the ides of March = οι / αι ειδοί του Μαρτίου (αιτ. τις ειδούς)

[AoratiMelani]

Δεν συμφωνώ για το "Αι Μάρτιαι Ειδοί" παρόλο που είναι αυθεντικότερο, διότι παραείναι δύσληπτο. Με το Αι Ειδοί του Μαρτίου ο άλλος έχει τουλάχιστον ένα γνωστό αποκούμπι.

Ποιο είναι το "γνωστό αποκούμπι"; Δεν το κατάλαβα. Εννοείς τη φράση "του Μαρτίου" που είναι σε (περίπου) δημοτική;

Εγώ τις ήξερα τις Μάρτιες Ειδούς, και του Καβάφη και τις άλλες. Ήξερα και τις νόνες και τις καλένδες - ίσως επειδή κάποτε με ενδιέφερε η ιστορία του ημερολογίου και είχα διαβάσει διάφορα σχετικά. Νόμιζα πάντως ότι ήταν αρκετά γνωστή φράση.

Και ναι, θα προτιμούσα "Μάρτιαι Ειδοί" γιατί νομίζω ότι θα είχε κάπως περισσότερες πιθανότητες να αναγνωριστεί από όσους το ήξεραν, και για την άμεση αναφορά στον Καβάφη.

Όταν είδα τον τίτλο της ταινίας, σκέφτηκα "ψωνισμένοι κουλτουριάρηδες", δηλαδή θέλουν και καλά να συγκρίνουν κάποιον σύγχρονο πολιτικό με τον Ιούλιο Καίσαρα, αλλά δεν βαριέσαι. Είναι γνωστό πως είμαι κακεντρεχής.

 

[UsualSuspect]

αι/οι ειδοί του Μαρτίου

Δεν ξέρω αν κάποιος το έχει ήδη επισημάνει αλλά ο Δημητράκος γράφει "οι ειδοί".

 

[daeman]

Δίκιο έχεις (κοίταξα κι εγώ τον τόμο για να βεβαιωθώ, μήπως ήταν θέμα σκαναρίσματος), όμως δεν είδα να το επισημαίνει κανείς στο σχετικό νήμα.

Edit: Τώρα που ξαναδιάβασα πιο προσεκτικά εκείνο το νήμα, βλέπω ότι το γράφει ο Ζάζουλας στο ποστ #5, για το Πρωίας όμως:

[...]
Τρίτον, ξέρει κανείς γιατί το Πρωίας το δίνει αρσενικό;
[...]

Τα μετέφερα, ΟΚ;

 

[drsiebenmal]

Το «οι ειδοί» (όπως «οι γυναίκες») είναι αρσενικό;

 

[daeman]

Σήμερα όχι αποκλειστικά, επί Δημητράκου όμως...

 

[nickel]

Αυτό το «αἱ» το χρησιμοποιεί, κανονικά, ο Δημητράκος για να δείξει ότι ένα πληθυντικό ουσιαστικό είναι θηλυκό. Για να το αποδείξω, πάω στις αλκυονίδες (στα αρχαία: ἡ ἀλκυονίς, αἱ ἀλκυονίδες, συνώνυμο της αλκυόνος και επίθετο στο «αλκυονίδες ημέραι») και πέφτω πάνω στο «ἀλκυονίδαι (αἱ)» («πτηνά της τάξεως των κεκρακτών [...] Alcyonidae») και προσπαθώ ακόμα να καταλάβω τι συμβαίνει.

Τέλος πάντων, ο Πλούταρχος, στη ζωή του Ιούλιου Καίσαρα, στην παράγραφο 63 που λέει και ο Δημητράκος, γράφει «αι [...] Μάρτιαι Ειδοί»:

ἔστι δὲ καὶ ταῦτα πολλῶν ἀκοῦσαι διεξιόντων, ὥς τις αὐτῷ μάντις ἡμέρᾳ Μαρτίου μηνὸς ἣν Εἰδοὺς Ῥωμαῖοι καλοῦσι προείποι μέγαν φυλάττεσθαι κίνδυνον, ἐλθούσης δὲ τῆς ἡμέρας προϊὼν ὁ Καῖσαρ εἰς τὴν σύγκλητον ἀσπασάμενος προσπαίξειε τῷ μάντει φάμενος· “αἱ μὲν δὴ Μάρτιαι Εἰδοὶ πάρεισιν”, ὁ δ' ἡσυχῇ πρὸς αὐτὸν εἴποι· “ναί, πάρεισιν, ἀλλ' οὐ παρεληλύθασι.”

Τον αντέγραψε και ο Σέξπιρ, που δίνει τη στιχομυθία ως εξής (νωρίτερα ο μάντης έχει πει στον Καίσαρα το γνωστό «Beware the Ides of March»):

Cæsar: The Ides of March are come.
Soothsayer: Ay, Cæsar; but not gone.

Τώρα δεν έχω καταλάβει τη σχέση που έχουν οι Ειδοί με το σενάριο του Κλούνεϊ. Μήπως θα έπρεπε να είναι Οι ευειδείς; Παίζει κι ο Γκόσλινγκ.

 

[SBE]

Το σενάριο να στο αναλύσω εγώ; Ο τίτλος είναι προφητικός. Στην ταινία δε βλέπουμε την προδοσία, αυτή θα ακολουθήσει.
Ακολουθούν αναφορές στην πλοκή, όσοι δεν θέλετε να ξέρετε μη διαβάζετε.

SPOILERS!​

Στην αρχή ο πρωταγωνιστής είναι ακόμα ιδεαλιστής και πιστεύει πραγματικά στον υποψήφιο πρόεδρο. Οι υπόλοιποι της προεκλογικής εκστρατείας, από δημοσιογράφους μέχρι αντίπαλους, είναι πιο προσγειωμένοι, πιο ρεαλιστές, προσπαθούν να του μάθουν τη δουλειά κλπ. Του λέει κι όλας ο προϊστάμενος του ότι δεν έχει σημασία αν θα κερδίσουν ή θα χάσουν και άλλα τέτοια προφητικά.
Μετά του συμβαίνουν δυο μαζί και προσγειώνεται απότομα, από τη μία πέφτει στην παγίδα των αντιπάλων και από την άλλη ανακαλύπτει τη σχέση της νεαρής με τον υποψήφιο (πιο κλισέ κι από τα κλισέ, ξεκινάει Ομπάμα και καταλήγει Κλίντον). Γκρεμίζονται ταυτόχρονα και το ίνδαλμά του και οι επαγγελματικές του προοπτικές. Νομίζω ότι η αυτοκτονία της νεαρής είναι πιο σημαντικό σημείο της πλοκής απ'ό,τι φαίνεται με την πρώτη ματιά. Δεν είναι απλώς μια βολική εξέλιξη για όλους, ο πρωταγωνιστής μέχρι τότε θέλει να εκδικηθεί τον προϊστάμενό του (και το σύστημα), μετά από αυτό θέλει μάλλον και να τιμωρήσει τον υποψήφιο.
Στην τελευταία σκηνή τον βλέπουμε να έχει πάρει τη θέση του προϊστάμενού του. Το μήνυμα είναι διφορούμενο. Έχει ο πρωταγωνιστής γίνει σαν όλους τους άλλους; Ή χτίζει σιγά σιγά την εκδίκησή του;
Έχουμε χάπι έντ ή ένεση εντ;