Τη θέση της Ελλάδας, ότι είναι απαραίτητη η εισαγωγή του όρου της «νησιωτικότητας» στο άρθρο 174 της Συνθήκης της Λισαβόνας, με στόχο τη δικαιότερη αντιμετώπιση των νησιών, στο πλαίσιο της Πολιτικής Συνοχής της Ευρωπαϊκής Ένωσης, πρόβαλε ο Έλληνας αναπληρωτής υπουργός... (από σημερινό άρθρο στην Καθημερινή: Η Ελλάδα προτείνει την εισαγωγή του όρου της «νησιωτικότητας» στη Συνθήκη της Λισαβόνας).
Σύμφωνα με τη w., Insularity reflects a wide range of physical and emotional meanings in accordance with a person or place:
Η νησιωτικότητα είναι ήδη αρκετά διαδεδομένη στον γκούγκλη,που δίνει 12,5Κ ευρήματα.
Ενώ ο όρος μοιάζει να είναι ολοφάνερα φρέσκος (άντε δεκαετίας) και με ευρωκοινοτική προέλευση (και τα γκουγκλίσματα ενισχύουν αυτή την εντύπωση), ίσως δεν είναι. Μια ισχυρή ένδειξη γι' αυτόν τον ισχυρισμό βρίσκω σε αυτήν εδώ την ιστοσελίδα με το πρόγραμμα μαθημάτων του τμήματος Γεωγραφίας στο πανεπιστήμιο του Αιγαίου, όπου στη βιβλιογραφία αναφέρεται:
Ενδιαφέρον πάντως είναι ότι ενώ η λέξη, εισαγόμενη ή μη, είναι και διαφανής και χρήσιμη σε ευρύτερο φάσμα πέρα από τα στενά ευρωκοινοτικά, εξακολουθεί να ξενίζει και να χρησιμοποιείται με εισαγωγικά, όπως στο άρθρο της «Κ» (που ήρθε, πιθανότατα, έτοιμο σε μεγάλο ποσοστό από το ΑΠΕ).
Σύμφωνα με τη w., Insularity reflects a wide range of physical and emotional meanings in accordance with a person or place:
- For a place, it relates to an island or any physically isolated place distant and inaccessible without sufficient means of transport. For example, surrounded by water, mountains, or desert.
- It may also mean a person, group of people, or a community that is only concerned with their limited way of life and not at all interested in new ideas or other cultures.
Η νησιωτικότητα είναι ήδη αρκετά διαδεδομένη στον γκούγκλη,που δίνει 12,5Κ ευρήματα.
Ενώ ο όρος μοιάζει να είναι ολοφάνερα φρέσκος (άντε δεκαετίας) και με ευρωκοινοτική προέλευση (και τα γκουγκλίσματα ενισχύουν αυτή την εντύπωση), ίσως δεν είναι. Μια ισχυρή ένδειξη γι' αυτόν τον ισχυρισμό βρίσκω σε αυτήν εδώ την ιστοσελίδα με το πρόγραμμα μαθημάτων του τμήματος Γεωγραφίας στο πανεπιστήμιο του Αιγαίου, όπου στη βιβλιογραφία αναφέρεται:
Σοφούλης Κ. Μ. Νταλάκου Β. (1992) "Η 'Νησιωτικότητα' στην ποίηση του Ελύτη: Το ποιητικό βίωμα στην υπηρεσία της περιφερειακής ανάλυσης" στο Αιολικά Φύλλα, Τεύχος 27ο, Οκτ. 1992, Μυτιλήνη.
Ενδιαφέρον πάντως είναι ότι ενώ η λέξη, εισαγόμενη ή μη, είναι και διαφανής και χρήσιμη σε ευρύτερο φάσμα πέρα από τα στενά ευρωκοινοτικά, εξακολουθεί να ξενίζει και να χρησιμοποιείται με εισαγωγικά, όπως στο άρθρο της «Κ» (που ήρθε, πιθανότατα, έτοιμο σε μεγάλο ποσοστό από το ΑΠΕ).
