metafrasi banner

stick one's spoon in the wall

skol

Active member
Στο δίκτυο δεν βρίσκω πολλά πράγματα. Κάποιοι λένε ότι σημαίνει πεθαίνω, κάποιοι μετακομίζω.
Προσπαθώ να καταλάβω τους στίχους από το November του Tom Waits

No prayers for November to linger longer
Stick your spoon in the wall and we'll slaughter them all


αλλά δεν βγάζω άκρη. Ποιος να πεθάνει; Ποιους να σφάξουμε;
 

SBE

¥
stick one’s spoon in the wall: To move into new quarters; to establish residence. Η κύρια σημασία.
Και μεταφορικά, είναι σαν το "πήγε στην αιώνια κατοικία".
Οπότε τώρα ξέρεις γιατί το βρήκες να σημαίνει και την εγκατάσταση και το θάνατο.
Όμως η έκφραση, η οποία με πληροφορεί το ιντερνέτιο ότι είναι πλέον πολύ σπάνια, είναι αγγλική και δεν χρησιμοποιείται στις ΗΠΑ.
 

SBE

¥
Επίσης, επειδή το τραγούδι προέρχεται από θεατρική παράσταση, πιθανόν πρόκειται για αναφορά στην υπόθεση το ποιός μετακομίζει, ποιούς σφάζουν κλπ
Κρίνοντας από το ακόλουθο απόσπασμα της περίληψης του θεατρικού, νομίζω ότι η ερμηνεία βρίσκεται σε αυτό που έχω τονίσει:

Wilhelm, a city clerk, is in love with the royal huntsman’s daughter, Kathchen. In order to marry her he must prove himself to be a worthy hunter, a skill at which the fumbling clerk is inept. While attempting to hunt, Wilhelm meets a devilish Peg Leg man who offers him some help in the form of magic bullets - guaranteed to always hit their mark. With these bullets, Wilhelm brings home enough dead game to satisfy Kathchen’s father.

Δηλαδή στους στίχους του τραγουδιού υποθέτω ο διάβολος του λέει "κόπιασε, και δεν θα αφήσουμε πουλί πετούμενο". Μπορεί όμως να κάνω και λάθος.
 

daeman

Administrator
Staff member
...
November - Tom Waits


No shadow
No stars
No moon
No cars
November
It only believes
In a pile of dead leaves
And a moon
That's the color of bone

No prayers for November
To linger longer
Stick your spoon in the wall
And we'll slaughter them all

November has tied me
To an old dead tree
Get word to April
To rescue me

November's cold chain
Made of wet boots and rain
Shiny black ravens
On chimney smoke lanes
November seems odd
You're my firing squad
November

With my hair slicked back
With carrion shellac
With the blood from a pheasant
And the bone from a hare

Tied to the branches
Of a roebuck stag
Left to wave in the timber
Like a buck shot flag

Go away, you rainsnout
Go away, blow your brains out
November
 

daeman

Administrator
Staff member


The Black Rider: The Casting of the Magic Bullets is a self-billed "musical fable" in the avant-garde tradition created through the collaboration of theatre director Robert Wilson, musician Tom Waits, and writer William S. Burroughs. Wilson was largely responsible for the design and direction. Burroughs wrote the book, while Waits wrote the music and most of the lyrics. The project began in about 1988 when Wilson approached Waits. The story is based on a German folktale called Der Freischütz, which had previously been made into an opera by Carl Maria von Weber. It premiered at Hamburg's Thalia Theatre on 31 March 1990. November Theatre produced its world English-language premiere in 1998 at the Edmonton International Fringe Festival in Canada, and the American English-language premiere at the New York International Fringe Festival in 1999.

Robert Wilson Archive photos

The Black Rider / Der Schwarze Reiter (1990), Messepalast, Vienna, Austria, TV Movie - 129 min
Director: Robert Wilson / Writers: William S. Burroughs, Robert Wilson, August Apel (saga Der Freischütz), Wolfgang Wiens (translation) / Music: Tom Waits

The Black Rider, a German folktale adapted for the stage by avant-garde theatre director Robert Wilson, eccentric musician Tom Waits, and gritty author William S. Burroughs, is perfectly captured in this performance by its original cast the Thalia Theatre Company of Hamburg, Germany. A young clerk, Wilhelm, loves Katchen, but her father Bertram will only allow her to marry a skilled huntsman. Wilhelm seeks the help of Pegleg (the Devil), who sells Wilhelm magic bullets for a deadly price. This dark, expressionistic musical is a visual feast of the highest artistic theatrical merit--the players move about the stage effortlessly as living poetry. The songs recall the style of Kurt Weill, as realized by the inimitable Tom Waits. While the music is sung in English, as is some of the dialogue, the majority of the play is recited in German. Burroughs's powerful text allows the story to unfold with tragic beauty. This presentation will astound intellectual theatre artists, but may be too much for the average musical-lover. Think Faust, Kander and Ebb's Cabaret, and The Cabinet of Dr. Caligari all rolled into one amazing masterpiece performed as a twisted ballet. Exceptional and unforgettable.

Act I Part I, Act I Part II, Act I Part III

Act I Part IV (November)

Act I Part V, Act I Part VI, Just The Right Bullets, Act I Part VIII,
Act II Part I, Act II Part II, Act II Part III, Act II Part IV, Act II Part V, Act II Part VI, Act II Part VII
Act III Part I, ... λείπει ένα ημίωρο από το youtube..., Ending


The Black Rider Documentary

Part 1, Part 2 (November):

Although based on folklore, the story contains strong autobiographical elements from Burroughs' own life: he accidentally shot his own wife in a drunken attempt at recreating the William Tell legend, and the story as a whole may be construed as a warning tale about the destructive powers of addiction.

Part 3

Μάλλον συμφωνώ με την SBE, αν και όχι μόνο για πουλί πετούμενο, αλλά κρίνοντας από την εικόνα, μάλλον ζαρκάδι για ζαρκάδι (roebuck stag) δεν θ' αφήσουν.
 
Ρε παιδιά, εμένα γιατί μου φαίνεται ότι λέει απλά "Νοέμβρη, ψόφα!" ; :) (καλά, μην κράζετε! :p :p :p)
 

daeman

Administrator
Staff member
Όλι, αυτό βλέπω κι εγώ σαν γενικό πνεύμα των στίχων: ανάθεμά σε, Νοέμβρη, που κανένας δε σε θέλει. Όμως σ' εκείνο το δίστιχο διακρίνω μια επανάληψη αυτού που έταξε ο διάβολος στον Βίλελμ, όπως λέει η SBE, μόνο που το βάρος δεν πέφτει στα πετούμενα, αλλά μάλλον στα ζαρκάδια (roebuck stag) όπως φαίνεται και στο βίντεο της παράστασης. Κλασικό διαολοσυμφωνητικό - πίσω έχει η αχλάδα την ουρά, μόνο που αυτή η ουρά παραδοσιακά έχει αιχμή που πονάει για πάντα - και ο Γουέιτς με τον Μπάροουζ έχωσαν στο υπόλοιπο έργο κι άλλες ταιριαστές αναφορές, όπως το σταυροδρόμι.
 

skol

Active member
Ο τέταρτος στίχος πρέπει να είναι No cars όχι No care
 

SBE

¥
Το πουλί πετούμενο το είπα γιατί εμείς στην Ελλάδα πτηνά κυνηγάμε συνήθως΄, και λαγούς. Άντε και κανα αγριογούρουνο. Οι κεντροευρωπαίοι αυτά προφανώς τα θεωρουν ψιλικά.
 

daeman

Administrator
Staff member
Σύμφωνοι, SBE. Άλλωστε και τα πετούμενα (blood from a pheasant) και οι λαγοί (bone of a hare) εμφανίζονται και στους στίχους στο #5, αλλά στο θεατρικό το βάρος πέφτει στα μεγαλόσωμα αρσενικά ζαρκάδια, ίσως λόγω βάρους καθώς ένα ζαρκάδι μπορεί να θρέψει και την οικογένεια του επίδοξου γαμπρού και του μέλλοντα πεθερού. Τουλάχιστον ώσπου η τελευταία σατανική σφαίρα να βρει το θύμα της, τη νύφη. Το κατάλαβα ότι το «δεν θ' αφήσουμε πουλί πετούμενο» ήταν σχήμα λόγου και είπα να λογοπαίξω λίγο μ' αυτό, ωστόσο έχω κόψει τις πολλές πολλές φατσούλες στα ποστ...
 

SBE

¥
Κάτι που σκεφτόμουνα σχετικά με το Νοέμβριο: η κυνηγετική περίοδος για τα μεγάλα ζώα είναι συνήθως φθινόπωρο- χειμώνα, έτσι δεν είναι; Ή το αντίστροφο;
 
Top