Πρόκειται για την εναρκτήρια φράση από το μυθιστόρημα Zugzwang του Ιρλανδού Ronan Bennett, το οποίο τοποθετείται στην Αγία Πετρούπολη, παραμονές της επανάστασης των Μπολσεβίκων...
Φλέρταρα κάποια στιγμή με την ιδέα να ξεκινήσω να το μεταφράζω κι όπου μεβγάλ ξερωγώ, και σκάλωσα στις πρώτες κιόλας λέξεις (γεγονός που με αποθάρρυνε και λίγο, ομολογουμένως). Γιατί το ωμό, έτσι με το καλημέρα (πρωί-πρωί), δεν μου πολυκάθεται καλά, ενώ αν είναι πρωινό, και είναι και Μαρτίου, ο νους μου πάει σε μπακαλιάρο σούσι. Αλλά και τι να το πεις; Δριμύ; Αλλοιώνεται το ρέτζιστερ, θαρρώ. Εσείς τι λέτε;
Υ.Γ. Τον Bennett εντωμεταξύ -παρένθεση- τον ανακάλυψα ως σεναριογράφο της σειράς Top Boy στο Netflix. Από τα βιβλία του, στα ελληνικά έχει μεταφραστεί το The Catastrophist ως Ουδέτερος Αναποκριτής , αλλά είναι εξαντλημένο στον εκδότη...)
Φλέρταρα κάποια στιγμή με την ιδέα να ξεκινήσω να το μεταφράζω κι όπου μεβγάλ ξερωγώ, και σκάλωσα στις πρώτες κιόλας λέξεις (γεγονός που με αποθάρρυνε και λίγο, ομολογουμένως). Γιατί το ωμό, έτσι με το καλημέρα (πρωί-πρωί), δεν μου πολυκάθεται καλά, ενώ αν είναι πρωινό, και είναι και Μαρτίου, ο νους μου πάει σε μπακαλιάρο σούσι. Αλλά και τι να το πεις; Δριμύ; Αλλοιώνεται το ρέτζιστερ, θαρρώ. Εσείς τι λέτε;
Υ.Γ. Τον Bennett εντωμεταξύ -παρένθεση- τον ανακάλυψα ως σεναριογράφο της σειράς Top Boy στο Netflix. Από τα βιβλία του, στα ελληνικά έχει μεταφραστεί το The Catastrophist ως Ουδέτερος Αναποκριτής , αλλά είναι εξαντλημένο στον εκδότη...)