Δηλαδή από την Πόλη έρχομαι και στη κορφή οι φίρμες! Πάω και βλέπω το Mάρκο πούναι άρρωστος, θυμόμαστε τα παλιά και κλαίμε. Άρρωστος, κανείς δεν πάει να τον δει. Ποιόνε, το Mάρκο; Tο δάσκαλο. Mήπως τα ίδια δεν θα κάνουνε κι εμένα; Kαι του Tσιτσάνη; Ποιος μας υπολογίζει.»
http://www.snhell.gr/testimonies/content.asp?id=124&author_id=88
Theseus
¥
Thanks so much, Jim & 'Man. It makes such a difference to understand what people are saying in Greek: one of the main points for me of learning it. Thanks also, 'Man, for the long paragraph written by Giannis Papaioannou. Such talent destroyed in a moment.
The whole of this thread has meant something more to me. Apologies for the delay in replying but yesterday the vet informed me that a recent test on my old spaniel shows that she has an inopérable thyroid cancer & on the very same day our new spaniel puppy arrived: it's the way the world goes. I know that it is only a comparison of the small with the great but poignant nonetheless.
The whole of this thread has meant something more to me. Apologies for the delay in replying but yesterday the vet informed me that a recent test on my old spaniel shows that she has an inopérable thyroid cancer & on the very same day our new spaniel puppy arrived: it's the way the world goes. I know that it is only a comparison of the small with the great but poignant nonetheless.
SBE
¥
Theseus, if you consider that καρπαζοεισπράκτορας means a person who is always a victim and lets others push him around, this should help you understand that the phrase καρπαζές τους βαράγανε οι άλλοι means that the others* treated them badly, did not take them seriously.
*The whole passage is typical of an old person who had some professional luck and tells anyone who is willing to listen all sorts of stories embellished with random claims and undetermined acts from some "others".
*The whole passage is typical of an old person who had some professional luck and tells anyone who is willing to listen all sorts of stories embellished with random claims and undetermined acts from some "others".
Well, old age does that to people, particularly when they've touched greatness in their life, but I wouldn't say that Papaioannou had much luck in his life with all that he had been through, or in his profession with all that he contributed to rembetiko. It's easy to judge someone by a single paragraph in their autobiography, but it's better to know what one's talking about before judging.
SBE
¥
I was expecting the fans to disagree.
However, I don't need to know one's autobiography to detect the cliche, especially since everyone in old age in Greece has some story to say about someone they helped professionally/ personally when all others wouldn't, who is then supposed to owe them- sometimes more than just gratitude. We may say κανε το καλό και ρίξτο στο γιαλό, but we don't apply it.
However, I don't need to know one's autobiography to detect the cliche, especially since everyone in old age in Greece has some story to say about someone they helped professionally/ personally when all others wouldn't, who is then supposed to owe them- sometimes more than just gratitude. We may say κανε το καλό και ρίξτο στο γιαλό, but we don't apply it.