Γεια σου, honionna,
Μετά από μια μικρή έρευνα, βρίσκω ότι: α) αυτό στο οποίο αναφέρεσαι είναι η μία από τις τρεις αρχές έκφρασης των συγκινήσεων κατά Δαρβίνο, και συγκεκριμένα η "αρχή της αντίθεσης". β) Περιλαμβάνεται στο έργο του Δαρβίνου "Expression of Emotion in Animals and Man", που έχει μεταφραστεί στα ελληνικά από τις ΠΕΚ,
εδώ, και κάπου κοντά στις σ. 70-90
μάλλον βρίσκεται στα ελληνικά το απόσπασμα που αναζητάς. γ)
Εδώ,
που παρουσιάζεται το βιβλίο, διαβάζουμε:
Όσον αφορά τη δεύτερη αρχή, τη λεγόμενη αρχή της αντίθεσης, ο Δαρβίνος μάς λέει ότι, υπό την επήρεια αντίθετων καταστάσεων του νου, το σώμα θα έχει την τάση να κάνει αντίθετες κινήσεις σε σχέση με εκείνες που υπαγορεύει η δράση που διεξάγεται υπό τον έλεγχο της πρώτης αρχής.
και
Ένα άλλο παράδειγμα αφορά τον σκύλο, που όταν βρίσκεται σε επιθετική διάθεση ανορθώνει τα αυτιά, τη ράχη και το τρίχωμά του, ενώ όταν έχει στοργική διάθεση, καμπυλώνει τη ράχη του, ρίχνει τα αυτιά του και το τρίχωμα του γίνεται εξαιρετικά απαλό. Η ουρά του στη μία περίπτωση είναι όρθια, ενώ στη δεύτερη κουνιέται χαρούμενη ή είναι γερμένη, συνεπώς το σύνολο των στογικών κινήσεών του χαρακτηρίζεται, κατά τον Δαρβίνο, από την αντίθεση προς εκείνες που κάνει όταν είναι επιθετικός (σ. 80-83).
Με βάση όλα αυτά, λοιπόν, μου δημιουργείται η εντύπωση ότι οι φράσεις "joint-for-joint", "muscle-for-muscle" δεν δείχνουν προς μια εικόνα όπου τα δύο ζώα, π.χ. είναι "κολλημένα", αλλά ότι το κάθε ζώο μετατρέπει τις κινήσεις που δείχνουν επιθετικότητα σε κινήσεις που δείχνουν φιλικότητα,
με όλες του τις αρθρώσεις, με όλους του τους μυς. Όπως στο παράδειγμα πιο πάνω ο σκύλος - γίνονται όλες οι
αντίστροφες κινήσεις με τη ράχη, τα αυτιά, το τρίχωμα. Αυτό το κάνει
ανεξάρτητα από τη φυσική εγγύτητα που μπορεί να έχει με το σώμα ενός άλλου σκύλου ή οποιουδήποτε άλλου ζώου.
Φυσικά, δεν είμαι απολύτως σίγουρη για όλα αυτά, και ας περιμένουμε και άλλες γνώμες - ή γνώσεις. :)