panache

[Alexandra]

Ψάχνω για μια άλλη γαλλική λέξη, πιο γνωστή από το panache, που μπορεί να εκληφθεί ως όνομα φαγητού από τον άσχετο, σύμφωνα με τον εξής διάλογο:

-I like your panache, kid.
-Oh, we don't have panache. But we do have quiche, it's kind of like a pie.

 

[nickel]

— Μ' αρέσει το τουπέ σου! / Μ' αρέσει το τουπέ που έχεις!
— Συγγνώμη, δεν έχουμε τουπέ. Να σας βάλω λίγη κις;

 

[Alexandra]

Καλό! Ευχαριστώ.

 

[nickel]

Να σημειωθεί ότι το panache (ο αέρας και η άνεση της αυτοπεποίθησης) σήμαινε αρχικά «λοφίο» (από ιταλική λέξη pennacchio, από την penna = φτερό). Αλλά και το γαλλικό toupet ήταν αρχικά το σηκωμένο τσουλούφι, το κοκοράκι. Από εκεί βγήκε το toupee (το περουκίνι) των Άγγλων. Έτσι, λοιπόν, μένουμε πιστοί στις τρίχες.

 

[Alexandra]

Ακόμα καλύτερα!

 

[SBE]

Το τουπέ είναι είδος φαγητού;

 

[nickel]

Το τουπέ είναι είδος φαγητού;

Όσο και το panache.
Ζήτησε η Αλ. μια (γαλλική) λέξη που θα μπορούσε να «εκληφθεί ως όνομα φαγητού».

 

[azimuthios]

Έτσι πετάγομαι και λίγο πριν καθιερωθεί το τουπέ ρίχνω στην κουβέντα το ποστίς, το οποίο κάνει και μια ωραία ομοιοκαταληξία με το κις, δηλώνοντας τρόπον τινά και την παρανόηση και/ή το λογοπαίγνιο.

 

[Alexandra]

Προσοχή, η παρανόηση πρέπει να γίνει από τον δεύτερο, που δεν ξέρει τι θα πει η λέξη "τουπέ". Ο πρώτος λέει panache και εννοεί φιγούρα, κόρδωμα, (μτφ.) αυτοπεποίθηση (κν. αέρας). Άρα δεν μπορεί να λέει ποστίς.

 

[azimuthios]

Εντάξει, my bad, νόμιζα από τον πρώτο. Δεν το κατάλαβα καλά από τη συνομιλία...

 

[ndsv]

Κατόπιν εορτής, αλλά αν είναι ακόμη επίκαιρο.
Το λογοπαίγνιο είναι μάλλον με το panaché / panache:
http://fr.wikipedia.org/wiki/Panaché