Ο ιγουανόδοντας και όλοι αυτοί οι –όδοντες της δημοτικής, στην καθαρεύουσα λήγουν σε –όδους. Μπορεί στα λατινικά να λήγει σε –odon το όνομά τους (Iguanodon, Pteranodon, Chaetodon, Mylodon, Megalodon κ.ά.), αλλά στα ελληνικά δεν θυμόμαστε τις μετοχές σε –ων αν θέλουμε να τα κάνουμε λόγιο ενικό. Τα ονόματά τους είναι ιγουανόδους, πτερανόδους, χαιτόδους, μυλόδους, μεγαλόδους κ.ο.κ. Όπως και ο χαυλιόδοντας, άλλωστε, χαυλιόδους ήταν στα αρχαία.
Επίσης πιστεύω ότι ο Liopleurodon, που βγαίνει από το «smooth-sided teeth», καλύτερα να μεταγραφεί λειοπλευρόδους (δημ. λειοπλευρόδοντας, πληθ. λειοπλευρόδοντες). Μπορεί στα λατινικά το λειαίνω (λειόω) να απλοποιείται σε liare, αλλά Liostracus = λειόστρακο, Liothasium = λειοθασία. Όχι *λιοπλευρόδοντας και δύο φορές όχι *λιοπλευρόδων.
Επίσης πιστεύω ότι ο Liopleurodon, που βγαίνει από το «smooth-sided teeth», καλύτερα να μεταγραφεί λειοπλευρόδους (δημ. λειοπλευρόδοντας, πληθ. λειοπλευρόδοντες). Μπορεί στα λατινικά το λειαίνω (λειόω) να απλοποιείται σε liare, αλλά Liostracus = λειόστρακο, Liothasium = λειοθασία. Όχι *λιοπλευρόδοντας και δύο φορές όχι *λιοπλευρόδων.