Ευκαιρίας δοθείσης, να πούμε ότι ο όρος «(ψυχολογικό) βαμπίρ» χρησιμοποιείται ευρέως:
Οι τοξικοί άνθρωποι —ή αλλιώς ψυχολογικά βαμπίρ— προσπαθούν να είναι δίπλα μας για να μας ρουφούν διαρκώς ενέργεια και να τρέφονται από τη δική μας ζωή γιατί έτσι τους βολεύει. Συχνά δεν έχουν αυτοεκτίμηση και δεν ξέρουν να αγαπούν.
Από τους φίλους δεν περιμένουμε και πολλά, απλά μια ωραία κουβέντα σε κάποιον χώρο και εννοείται ότι πρέπει να ασχολείσαι και συ με τα δικά τους θέματα, να στηρίζεις δηλ. και συ ψυχολογικά όχι μόνον αυτοί (αν το κάνουν βέβαια και δεν είναι ψυχολογικά βαμπίρ).
Εγώ είμαι ψυχολογικό βαμπίρ, τρέφομαι απ' τους άλλους — κι απ' την κλάψα και γενικά [και από] κάθε είδους αρνητική ενέργεια.