metafrasi banner

presencing

nickel

Administrator
Staff member
Τι σας έχω... Πληροφορίες από μια πηγή (Internet Encyclopedia of Philosophy):

“In distinction from mastering beings, the thinking of thinkers is the thinking of being.” Heidegger believes that early Greek thinking is not yet metaphysics. Presocratic thinkers ask the question concerning the being of beings, but in such a way that being itself is laid open. They experience the being of beings as the presencing (Anwesen) of what is present (Anwesende). Being as presencing means enduring in unconcealment, disclosing. Throughout his later works Heidegger uses several words in order rightly to convey this Greek experience. What-is, what is present, the unconcealed, is “what appears from out of itself, in appearing shows itself , and in this self-showing manifests.” It is the “emerging arising, the unfolding that lingers.” He describes this experience with the Greek words phusis (emerging dominance) and alêtheia (unconcealment). He attempts to show that the early Greeks did not “objectify” beings (they did not try to reduce them to an object for the thinking subject), but they let them be as they were, as self-showing rising into unconcealment. They experienced the phenomenality of what is present, its radiant self-showing. The departure of Western philosophical tradition from concern with what is present in presencing, from this unique experience that astonished the Greeks, has had profound theoretical and practical consequences.
http://www.iep.utm.edu/heidegge/

Υπάρχουν χαϊντεγκερικοί εδώ μέσα;
 

nickel

Administrator
Staff member
Με τη συνειδητοποίηση της αλήθειας* ως εκκάλυψης, αναγνωρίσθηκε το θεμελιώδες χαρακτηριστικό της ουσίας*, του Είναι των όντων: η Παρουσία (Anwesen).

Βρήκα αυτό σε μετάφραση της Εισαγωγής στη Μεταφυσική.
 

Cadmian

New member
(...) Ανταποκρινόμενη σε αυτή την α-λήθεια, και ήδη από την απαρχή της, η μεταφυσική προσλαμβάνει το Είναι (Sein) ως παρείναι (Anwesen), το Είναι των όντων ως παρουσία των παρόντων. Σε αυτή την σύλληψη αποτυπώνεται η σχέση του Είναι με τον χρόνο, δηλαδή (για τον Χάιντεγκερ μετά τη στροφή) η εκτύλιξη του Είναι ως ιστορίας. (...)

Martin Heidegger: Λόγος, Μοίρα, Αλήθεια -Ηράκλειτος, Παρμενίδης, Εισαγωγή: Π. Θανασάς, Μετάφραση: Ι. Αβραμίδου, Επιμέλεια: Γ. Ξηροπαΐδης, Πλέθρον, Αθήνα, 2009, σελ. 20
 
Σ' ένα κείμενο που διάβασα έχει το ρήμα αυτό με μεταβατική σημασία 4 φορές: but instead present us with techniques to presence the strangeness within discrete, contingent, historically specific language acts, και and interrogates how his work across numerous media both presenced the global cultural and ideological breadth of the Soviet imaginary, και belief in the power of presencing the materiality of signification, και τέλος they become more capable of presencing the radical socio-historical-aesthetic heterogeneity of a "global poetics", δηλ. σαν ένα ενεργητικό to evidence. Φαντάζομαι θα μπορούσε να χρησιμοποιήσει μια πιο συμβατική έκφραση, αλλά... Πάντως, σ' αυτή την περίπτωση στα ελληνικά κάτι σαν "αναδεικνύω", αν δεν θέλουμε το "κάνω φανερό".
 
Top