Καλημέρα.
Εκτός του ότι τις έχω ακούσει (και δει) πολλές φορές, βρίσκω στο διαδίκτυο επίσης αρκετές
πέτρινες στέγες και λίγες
λίθινες στέγες, καθώς και τις
λιθόπλακες.
Παλιότερα ήταν πολύ περισσότερες οι πετροσκεπές, αλλά μετά την καταστροφή αρκετών χωριών στην Κατοχή, πολλές αντικαταστάθηκαν από κεραμίδια ή τσίγκο λόγω κόστους και έλλειψης πετράδων (λιθοξόων και χτιστών που είχαν τις απαραίτητες γνώσεις και μαστοριά), η οποία όμως αναπληρώθηκε τα τελευταία 20 χρόνια με τη μαζική συρροή των Αλβανών τεχνιτών που δεν είχαν εγκαταλείψει αυτή την πανάρχαια τέχνη. Επίσης, επειδή ο σκελετός των σπιτιών και της ίδιας της στέγης παλιότερα ήταν συνήθως ξύλινος και το βάρος της πέτρας μεγαλύτερο από εκείνο άλλων υλικών κάλυψης, με το πέρασμα του χρόνου δημιουργούνταν διάφορα στατικά προβλήματα και αυξημένες ανάγκες συντήρησης. Τώρα πια αυτά τα προβλήματα έχουν ξεπεραστεί και βλέπω όλο και περισσότερα κτίσματα με λιθοσκεπές, ιδίως στα μεγάλα βαλάντια ή τα τουριστικά καταλύματα που αντέχουν το μεγαλύτερο κόστος κατασκευής και συντήρησης.
Εδώ τα κτίρια του
Πικιώνη στο Περτούλι Τρικάλων, με τις χαρακτηριστικές για την Πίνδο λιθοσκεπές χιονοσκέπαστες:
ο ναός της Αγίας Κυριακής στην ίδια τοποθεσία, σε μια φωτογραφία του Θοδωρή Κλιάφα που έχει ανεβάσει μια καταπληκτική συλλογή απ’ όλο τον νομό (και όχι μόνο) στο
panoramio:
και η Ι.Μ. του Τίμιου Σταυρού στα Δολιανά Κρανιάς:
Ακόμα εκεί είστε;