"Stream of consciousness" με ρίμα

[Gutbucket]

"Όταν η συναισθηματική ένταση κορυφώνεται, ο ανθρώπινος λόγος γίνεται μουσικός." (Kierkegaard) Γράφει λοιπόν η άθεη 15χρονη κόρη, σχολιάζοντας γεμάτη πίκρα και ένσταση τον φανατικό ιερέα πατέρα της:
"In the beginning was the word the herd the blurred the turd the debts incurred the theatrical absurd."
Θέλει κανείς να επιχειρήσει τη βουτιά;

 

[Alexandra]

Με έναυσμα το turd/κουράδα, μπορείς να βρεις πολλές λέξεις που να κάνουν ρίμα:
Π.χ. αγριάδα, θαμπάδα, νοστιμάδα, ελαφράδα, ζαλάδα, εξυπνάδα και πολλά άλλα που μπορείς να βρεις στο ΛΚΝ βάζοντας κριτήριο αναζήτησης το %άδα.

 

[nickel]

"In the beginning was the word the herd the blurred the turd the debts incurred the theatrical absurd."

Να βρέξω τα πόδια μου μόνο:

Εν αρχή ην ο λόγος ο μπόγος ο τζόγος ο ουρολόγος ομιλούν αψόγως και ελπίζουν παραλόγως.

 

[Gutbucket]

Εγώ, θέσει τε και φύσει, πάω για τα βαθιά. Είπαμε, ή πολεμικές τέχνες ή τίποτα....
Εν αρχεί ην ο λόγος,(word) ο τράγος, (herd) ο πόρδος (turd) τραγέλαφος, (blurred) τα χρέη γενεών (debts incurred) επί σκηνής τραγωδών (the theatrical absurd).
Ε;

 

[nickel]

Διαφωνώ. Η μικρή δεν θέλει να δώσει κανένα νόημα στις ρίμες της. Απλώς φτιάχνει σουρεάλ ρίμες του word, και το ενδιαφέρον είναι ότι δεν περιορίζεται σε ορθογραφικές ρίμες (άλλωστε δεν προσφέρεται το word), αλλά μας δίνει και -erd και -urd και -urred.

Η προσπάθειά μου ήταν λοιπόν να κρατήσω το «εν αρχή ην ο λόγος» που είναι το μοναδικό με νόημα στο παραλήρημά της και ουσιώδες στο σαρκασμό της, και να δώσω ομοιοκαταληξίες με το -όγος χωρίς να είναι όλες οι λέξεις όμοιες στην ορθογραφία, και τσόνταρα στο τέλος και δύο φράσεις. Σύντομες ρίμες για το «όγος» δεν υπάρχουν πολλές, άλλωστε.

Εσύ προδίδεις διπλά το πρωτότυπο. Και απαλείφεις το κωμικό στοιχείο της ασυνάρτητης ρίμας και προσπαθείς να δώσεις, μέσω μετάφρασης, νόημα εκεί που δεν υπάρχει. Ποιος ο λόγος; :)

 

[jglenis]

Καταρχάς, διαφωνώ, Αλεξάνδρα, ότι θα μπορούσε ποτέ το έναυσμα μιας τέτοιας προσπάθειας να είναι η λέξη «turd». Κατά δεύτερον, συμφωνώ εις διπλούν με τον nickel, και στην μεταφραστική προσέγγιση αλλά και στο ότι κατά πάσα πιθανότητα «η μικρή δεν θέλει να δώσει κανένα νόημα στις ρίμες της». Αυτό που προτείνετε, Gutbucket, όσο αληθινό κι αν είναι, δεν ταιριάζει με το ύφος μιας δεκαπεντάχρονης (στο οποίο δυστυχώς πιο κοντά βρίσκονται λέξεις όπως το «turd»). Σε ό,τι αφορά την πρόταση τού nickel, νομίζω ότι δεν πρέπει να αποφύγουμε τα κόμματα στα ελληνικά και ότι το δεύτερο τμήμα υστερεί σε σχέση με το πρώτο. Στο ύφος λοιπόν αυτό, προτείνω το εξής, ως ιδέα και όχι ως τελική μορφή:

Εν αρχή ην ο λόγος, η λήθη, τα πλήθη, τα λάθη, πορεία παράδοξη με παράλογα πάθη.

 

[Gutbucket]

Οχι, παιδιά, νόημα υπάρχει, ειδικά στα χρέη που συσσωρεύονται και στο θέατρο του παραλόγου. Αυτά είναι μια συμπυκνωμένη εικόνα του πόσο μαντάρα τα κάνει ο μπαμπάς ιεραπόστολος στο Κονγκό, προφέροντας λάθος λέξεις στην τοπική διάλεκτο. (Εσείς, βέβαια πού να το ξέρετε.) Το πρώτο κομμάτι (word/herd/blurred/turd) είναι πιο ελεύθερα συνειρμικό, όπως το 'χει πιάσει ο Ν. κι εδώ τα μπόγος, τζόγος, ψόγος κλπ είναι χρήσιμα. Αλλά, τελικά, ναι, και το έχω 'σφίξει' υπερβολικά και υφολογικά είμαι εκτός, κατα jglenis.
Ευχαριστώ.

 

[nickel]

Πήραμε κόντεξτ, πήραμε κόντεξτ!

Και επιμένοντας στο -όγος, μια ελαφρά προσαρμογή:

Εν αρχή ην ο λόγος ο μπόγος ο τζόγος ο θεολόγος σαρδαμίζει αψόγως και ξοδεύει παραλόγως.

Αντί για «θεολόγος», βάζεις οποιοδήποτε σε —λόγος σού ταιριάζει.

 

[Gutbucket]

Ένας 'άψογος θεολόγος' θα μπει οπωσδήποτε. Για το υπόλοιπο ψάχνω ακόμα μια ισορροπία ανάμεσα στην ποιητικότητα του jglenis, την υπερβολικά προσδιορισμένη δική μου απόδοση και τη ρίμα του Ν. που την βρίσκω μάλλον αυθαίρετη νοηματικά.
Θα δούμε.
Πάντως η μικρή είναι εξουθενωτική! Μόλις έπεσα πάνω σ' ένα "Serious delirious imperious weary us deleterious ways". Ναι, αυτό είναι πρόταση, αλλά εντάξει, I got it!