Ουφ, καλημέρα, το διάβασα όλο. Επιτρέψτε μου να το βαφτίσω με το τιμημένο παλιό του όνομα, πέλωρος. Αν πρέπει να γράψουμε αυτό που ακούγεται σήμερα, νομίζω ότι η πείρα με διενέξεις αυτού του είδους μάς λέει να γράψουμε πιλορός. Προτείνω δηλαδή να μπει στον τίτλο: (ναυτ.) πέλωρος, (εσφαλμ.) πιλορός.
