scalped

[Raiden]

Γεια σας παιδιά. Θα' θελα πάλι την βοήθειά σας σχετικά με ένα άλλο επεισόδιο που ξεκίνησα σήμερα. Ο διάλογος είναι ο εξής:

Removing visions from
the dopaminergic system

of your brain... not unlike being scalped.

Good news is, you get to keep your hair.​

Έφαγα αυτό το κόλλημα σ' αυτό ακριβώς το σημείο και δεν ξέρω πώς να το αποδώσω.

 

[drsiebenmal]

είναι σαν να σου γδέρνουν το κεφάλι...

 

[Raiden]

είναι σαν να σου γδέρνουν το κεφάλι...

Eντάξει, σε ευχαριστώ γιατρέ.

 

[nickel]

Eντάξει, σε ευχαριστώ γιατρέ.

Στο τέλος τέλος της καλής ταινίας Paradise Road του 1997 (την είχα δει σαν μια από τις πρώτες ταινίες της Κέιτ Μπλάνσετ) η Δόκτωρ Βέρστακ, η οποία έχει αναλάβει ρόλο γιατρίνας σε γιαπωνέζικο στρατόπεδο συγκέντρωσης γυναικών (Σουμάτρα, Β΄ Παγκόσμιος), νιώθει υποχρεωμένη πια, όταν φτάνει η απελευθέρωση, να απαντήσει στην απορία της Μπλάνσετ (και των άλλων συγκρατουμένων της) αν είναι πραγματική γιατρίνα ή απλώς λούφαρε όλον αυτό τον καιρό. Να πώς απαντάει:
— Are you really a doctor?
— Yes and no. My husband is a medical doctor. I’m doctor of philosophy.

Έτσι και ο ντόκτορ. Επτάκις μεν, αλλά ούτε μία φορά γιατρός.