sunshine
¥
Rosa linguatica, glube nos...
Η φράση είναι -σύμφωνα με το συγγραφέα- από το κήρυγμα του αγίου Βερναρδίνου.
Τη λέξη linguatica ο ήρωας τη θεωρεί πολύ αισθησιακή και την αφιερώνει σε μια γυναίκα που θέλει να κατακτήσει. Σε αντάλλαγμα, ζητά από εκείνη το "ουσιαστικό του επιθέτου".
Καταλαβαίνω πού το πάει ο πονηρός
.
Σε ποια γλώσσα όμως απαντάται αυτό το "linguatica"; Και ας πούμε ότι πρόκειται για ιταλικά, για άλλη γραφή του επιθέτου "linguistico". Το "glube nos" όμως σε ποια γλώσσα είναι και τι σημαίνει;
Τελικά δεν είμαι και τόσο σίγουρη ότι το ιταλικό κοινό μπόρεσε ποτέ να καταλάβει το συγγραφέα...
Ακολουθεί ο διάλογος στα ιταλικά:
- Che mi date - soggiunse Andrea - che mi date in compenso se, estraendo dal sermone del santo quella parola voluttuosa, come da un tesoro teologale una pietra afrodisiaca, io ve la offro?
- Non so - rispose l’Arici, sempre ridendo e tenendo tra le dita a bastanza fini e lunghette un bicchiere con vin di Chablis. - Quel che volete.
- Il sostantivo dell’adjettivo.
- Che dite?
- Ne discorreremo. La parola è: linguatica. Messer Ludovico, aggiugnete alle vostre litanie questa appellazione: « Rosa linguatica, glube nos. »
Η φράση είναι -σύμφωνα με το συγγραφέα- από το κήρυγμα του αγίου Βερναρδίνου.
Τη λέξη linguatica ο ήρωας τη θεωρεί πολύ αισθησιακή και την αφιερώνει σε μια γυναίκα που θέλει να κατακτήσει. Σε αντάλλαγμα, ζητά από εκείνη το "ουσιαστικό του επιθέτου".
Καταλαβαίνω πού το πάει ο πονηρός
Σε ποια γλώσσα όμως απαντάται αυτό το "linguatica"; Και ας πούμε ότι πρόκειται για ιταλικά, για άλλη γραφή του επιθέτου "linguistico". Το "glube nos" όμως σε ποια γλώσσα είναι και τι σημαίνει;
Τελικά δεν είμαι και τόσο σίγουρη ότι το ιταλικό κοινό μπόρεσε ποτέ να καταλάβει το συγγραφέα...
Ακολουθεί ο διάλογος στα ιταλικά:
- Che mi date - soggiunse Andrea - che mi date in compenso se, estraendo dal sermone del santo quella parola voluttuosa, come da un tesoro teologale una pietra afrodisiaca, io ve la offro?
- Non so - rispose l’Arici, sempre ridendo e tenendo tra le dita a bastanza fini e lunghette un bicchiere con vin di Chablis. - Quel che volete.
- Il sostantivo dell’adjettivo.
- Che dite?
- Ne discorreremo. La parola è: linguatica. Messer Ludovico, aggiugnete alle vostre litanie questa appellazione: « Rosa linguatica, glube nos. »