metafrasi banner

sharing societies

Φίλος μεταφράζει ανθρωπολογικό βιβλίο (αυτός είναι ο τίτλος του) που αναφέρεται στους σύγχρονους απλούς τροφοσυλλέκτες.
Έχει επιλέξει την απόδοση "Κοινωνίες του μοιράσματος".
Προτείνω την "κοινοχρησ(τ)ία", όχι μόνο επειδή φαίνεται κάπως άκομψο το μοίρασμα (πόσω μάλλον το "μοιράσματος"), αλλά και επειδή η κοινοχρησ(τ)ία παραπέμπει στην κοινοπραξία και εμπεριέχει την έννοια της αλληλεγγύης (που είναι κυρίαρχη στο βιβλίο).
Προς το παρόν, έχουμε απορρίψει τις αποδόσεις "διαμερισμός, διαμοιρασμός". Τι θα λέγατε επίσης για την "αλληλέγγυα αναδιανομή";
Μήπως έχετε κάποια άλλη καλύτερη απόδοση/ιδέα;
 
Θα έλεγα κατηγορηματικά όχι (αν και πολύ καλή η ιδέα), γιατί μπλέκεται με την καντιανή διανεμητική αρχή της "πρώτης κατοχής" (οπότε απομακρύνεται εντελώς από το πνεύμα της κοινότητας).
 
Κοινοκτημοσύνη είναι μια άλλη συναφής λέξη. To κοινοχρησία μ' αρέσει. Σε κάθε περίπτωση, πιστεύω ότι χρειάζεται κάτι που να είναι αρκετά απλό και άμεσο, όπως το πρωτότυπο.
 
Την "κοινοκτημοσύνη" (που θα ήταν μια χαρά απόδοση) θέλουμε να την αποφύγουμε, αφενός λόγω της πρωτοχριστιανικής φόρτισής της, αφετέρου επειδή εμπεριέχει την έννοια της ιδιοκτησίας.
 
Φίλος μεταφράζει ανθρωπολογικό βιβλίο (αυτός είναι ο τίτλος του) που αναφέρεται στους σύγχρονους απλούς τροφοσυλλέκτες.
Έχει επιλέξει την απόδοση "Κοινωνίες του μοιράσματος".
Προτείνω την "κοινοχρησ(τ)ία", όχι μόνο επειδή φαίνεται κάπως άκομψο το μοίρασμα (πόσω μάλλον το "μοιράσματος"), αλλά και επειδή η κοινοχρησ(τ)ία παραπέμπει στην κοινοπραξία και εμπεριέχει την έννοια της αλληλεγγύης (που είναι κυρίαρχη στο βιβλίο).
Προς το παρόν, έχουμε απορρίψει τις αποδόσεις "διαμερισμός, διαμοιρασμός". Τι θα λέγατε επίσης για την "αλληλέγγυα αναδιανομή";
Μήπως έχετε κάποια άλλη καλύτερη απόδοση/ιδέα;


Το κοινοχρησία μ' αρέσει για τους ίδιους περίπου λόγους που αναφέρεις.
Το πόσΩ μάλλον δεν μ' αρέσει καθόλου, όμως.
 
Last edited by a moderator:

nickel

Administrator
Staff member
Καλημέρα. Ας πούμε ότι εγώ ίσως θα έλεγα «κοινωνίες του μοιράσματος» (επειδή μου αρέσει και το «μοίρασμα της γνώσης») ίσως και όχι. Με βάση το «διεμερίσαντο τα ιμάτιά του», θα αναρωτιόμουν μήπως ένα ωραίο λόγιο θα ήταν οι διαμεριστικές (ίσως και σκέτο μεριστικές, ίσως και συμμεριστικές, από τον ελετικό συμμερισμό) κοινωνίες.

Αλλά είμαι ακόμα στον πρώτο πρώτο καφέ.
 

Zazula

Administrator
Staff member
Αναρωτιόμουν μήπως ένα ωραίο λόγιο θα ήταν [...] ίσως και οι συμμεριστικές, από τον ελετικό συμμερισμό, κοινωνίες.
Μ' αρέσουν οι ιδέες, αλλά φοβάμαι για το συμμεριστικές μήπως μπερδεύει τα πράγματα η ύπαρξη του, με διαφοροποιημένη πλέον σημασία, συμμερίζομαι.

Θα έλεγα κατηγορηματικά όχι (αν και πολύ καλή η ιδέα), γιατί μπλέκεται με την καντιανή διανεμητική αρχή της "πρώτης κατοχής" (οπότε απομακρύνεται εντελώς από το πνεύμα της κοινότητας).
Συγγνώμη, Ζέφυρε, που 'μουν άστοχος, αλλά είμαι παντελώς άσχετος με όλα αυτά... (Ας μην πω καλύτερα τι είναι το μόνο καντ που γνωρίζω...)
 

Earion

Moderator
Staff member
Θα μπορούσε να σταθεί στο σημερινό λεξιλόγιο τη νέας ελληνικής το ουσιαστικό συμμερισμός (από το ρ. συμμερίζομαι) για να αποδώσει το sharing; Sharing of experiences, φερειπείν: συμμερισμός εμπειριών; Σας ενοχλεί;
 

Zazula

Administrator
Staff member
Είπα δέκα φορές φωναχτά κερδοσυμμερισμός (για το profit sharing) και δεν είχα τελικά πρόβλημα. Θα το ξαναπώ άλλες δέκα μόλις τελειώσω το ποστάρισμα του παρόντος. :)
 
Ο συμμερισμός μού αρέσει και τον χρησιμοποιώ πολύ συχνά στις μεταφράσεις μου. Το μοίρασμα είναι μεν αποδεκτό αλλά στην πράξη κάπως αμφίσημο. Νομίζω ότι θα ήταν σωστό να ειπωθεί ότι μοιράζονται π.χ. το προϊόν της καρποσυλλογής αλλά όχι ότι το μοιράζουν. Το πρώτο χρησιμοποιείται και με την έννοια της από κοινού οικειοποίησης, ενώ το δεύτερο παραπέμπει σε διακριτά μερίδια. Έχω την εντύπωση ότι η μετάφραση πρέπει να αποκλείσει τη διανομή, και μάλιστα όχι κυρίως για λόγους [kant]ιανής λογικής. Η διανομή δεν έχει καμία αναγκαία συσχέτιση με ισότητα, κοινοκτημοσύνη, κοινοχρηστία (που νομίζω ότι είναι σωστές κατευθύνσεις για τη συγκεκριμένη περίπτωση). Διανομή μπορεί να γίνεται από έναν απολύτως συγκεντρωτικό και δεσποτικό μηχανισμό και μάλιστα απολύτως άνισα. Κι ακόμα εύκολα κατευθύνει τη σκέψη σε κάποια προκαθορισμένα μερίδια. Νομίζω ότι τέτοιες κατευθύνσεις δεν έχουν καμία σχέση με την περίπτωσή μας. Επίσης, επ' ουδενί δεν θα μιλούσα για αναδιανομή, η οποία έχει τα προβλήματα της διανομής στο τετράγωνο. Υπάρχει στερητική ιδιοποίηση και μετέπειτα διορθωτική παρέμβαση. Ο τροφοσυλλέκτης συλλέγει τους καρπούς σαν δικούς του και, σε δεύτερο χρόνο, επεμβαίνει η κοινότητα και του λέει να δώσει και στους λιγότερο τυχερούς γείτονες. Νομίζω όμως ότι το βιβλίο μάλλον θα μιλάει για μέλος της κοινότητας που συλλέγει καρπούς απευθείας για την κοινότητα, χωρίς να μεσολαβεί στάδιο ιδιωτικής κατοχής. Ειδάλλως, μιλάμε στην πράξη για κοινωνία με ιδιοκτησία, τάξεις, κράτος και όλα τα καλούδια.
Συνολικά, θα έτεινα να χρησιμοποιήσω τον συμμερισμό για ουσιαστικό και το μοιράζομαι για ρήμα.
 

Earion

Moderator
Staff member
Θέμη και Ζάζουλα, ευχαριστώ για τις απαντήσεις. Ειδικότερα, Θέμη, φοβάμαι ότι σε παγίδευσα άθελά μου, γιατί ο λόγος που ανέστησα το νήμα δεν ήταν να συνεχίσω τη συζήτηση ακριβώς από εκεί που είχε αρχίσει, για τις κοινωνίες που μοιράζονται τους πόρους τους, δηλαδή σε συγκείμενο ανθρωπολογικό, αλλά κάτι πολύ πιο πεζό: δεν ήθελα να ανοίξω καινούργιο νήμα! Ήθελα να ζητήσω τη γνώμη σας για το ουσιαστικό συμμερισμός, του οποίου βρίσκω ικανά ίχνη διαδικτυακής παρουσίας, και μάλιστα σε περιστάσεις που μου αρέσουν, με περιεχόμενο όπως το επιθυμούσα (ο συμμερισμός της χαράς και της λύπης, του πόνου και της αγωνίας, συμμερισμός λύπης, συμμερισμός ευθύνης) --άσε που το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο προχωρά και σε τεχνικότερα εδάφη (συμμερισμός των στοιχείων των δοκιμών).

Αλλά, αν κρίνω από την απάντηση του Ζάζουλα, μάλλον δεν είμαστε έτοιμοι ακόμα. Ας είναι, θα ξαναρωτήσω σε καμιά δεκαριά χρόνια.

Αυτό δείχνει και τη βεβαιότητά μου ότι θα υπάρχει τότε η Λεξιλογία, σε πλήρη δράση.
 
Earion, ασφαλώς το λάθος είναι δικό μου, αφού δεν κοίταξα τη χρονολογία των προηγούμενων ποστ. Αλλά στο ζήτημα που θέτεις δεν συμφωνώ με την ηττοπάθειά σου. Κάθε λίγο και λιγάκι συναντάω technology sharing, sharing of good practices κτλ. Μία λύση είναι βέβαια να το γυρίζει κανείς σε ρήμα χρησιμοποιώντας το "μοιράζομαι" ή κάτι πιο μακρινό, ανάλογα με την περίπτωση. Αν όμως θέλουμε ουσιαστικό, ποιο είναι καταλληλότερο από τον συμμερισμό; Ή, για να θέσω το ερώτημα διαφορετικά : ποια ουσιαστικά μπορούν να δώσουν την ιδέα της από κοινού οικειοποίησης, χρησιμοποίησης κτλ. χωρίς μοιρασιά σε διακριτά εξατομικευμένα μερίδια; Θα μπορούσαμε ποτέ, στο παράδειγμα που αναφέρεις, να μιλήσουμε για μοίρασμα/ διανομή "των στοιχείων των δοκιμών"; Στην πράξη, εδώ θα μπορούσαμε μόνο να μιλήσουμε για αμοιβαία γνωστοποίηση, από κοινού αξιοποίηση κτλ., αλλά χωρίς τον συμμερισμό δεν θα είχαμε ουσιαστικό για την απόδοση του sharing. Παρόμοια ισχύουν και για το sharing of experiences.
 

Zazula

Administrator
Staff member
Αλλά, αν κρίνω από την απάντηση του Ζάζουλα, μάλλον δεν είμαστε έτοιμοι ακόμα. Ας είναι, θα ξαναρωτήσω σε καμιά δεκαριά χρόνια.
Δεν ήθελα να εκληφθεί η απάντησή μου ως κατέβασμα του αντίχειρα για τη λέξη συμμερισμός — ακριβώς το αντίθετο. Εκείνο που εννοούσα ήταν πως, τώρα που την ξαναείδα, δεν είχα ενδοιασμούς για τη λέξη αυτή καθαυτή και, με λίγη πρακτική εξάσκηση για να σπάσει η γλώσσα, είμαι έτοιμος και για παράγωγα / συνθέσεις / σύμπλοκους όρους.
 
Top