metafrasi banner

Smaug = Σμάουγκ, Νοσφιστής

nickel

Administrator
Staff member
Η σχέση μου με τον Τόλκιν και τα μυθιστορήματα ηρωικής φαντασίας είναι σχεδόν μηδενική. Και από τις ταινίες του Άρχοντα που είδα, μόνο τα εντυπωσιακά τοπία της Νέας Ζηλανδίας μού έμειναν.

Είχα λοιπόν διάφορες απορίες σε σχέση με τον τίτλο της νέας ταινίας Χόμπιτ (που παίζεται αυτές τις μέρες) και την απόδοσή του. Στα αγγλικά ο υπότιτλος της ταινίας είναι The Desolation of Smaug και στα ελληνικά Η Ερημιά του Νοσφιστή. Και οι απορίες μου πολλές, αλλά κάπως τις έλυσα. Αν θέλετε, μπορείτε να προσθέσετε όσα εσείς γνωρίζετε. Εμένα μου φτάνει και μου περισσεύει ως εδώ.

Πρώτα απ’ όλα, κατάλαβα ότι Smaug είναι το όνομα κάποιου δράκου, αλλά δεν ήξερα πώς προφέρεται. Βρήκα γρήγορα μια καλή απάντηση, που αντιγράφω στο σύνολό της και που λέει ότι σύμφωνα με υπόμνημα του ίδιου του Τόλκιν η σωστή προσφορά είναι Σμάουγκ:


Admit it: you were pronouncing the word “Smaug” — the name of the Hobbit dragon, the one who’s in the subtitle of the upcoming movie installation — as “smog.”
Observant watchers of The Hobbit: The Desolation of Smaug or just its trailers […] will have noticed that either they themselves are saying the word wrong, or the movie is. In case you couldn’t guess (given that a movie into which hundreds of millions of dollars are being poured probably included in that budget someone to check the pronunciation of such words): you’re the one who’s wrong.
As Tolkien himself made clear in Appendix E of the Lord of the Rings trilogy:
All these diphthongs [in the books] were falling diphthongs, that is stressed on the first element, and composed of the simple vowels run together. Thus ai, ei, oi, ui are intended to be pronounced respectively as the vowels in English rye (not ray), grey, boy, ruin: and au (aw) as in loud, how and not as in laud, haw. [Emphasis added]​
But don’t be ashamed to admit your mistake; even totally die-hard Tolkien fans have been there too. As the author of the Ask About Middle Earth tumblr blog points out, the 1970s animated Hobbit said it wrong, and non-English translations often write it out wrong too. But, thanks to Peter Jackson et al, the world will never again dip(phthong) into shaky pronunciation territory.

http://entertainment.time.com/2013/12/09/the-hobbit-schools-tolkien-fans-on-how-to-pronounce-smaug/
http://askmiddlearth.tumblr.com/post/63921131745/how-to-pronounce-smaug

Η επόμενη απορία αφορούσε την απόδοση του Σμάουγκ με την ελληνική λέξη Νοσφιστής, την οποία έτυχε να ξέρω. Το ομηρικό νόσφι σημαίνει «μακριά», το νοσφίζω σήμαινε «απομακρύνω», το νοσφίζομαι «κλέβω, αρπάζω, σφετερίζομαι» και νοσφιστής είναι ο σφετεριστής. Χρησιμοποιείται ακόμα ο όρος «νόσφιση εξουσίας». Είναι λοιπόν σφετεριστής ο δράκος Σμάουγκ; Υποθέτω ότι ναι (One of the last great dragons of Middle-earth, Smaug rose to prominence by laying waste to the town of Dale and capturing the Lonely Mountain (Erebor) with all of its treasure.Wikipedia) γιατί άλλη σχέση του νοσφιστή με το Smaug δεν υπάρχει (ίδια πηγή):

Tolkien noted that “the dragon bears as name—a pseudonym—the past tense of the primitive Germanic verb smugan, to squeeze through a hole: a low philological jest.”
Despite Tolkien's note, Smaug’s name is very close to the Old English “smeocan,” to smoke, the modern German “Schmauch,” smoke, and the reconstructed IE root,*smeug(h), smoke or smolder. Tolkien may also have been aware that a Polish word for dragon is “smok.” It would appear that Smaug’s name would be taken to mean “smoke” if the “smugan” connection were not mentioned. Perhaps that was the “jest” Tolkien referred to in the article.


Απ’ όσο είδα σε ένα ελληνικό φόρουμ, ο Νοσφιστής είναι η απόδοση που έδωσαν στην πρώτη μετάφραση του Χόμπιτ (του 1978) ενώ σε νεότερη μετάφραση (διασκευής για παιδιά, νομίζω) έγινε Σμογκ (sic).
http://www.λέσχη.gr/forum/showthrea...ία-της-Μέσης-γης&p=70419&viewfull=1#post70419

Η τρίτη μου απορία αφορούσε την ακριβή σημασία της λέξης desolation, που αποδόθηκε «ερημιά». Στα αγγλική έχει πολλές σημασίες: μπορεί να είναι η καταστροφή, το ρήμαγμα ενός μέρους, ή το αποτέλεσμα αυτής της καταστροφής, ένα ερημωμένο μέρος, μια ερημιά. Μπορεί να είναι και η έλλειψη συντροφιάς, η μοναξιά, και η απόλυτη δυστυχία, η απόγνωση της μοναξιάς. Βρήκα ότι το The desolation of Smaug είναι τίτλος κεφαλαίου του βιβλίου, οπότε υποθέτω ότι και η ελληνική απόδοση μπορεί να προέρχεται από τη μετάφραση του 1978. Μήπως όμως ο τίτλος ήθελε να δείξει την αφόρητη μοναξιά που ένιωθε ο δράκος, όπως κάθε δράκος; Πριν λοιπόν φέρω τον Φρόιντ στα χωράφια του Τόλκιν, ευτυχώς βρήκα σ’ ένα φόρουμ αυτή την περιγραφή:

In the novel (and presumably the films), The Desolation of Smaug is a place that has been made desolate due to the dragon Smaug’s presence. In other words, it's an area that was once populated with Dwarves and Men but was abandoned when he conquered it. Its center is the mountain of Erebor and it extends out quite some ways. […] Desolation simply means a ruined and abandoned place.

Με αυτή την έρευνα, ανακάλυψα επίσης άλλον ένα καλό λόγο που δεν ασχολήθηκα με το έργο του Τόλκιν. Πολύ χασομέρι για να ανακαλύψεις τους δαιδάλους της σκέψης του ή τα μεταφραστικά μονοπάτια!
 

Earion

Moderator
Staff member
Την ίδια απορία με σένα είχε και κάποιος άλλος, που το ερεύνησε ακόμη πιο πολύ σε βάθος. Δες το αποτέλεσμα της αναζήτησής του: A Tolkien Tangle: What Does "The Desolation of Smaug" Mean? Κανονικά θα είχα υποχρέωση να σου πω αμέσως την απάντηση, αλλά δεν θα το κάνω για να σε τιμωρήσω για την τελευταία σου πρόταση :devil:
Είμαι βέβαιος όμως ότι θα χαρείς την ανάπτυξη. :D
 

Earion

Moderator
Staff member
Ross Smith. Fitting Sense to Sound: Linguistic Aesthetics and Phonosemantics in the Work of J.R.R. Tolkien

From: Tolkien Studies , vol. 3, (2006), pp. 1-20.

A brief excerpt of the content:

I. Sound and Sense

"Linguistic aesthetics" is a term which Tolkien employed on a number of occasions to refer to the fickle relationship among the sounds of words, their meaning, and our emotional responses to them. He explored this complex issue by means of his invented languages, where the fundamental question of the relationship between sound and meaning (phonosemantics) came into play, and also addressed it directly in some academic papers. Such was his interest in this subject that on one occasion he described himself as "a professional philologist particularly interested in linguistic aesthetics" (S xi) while on another he declared that his largest published work (excluding posthumous publications), The Lord of the Rings, was "largely an essay in linguistic aesthetic" (Letters 219). In his lectures and letters he made some effort to communicate exactly what he meant by this term and why it was of such importance to him, but he seemed to find it difficult to convey his notions and explain his enthusiasm in terms that were understandable to a wider audience.

Indeed, Tolkien sometimes worried that his ideas on linguistic aesthetics and phonosemantics, which were intimately tied up with his passion for inventing languages, would not be taken seriously and might even cause derision. One of the most explicit sources of his views in this area is the posthumously published paper on his hobby of creating invented languages called A Secret Vice, in which he refers to his own essay as "this absurd paper" (MC 203), and among other pleas for understanding, entreats the reader to "be kindly" (MC 213). Elsewhere, in the vast letter delineating the main features of his fictitious universe that he sent to the publisher Milton Waldman, Tolkien mentions his desire to achieve cohesion and consistency in his invented languages but expresses his concern that "[n]ot all will feel this as important as I do, since I am cursed by an acute sensibility in such matters" (S xi). He found talking about these supposedly unconventional matters rather embarrassing. His love of the subject was so immense that he was prepared to risk ridicule in order to communicate his enthusiasm to others, but in general he preferred to transmit his passion for word-sounds through his fiction and his linguistic inventions.

The Phonosemantic Current

In fact, Tolkien was not alone in his misgivings about publicly voicing his opinions on phonetics and pleasure, and on sound and meaning. It is true that some other renowned thinkers also considered there to be a direct link between the sound of words, their significance, how we use them, and how we react to them. Yet, setting aside unassailable giants of linguistic theory and philosophy like Jespersen and Jakobson, the norm has been for linguists to share Tolkien's fear of humiliation in this regard because their ideas openly contradict the ruling commandments of modern linguistic theory. These were cast in stone in the early twentieth century by Ferdinand de Saussure and reinforced in the latter half of the century by the Chomskyan school of generative grammar.


...

Παρακάτω γίνεται πολύ θεωρητικό. Πάντως ανοίγει αρκετές προεκτάσεις για συζήτηση (για όποιον έχει τέτοια όρεξη βέβαια), που θα έφταναν μέχρι το «ακουστικό αποτέλεσμα της ποίησης» (ΒΑΟ ΓΑΟ ΔΑΟ και τέτοια...).
 
+1 στον Εάριον.

Κρίμα που απαξιώνεις τη λογοτεχνία του φανταστικού, νίκελ. Έχασες ένα σπουδαίο κομμάτι της λογοτεχνίας και κυρίως της φαντασίας και της ευκαιρίας να νιώθεις ξανά παιδί.

Καθόλου χασομέρι! Το αντίθετο μάλιστα. Αλλά για το τι θεωρεί ο καθένας χασομέρι, κολοκυθόπιτα. :)
 

nickel

Administrator
Staff member
Την ίδια απορία με σένα είχε και κάποιος άλλος, που το ερεύνησε ακόμη πιο πολύ σε βάθος.
Όχι σε βάθος. Με περισσότερη φλυαρία. Διότι πέρασα κι εγώ από όλα αυτά τα μονοπάτια της ερμηνείας της γενικής πτώσης, απλώς θεώρησα περιττό να καταγράψω το οδοιπορικό. Ακόμα και η φροϊδική διάσταση ήταν για τη φαιδρότητα της υπόθεσης. Την απάντηση την είχα βρει ήδη από την προηγούμενη περιγραφή («by laying waste to the town of Dale and capturing the Lonely Mountain (Erebor) with all of its treasure»). Υποψιάζομαι ότι και ο Whitman είχε την απάντηση από νωρίς, αλλά ήθελε κι αυτός να γεμίσει παραγράφους.

Κατά τ’ άλλα, με τα δικά μου κριτήρια η συνολική σχέση μου με τη λογοτεχνία είναι ανεπαρκέστατη — η σχέση μου με την ηρωική φαντασία «σχεδόν μηδενική», αλλά όχι κατ’ ανάγκην ανεπαρκής. Και ο χαρακτηρισμός «χασομέρι» είναι μια υποκειμενική επιλογή, άρα όχι αντικειμενική απαξίωση.

Το πώς μοιράζουμε το χρόνο μας δεν το αποφασίζουν πάντα οι συνθήκες, το αποφασίζουμε κι εμείς. Έτσι, στη μεταφυσική διάσταση όπου πραγματοποιούνται οι ευχές μου για 48, 64 ή 240 ώρες στην ημέρα, η ηρωική φαντασία εξακολουθεί να μην έχει μεγαλύτερο μερίδιο. Δεν μου αρέσει και δεν μου λείπει. Ούτε καν λογοτεχνικά γιατί τις χαώδεις λογοτεχνικές μου ελλείψεις θα τις αναπλήρωνα από άλλα είδη της λογοτεχνίας.

Έχασες ένα σπουδαίο κομμάτι […] της ευκαιρίας να νιώθεις ξανά παιδί.
Έχω κάποιες άλλες ηλικίες που θα ήθελα να μπορώ να θυμάμαι με μεγαλύτερη συχνότητα και ενάργεια. :)
 
Για την απόδοση «Νοσφιστής», ορίστε τι λένε οι ίδιοι οι έλληνες μεταφραστές στο γλωσσάρι της μετάφρασης του 1978:
Νοσφιστής: στα αρχαία ελληνικά, ο άρπαγας, ο σφετεριστής. Ο συγγραφέας τον λέει Smaug, από το νορβηγικό Smyge, που έχει την ίδια σημασία.
Αυτό δεν συμφωνεί με τα όσα βρήκε ο Nickel παραπάνω, ενώ ο γουγλομεταφραστής δίνει το creep ως μετάφραση του νορβηγικού smyge. Όπως και να 'χει, η ελληνική απόδοση είναι πολύ πετυχημένη!

Όσο για το desolation, μεταφράζεται «ερημιά» και στο βιβλίο (η Ερημιά του Δράκου).
 
Φαίνεται ότι οι μεταφραστές του '78 πήραν απ' αλλού την πληροφορία χωρίς να την ελέγξουν. Το νορβηγικό smyge φαίνεται να ταιριάζει με την ερμηνεία του Τόλκιν.
 
Λίγο σεβασμό, παρακαλώ, για τους ηρωικούς μεταφραστές του '78. Από τα παραπάνω μπορεί ακόμα και ο Νίκελ :twit: να καταλάβει πόσο δύσκολη ήταν η δουλειά τους σε μια εποχή χωρίς ίντερνετ.
 
Το παραπάνω ήταν παρατήρηση, ειπώθηκε χωρίς διάθεση υποτίμησης του έργου των παλιότερων μεταφραστών, σε καμιά απολύτως περίπτωση.
 

daeman

Administrator
Staff member
...
Το τραγούδι των νάνων, στο σπίτι του Μπίλμπο Μπάγκινς:

Ποτήρια κομμάτια, τα πιάτα ραγίστε!
Στραβώστε μαχαίρια, πιρούνια λυγίστε!
Με τέτοια τους Μπάγκινς τους κάνεις τρελούς!
Τσακίστε μπουκάλια, φωτιά στους φελλούς!

Σκίστε πετσέτες, στο λίπος πατήστε!
Το κελάρι με γάλα παχύ πλημμυρίστε!
Τα κόκαλα αφήστε κειδά στο χαλάκι!
Τις πόρτες ραντίστε ωραίο κρασάκι!

Στη χύτρα αδειάστε τα γυαλικά
και με γουδοχέρι λιανίστε τα γλυκά·
Κι αν κάτι στο τέλος γερό απομείνει
Πατήστε το κάτω κομμάτια να γίνει!

Το πίστεψε ο Μπίλμπο, το χρώμα του χάνει!
Προσέξτε τα πιάτα! Σιγά το τηγάνι!

Χόμπιτ εκδ. Κέδρος 2001
Μτφ. Α. Γαβριηλίδη - Χ. Δεληγιάννη
ISBN: 960-04-0308-2

Και το πρωτότυπο αυτής της εκπληκτικής μετάφρασης:

"Chip the glasses and crack the plates!
Blunt the knives and bend the forks!
That's what Bilbo Baggins hates -
Smash the bottles and burn the corks!

Cut the cloth and tread on the fat!
Pour the milk on the pantry floor!
Leave the bones on the bedroom mat!
Splash the wine on every door!

Dump the crocks in a boiling bowl;
Pound them up with a thumping pole;
And when you've finished, if any are whole,
Send them down the hall to roll!

That's what Bilbo Baggins hates!
So carefully! carefully with the plates!"


Το Χόμπιτ (Translation - Terminology - Lexicography) The Hobbit (English–Greek queries)..
 
:)
Στο συγκεκριμένο μάλιστα θα 'λεγες πως η μετάφραση είναι καλύτερη απ' το πρωτότυπο. Δεν συμφωνείτε;
 

nickel

Administrator
Staff member
Από τα παραπάνω μπορεί ακόμα και ο Νίκελ :twit: να καταλάβει πόσο δύσκολη ήταν η δουλειά τους σε μια εποχή χωρίς ίντερνετ.
Όχι «ακόμα και ο Νίκελ». «Ιδίως ο Νίκελ», που μετέφραζε το 1978 χωρίς ίντερνετ. Και τότε, στην ξενιτιά, δεν ήξερες και ποιον να πάρεις να σε βοηθήσει.
 

Alexandra

Super Moderator
Staff member
Μια και είδατε το Χόμπιτ, μήπως μπορείτε να μου εξηγήσετε τι σημαίνει "Dwarves will take some catching" σ' αυτή εδώ την παράγραφο;

Even more crazy was seeing a bit of Bilbo in Smaug’s layer, giant Scrooge McDuck mountains of coins surrounding him. They even showed one crew member on his hands a knees in the piles of gold coins feeling around, telling the camera he lost his wedding ring.
No dragon, of course, or even a hint at Benedict Cumberbatch’s voice, but we did get to see some of Martin Freeman’s work in this scene from what looked like a rehearsal. He’s kneeling down in the gold and standing up as he says, “Dwarves will take some catching… and so do burglars!” as he mimes putting the one ring on his finger. When he does that, he makes an explosion sound with his mouth and laughs at the BTS camera.

Από εδώ.
 
Μπορεί να κάνω λάθος, μια και δεν θυμάμαι κάτι τέτοιο στην ταινία. Αλλά μου φαίνεται πως εννοεί κάτι σαν "Οι νάνοι δύσκολα πιάνονται, το ίδιο και οι διαρρήκτες"

Ας πει και κάνας άλλος, όμως.
 
Κάτι τέτοιο θυμάμαι κι εγώ απ' το βιβλίο. Αλλά πρέπει να το τσεκάρω στο σπίτι, το απόγευμα, αν δεν προλάβει άλλος.
 

nickel

Administrator
Staff member
Καλημέρα. Να σας θυμίσω το κείμενο:

After he had seen that Mr. Baggins’ one idea was to get away. “Well, I really must not detain Your Magnificence any longer,” he said, “or keep you from much needed rest. Ponies take some catching, I believe, after a long start. And so do burglars,” he added as a parting shot, as he darted back and fled up the tunnel.


Σωστά το εξηγεί ο Azi: «Δύσκολα τα πιάνεις τα πόνι, όπως άλλωστε και τους διαρρήκτες».
 

liapappa1

New member
Εν ολίγοις ο τίτλος θα μπορούσε να είναι " Στάχτη και Μπούρμπερη "! :D:D:D:D
Earion μη με τιμωρήσεις......Τον αγαπώ πολύ τον Tolkien. Η πλάκα πάει στη μετάφραση........¨:))))
 
Top