Κάτι μου θυμίζει αυτή η συζήτηση (υποθέτω οι ειδικοί θα βρουν σύντομα αν έχει ξαναγίνει εδώ)... Σε πιο ακαδημαϊκά συμφραζόμενα, και κυρίως λόγω του Anarchy, State and Utopia του Ρόμπερτ Νόζικ, νομίζω ότι έχει επικρατήσει κάπως το "αναρχοφιλελεύθερος" για το libertarian. Ισχύει βέβαια πως όταν κάποιος αυτοπροσδιορίζεται (και δεν χαρακτηρίζεται από άλλους) libertarian, δύσκολα τον φανταζόμαστε να λέει στη μητρική του ότι είναι "αναρχοφιλελεύθερος", ή ακόμα και "νεοφιλελεύθερος" (το οποίο όντως καλύπτει σχεδόν πλήρως την έννοια). Έχουν κυκλοφορήσει επίσης ως αποδόσεις τα "φιλελευθεριστής", "ελευθεριστής", ακόμα και "φιλελευθερίζων". Σαν αυτοπροσδιορισμό, πέρα από το γενικό "φιλελεύθερος", που συχνά μπορεί να κάνει τη δουλειά, εγώ θα σκεφτόμουν ίσως κάτι περιφραστικό και... αναποδογυρισμένο, π.χ. "(φανατικός) εχθρός του/κάθε προστατευτισμού".