Αυτό το σαββατοκύριακο στους τοίχους της πόλης ανέβηκε μια αφίσα μου τράβηξε την προσοχή. Ήταν για τη συναυλία ενός συγκροτήματος χέβι μέταλ ονόματι Sabaton από τη Σουηδία, για το οποίο συμπεραίνω, απ’ όσα διάβασα στην παρουσίαση, ότι έχει εξαιρετική επιτυχία στην Ελλάδα:
Η κουλτούρα του χέβι μέταλ είναι κάτι από το οποίο κρατώ αποστάσεις, γι’ αυτό όσοι τη γνωρίζετε μη με παρεξηγείτε. Μαθαίνω ότι μεγάλη επιτυχία έχει ένα τραγούδι των Sabaton που εξυμνεί σε θριαμβευτικό τόνο (όπως θα περίμενε κανείς από χέβι μέταλ μουσική) αυτό που κάποτε μας λέγανε «πολεμική αρετή των Ελλήνων» (κάτι στο οποίο η γενιά μου αντανακλαστικά σηκώνει το ένα φρύδι), συμπλέκοντας την 28η Οκτωβρίου 1940 με τον Λεωνίδα και τους Τριακόσιους. Γενικότερα αντιλαμβάνομαι ότι, αντίθετα με ό,τι έχουμε συνηθίσει να περιμένουμε από το χέβι μέταλ εδώ και κάτι δεκαετίες (κακοχωνεμένη γερμανική μυθολογία, λατρεία των φουσκωμένων μούσκουλων, ψευδοσατανισμό, υπερχείλιση τεστοστερόνης και άρια περηφάνια, που ακουμπάει --αν δεν δρασκελίζει-- τα όρια του νεοφασισμού), οι Sabaton προβάλλονται ως υμνητές του αντιφασιστικού αγώνα! Ενδιαφέρον, και ευφυές. Φαντάζομαι --δεν ξέρω αν ισχύει-- ότι θα είναι οι μόνοι σ’ αυτό το χώρο --θα έχουν φτιάξει τη δική τους οικολογική κόγχη.
Τέλος πάντων, αυτό που μ’ ενδιαφέρει είναι το γλωσσικό. Το όνομά τους, Sabaton (γιατί γι’ αυτό έγινε κουβέντα και ρωτήθηκα), δεν είναι ανορθόγραφα γραμμένο Σάββατο, είναι μια παλιά γαλλική λέξη για ένα εξάρτημα της μεσαιωνικής πανοπλίας, τα «παπούτσια» του ιππότη:
sabaton: a. Pr. sabató (mod. Pr. sabatoun shoe), augmentative of sabata = F. savate, Sp. zapata boot (also zapato shoe), Pg. sapata, It. ciabatta shoe. Cf. med.L. sabbatum.
The ultimate origin of the Rom. word is obscure. It exists in Arabic (sabbt, çabbt, etc., Dozy II. 626), in Berber (sappt, ibid.), and in Basque (zapata), but is prob. in all these a loan-word from Spanish. (OED)
Η κουλτούρα του χέβι μέταλ είναι κάτι από το οποίο κρατώ αποστάσεις, γι’ αυτό όσοι τη γνωρίζετε μη με παρεξηγείτε. Μαθαίνω ότι μεγάλη επιτυχία έχει ένα τραγούδι των Sabaton που εξυμνεί σε θριαμβευτικό τόνο (όπως θα περίμενε κανείς από χέβι μέταλ μουσική) αυτό που κάποτε μας λέγανε «πολεμική αρετή των Ελλήνων» (κάτι στο οποίο η γενιά μου αντανακλαστικά σηκώνει το ένα φρύδι), συμπλέκοντας την 28η Οκτωβρίου 1940 με τον Λεωνίδα και τους Τριακόσιους. Γενικότερα αντιλαμβάνομαι ότι, αντίθετα με ό,τι έχουμε συνηθίσει να περιμένουμε από το χέβι μέταλ εδώ και κάτι δεκαετίες (κακοχωνεμένη γερμανική μυθολογία, λατρεία των φουσκωμένων μούσκουλων, ψευδοσατανισμό, υπερχείλιση τεστοστερόνης και άρια περηφάνια, που ακουμπάει --αν δεν δρασκελίζει-- τα όρια του νεοφασισμού), οι Sabaton προβάλλονται ως υμνητές του αντιφασιστικού αγώνα! Ενδιαφέρον, και ευφυές. Φαντάζομαι --δεν ξέρω αν ισχύει-- ότι θα είναι οι μόνοι σ’ αυτό το χώρο --θα έχουν φτιάξει τη δική τους οικολογική κόγχη.
Τέλος πάντων, αυτό που μ’ ενδιαφέρει είναι το γλωσσικό. Το όνομά τους, Sabaton (γιατί γι’ αυτό έγινε κουβέντα και ρωτήθηκα), δεν είναι ανορθόγραφα γραμμένο Σάββατο, είναι μια παλιά γαλλική λέξη για ένα εξάρτημα της μεσαιωνικής πανοπλίας, τα «παπούτσια» του ιππότη:
sabaton: a. Pr. sabató (mod. Pr. sabatoun shoe), augmentative of sabata = F. savate, Sp. zapata boot (also zapato shoe), Pg. sapata, It. ciabatta shoe. Cf. med.L. sabbatum.
The ultimate origin of the Rom. word is obscure. It exists in Arabic (sabbt, çabbt, etc., Dozy II. 626), in Berber (sappt, ibid.), and in Basque (zapata), but is prob. in all these a loan-word from Spanish. (OED)
