Βρίσκω δύο ευρήματα στο google για το πρώτο χωρίς ενωτικό ("υπερπεριεκτικός") και τρία με ενωτικό, αλλά κανένα για το "υποπεριεκτικός". Φαντάζομαι ότι μπορεί να είναι και λάθος, αλλά δεν μπορώ να σκεφτώ καμία άλλη λύση.
"...the category of indigenous peoples has grey areas and fuzzy boundaries, with the potential of being over- or under-inclusive".
Το πρόβλημα είναι αν η δημιουργία συγκεκριμένης κατηγορίας αυτοχθόνων πληθυσμών (στο διεθνές δίκαιο και τους Δ.Ο.), μέσω του ανάλογου ορισμού (τι σημαίνει "αυτόχθων πληθυσμός"; ) ενδέχεται τελικά να περιλαμβάνει περισσότερες ή λιγότερες ομάδες από όσες θα έπρεπε. Ελπίζω να βοηθά αυτή η μικρή περίληψη.
Αν το κείμενο δεν είναι γεμάτο "overinclusive" και "underinclusive", εγώ θα χρησιμοποιούσα μάλλον κάποια περίφραση (επειδή αυτά τα υπερπεριεκτικός και υποπεριεκτικός δεν μου φαίνονται ιδιαίτερα διαφανή, ιδίως σε κείμενο που δεν τα χρησιμοποιεί συστηματικά). Θα προτιμούσα κάτι σαν «...με κίνδυνο να ενταχθούν περισσότεροι ή λιγότεροι από ό,τι πρέπει», όπως άλλωστε το εξηγείς και εσύ.
Αν χρειάζεσαι οπωσδήποτε μονολεκτική ορολογία, ας περιμένουμε να ακούσουμε και άλλες ιδέες.
Όχι, δε χρειάζομαι μονολεκτική απόδοση. Είναι η τρίτη φορά που το συναντώ σε ένα βιβλίο 370 σελίδων (είμαι στο τέλος), οπότε δεν υπάρχει πρόβλημα με την περίφραση. Κι εμένα επίσης δε μου αρέσουν τα "υπο-/υπερ-περιεκτικός". Αν δεν υπάρξει κάποια άλλη πρόταση, σίγουρα στην περιφραστική απόδοση θα καταφύγω.
Σε επίπεδο ορολογικό, τα υπερπεριεκτικός και υποπεριεκτικός δεν με ενοχλούν (πώς λέμε π.χ. υπεραντιπροσώπευση και υποαντιπροσώπευση, που είναι και παρεμφερή). Αλλά δεν έχουν (ακόμα) τη διαφάνεια των αγγλικών όρων και απαιτείται η περίφραση να προηγηθεί αν δεν είναι να πάρει εντελώς τη θέση του όρου.