Στην παμπάλαια Μεγάλη συλλογή γνωμικών και αποφθεγμάτων ο Τζίμμυ Κορίνης το αποδίδει επίσης: «Η ακρίβεια είναι η ευγένεια των βασιλέων» (και σε λάθος Λουδοβίκο, τον «17ο», αλλά με σωστές χρονολογίες). Ξέρουμε ότι το είπε ο ΙΗ΄ από τις Souvenirs de J. Lafitte (Oxford Dictionary of Quotations).
Να ελπίσουμε ότι δεν θα πάει ο νους του αναγνώστη στην άλλη «ακρίβεια»; Και γιατί να μη γίνει «χρονική συνέπεια»; Εδώ ακόμα έχουμε καβγά αν θα πούμε «μέτρον άριστον» ή «παν μέτρον άριστον», στο Λουδοβίκο θα κολλήσουμε;
Edit: Θα μου άρεσε, επειδή έχει και καλή ισορροπία, και το: «Η ακρίβεια στην ώρα είναι η ευγένεια των βασιλέων».
Συνονόματε, πρόλαβες και το τροποποίησες και τώρα μ' αρέσει περισσότερο. Αλλά και το σκέτο ακρίβεια, στέκει θαρρώ, όσο κι αν μπορεί κανείς να το μπερδέψει -βλέπεις, δεν υιοθετήσαμε την πρόταση Μπαμπινιώτη (και άλλων;) την άλλη ακρίβεια, την επαχθή, να τη γράφουμε ακρίβια.
(Θα μπορούσε να πει κανείς ότι η άλλη ακρίβεια είναι η συνέπεια των βασιλέων...)
Εμένα προσωπικά μου αρέσει το "ακρίβεια στην ώρα", αλλά λόγω στενότητας χώρου θα γράψω "συνέπεια". Το σκέτο "ακρίβεια" με παραπέμπει, σαν αναγνώστρια, στο καλάθι της νοικοκυράς (χάλια μαύρα... θυμήθηκα και τον μακαρίτη Μπουγιουκλάκη με τις λάιβ ανταποκρίσεις από λαϊκές).
Το σκέτο "ακρίβεια" με παραπέμπει, σαν αναγνώστρια, στο καλάθι της νοικοκυράς (χάλια μαύρα... θυμήθηκα και τον μακαρίτη Μπουγιουκλάκη με τις λάιβ ανταποκρίσεις από λαϊκές) [...]