Καλημέρα. Δεν γνώριζα τον αγγλικό όρο και, εκτός που χάρηκα που τον έμαθα, βρήκα και ένα ενδιαφέρον σχετικό άρθρο για τη δική μας οικονομία (αν και στην περίπτωσή μας ό,τι σχεδόν κι αν σκεφτώ την υστέρηση μού φέρνει στο νου...). Και με αυτή την αισιόδοξη νότα:
In economics, hysteresis refers to the possibility that periods of high unemployment tend to increase the rate of unemployment below which inflation begins to accelerate, commonly referred to as the natural rate of unemployment or non-accelerating inflation rate of unemployment (NAIRU). The term is based on the physical phenomenon of hysteresis in magnetic materials.
http://en.wikipedia.org/wiki/Hysteresis_(economics)
In economics, hysteresis arises when a single disturbance affects the course of the economy. An example of hysteresis in economics is the delayed effects of unemployment. As unemployment increases, more people adjust to a lower standard of living. As they become accustomed to the lower standard of living, people may not be as determined to achieve the previously desired higher living standard. In addition, as more people become unemployed, it becomes more socially acceptable to be or remain unemployed. After the labor market returns to normal, some unemployed people may be disinterested in returning to the work force.
http://www.investopedia.com/terms/h/hysteresis.asp
Υπάρχει βέβαια ένα πρόβλημα αν επιλέξουμε την απόδοση από τη μαγνητική υστέρηση, μια και η υστέρηση στις κοινωνικές επιστήμες είναι μια πολύ ευρύτερη έννοια.
Και το άρθρο:
Η καταστροφική υστέρηση στην αγορά εργασίας
Του Βασίλη Μασσέλου*
Η «υστέρηση» (αγγλικά: hysteresis) είναι μια υπόθεση αναφορικά με το επίπεδο ανεργίας σε μια οικονομία βάσει της οποίας μια βραχυπρόθεσμη αύξηση της ανεργίας συνήθως επιμένει, ακόμη και εάν στη συνέχεια βελτιωθούν οι οικονομικές συνθήκες και δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Απλουστευτικά θα λέγαμε ότι και στην ανεργία ισχύει η λαϊκή ρήση «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού».
Το φαινόμενο της υστέρησης προκαλείται, πρώτον από τις αγκυλώσεις στην αγορά εργασίας που προστατεύουν όσους ήδη εργάζονται και οδηγούν σε επίπεδα μισθών στα οποία δεν συμφέρει τους εργοδότες να προσλάβουν ανέργους, που προφανώς δεν εκπροσωπούνται στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Αυτό είναι γνωστό ως «insider/ outsider model» και χαρακτηρίζει σε μεγάλο βαθμό τις συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα.
Δεύτερος παράγοντας είναι το γεγονός ότι η επί μακρόν ανεργία μειώνει την ικανότητα του εργαζομένου να εργαστεί, αφού από τη μία ξεχνά τις δεξιότητές του και από την άλλη δεν ακολουθεί την τεχνική/μεθοδολογική πρόοδο που εν τω μεταξύ συντελείται στο αντικείμενό του. Ετσι ακόμη και εάν η ανάκαμψη της οικονομίας δημιουργήσει θέσεις εργασίας ο μακροχρόνια άνεργος δεν έχει την ικανότητα και ενίοτε τη διάθεση, να τις καλύψει. Στη χώρα μας υπάρχει και μια δραματική πτυχή αυτού του φαινομένου, η οποία αφορά τους νέους που αδυνατούν να βρουν πρώτη απασχόληση, με αποτέλεσμα να μην αποκτούν κατ’ αρχήν τις κρισιμότατες δεξιότητες και την εμπειρία που προσφέρει μια θέση εργασίας.
Η βαθύτατη ύφεση έχει εκτινάξει την ανεργία σε πραγματικά εφιαλτικά επίπεδα. Στο επίσημο ποσοστό, που άγγιζε πέρυσι τον Δεκέμβριο το 21%, δεν συμπεριλαμβάνονται όσοι εργάζονται και δεν πληρώνονται, ο αριθμός των οποίων ξεπερνά τους 400.000, όσοι εργάζονται με μειωμένο ωράριο, λιγότερες ημέρες ή εκ περιτροπής αλλά και οι στρατευμένοι νέοι οι οποίοι είναι οιονεί άνεργοι. Παρενθετικώς, η στράτευση ακόμη και στις καλές οικονομικά εποχές προκαλούσε τρόπον τινά το φαινόμενο της υστέρησης κυρίως στις περιπτώσεις των εξ αναβολής κληρωτών.
Η «υστέρηση» παρουσιάζεται και σε προηγμένες οικονομίες με υψηλή ανταγωνιστικότητα. Σε οικονομίες με βαρύτατες δομικές αδυναμίες, εκτεταμένη διαφθορά, χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης και δεξιοτήτων και γενικώς χαμηλή ανταγωνιστικότητα όπως η ελληνική έχει τραγικές συνέπειες. Κάθε θέση εργασίας που χάνεται αναπληρώνεται πολύ δύσκολα, διότι ακόμη και όταν (εάν) παρουσιάσουμε επιτέλους ανάπτυξη δεν θα έχουμε το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό να την τροφοδοτήσουμε σε καμία βαθμίδα. Ειδικά στην περίπτωση των στελεχών υψηλής εξειδίκευσης αυτοί μεταναστεύουν με αυξανόμενους ρυθμούς, οδηγώντας σε ένα εκτεταμένο brain drain.
Η ανάσχεση της αύξησης της ανεργίας πρέπει να αποτελέσει πρώτη προτεραιότητα. Το υπουργείο Εργασίας θα διοχετεύσει 1,2 δισ. ευρώ σε δράσεις απασχόλησης οι οποίες συναγωνίζονται η μία την άλλη σε βαθμό αναποτελεσματικότητας (π. χ. πρόγραμμα εκμάθησης σελίδων κοινωνικής δικτύωσης σε αστέγους και άλλες ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, απασχόληση σε δήμους, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ήδη απασχολεί πολλαπλάσιο προσωπικό αυτού που πραγματικά χρειάζονται). Την ίδια στιγμή, το υπουργείο Οικονομικών καταστρέφει χιλιάδες βιώσιμες θέσεις εργασίας, π. χ. στις εξαγωγικές επιχειρήσεις προς τις οποίες είναι απαράδεκτα ασυνεπές στις υποχρεώσεις του από επιστροφές ΦΠΑ.
Κατά την κρίση του 2008 η Γερμανία διατήρησε τις θέσεις εργασίας και την εγκατεστημένη παραγωγική της δυναμικότητα με αιματηρές θυσίες σε επίπεδο μισθών και χρόνου απασχόλησης. Οταν δύο χρόνια αργότερα ήρθε η ανάκαμψη, ήταν σε θέση, πολύ γρήγορα, να αυξήσει την παραγωγή για να καλύψει τη ζήτηση. Με τη στρατηγική αυτή, που οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην υπεύθυνη θέση των συνδικάτων, αντιμετώπισε προληπτικά το φαινόμενο της υστέρησης στην απασχόληση, ενώ ταυτόχρονα διαφύλαξε το επενδεδυμένο κεφάλαιο.
Δυστυχώς στη χώρα μας τόσο η απασχόληση όσο και το πολύτιμο για την οικονομία κεφάλαιο χάνονται ανεπιστρεπτί με ταχείς ρυθμούς. Φαινόμενο το οποίο θα συνεχισθεί όσο αργούν οι μεταρρυθμίσεις για την εξασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της αγοράς εργασίας και τη δημιουργία κατάλληλων συνθηκών για επενδύσεις με τη μείωση του κράτους, την πάταξη της διαφθοράς, την αποκατάσταση της λειτουργίας της δικαιοσύνης και γενικότερα τη δραματική βελτίωση της αποτελεσματικότητας του κράτους.
* Ο Βασίλης Μασσέλος είναι πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πλεκτικής Ετοίμου Ενδύματος (ΣΕΠΕΕ).
Hμερομηνία : 20/5/12
Copyright: http://www.kathimerini.gr
In economics, hysteresis refers to the possibility that periods of high unemployment tend to increase the rate of unemployment below which inflation begins to accelerate, commonly referred to as the natural rate of unemployment or non-accelerating inflation rate of unemployment (NAIRU). The term is based on the physical phenomenon of hysteresis in magnetic materials.
http://en.wikipedia.org/wiki/Hysteresis_(economics)
In economics, hysteresis arises when a single disturbance affects the course of the economy. An example of hysteresis in economics is the delayed effects of unemployment. As unemployment increases, more people adjust to a lower standard of living. As they become accustomed to the lower standard of living, people may not be as determined to achieve the previously desired higher living standard. In addition, as more people become unemployed, it becomes more socially acceptable to be or remain unemployed. After the labor market returns to normal, some unemployed people may be disinterested in returning to the work force.
http://www.investopedia.com/terms/h/hysteresis.asp
Υπάρχει βέβαια ένα πρόβλημα αν επιλέξουμε την απόδοση από τη μαγνητική υστέρηση, μια και η υστέρηση στις κοινωνικές επιστήμες είναι μια πολύ ευρύτερη έννοια.
Και το άρθρο:
Η καταστροφική υστέρηση στην αγορά εργασίας
Του Βασίλη Μασσέλου*
Η «υστέρηση» (αγγλικά: hysteresis) είναι μια υπόθεση αναφορικά με το επίπεδο ανεργίας σε μια οικονομία βάσει της οποίας μια βραχυπρόθεσμη αύξηση της ανεργίας συνήθως επιμένει, ακόμη και εάν στη συνέχεια βελτιωθούν οι οικονομικές συνθήκες και δημιουργηθούν θέσεις εργασίας. Απλουστευτικά θα λέγαμε ότι και στην ανεργία ισχύει η λαϊκή ρήση «ουδέν μονιμότερον του προσωρινού».
Το φαινόμενο της υστέρησης προκαλείται, πρώτον από τις αγκυλώσεις στην αγορά εργασίας που προστατεύουν όσους ήδη εργάζονται και οδηγούν σε επίπεδα μισθών στα οποία δεν συμφέρει τους εργοδότες να προσλάβουν ανέργους, που προφανώς δεν εκπροσωπούνται στις συλλογικές διαπραγματεύσεις. Αυτό είναι γνωστό ως «insider/ outsider model» και χαρακτηρίζει σε μεγάλο βαθμό τις συνθήκες που επικρατούν στην Ελλάδα.
Δεύτερος παράγοντας είναι το γεγονός ότι η επί μακρόν ανεργία μειώνει την ικανότητα του εργαζομένου να εργαστεί, αφού από τη μία ξεχνά τις δεξιότητές του και από την άλλη δεν ακολουθεί την τεχνική/μεθοδολογική πρόοδο που εν τω μεταξύ συντελείται στο αντικείμενό του. Ετσι ακόμη και εάν η ανάκαμψη της οικονομίας δημιουργήσει θέσεις εργασίας ο μακροχρόνια άνεργος δεν έχει την ικανότητα και ενίοτε τη διάθεση, να τις καλύψει. Στη χώρα μας υπάρχει και μια δραματική πτυχή αυτού του φαινομένου, η οποία αφορά τους νέους που αδυνατούν να βρουν πρώτη απασχόληση, με αποτέλεσμα να μην αποκτούν κατ’ αρχήν τις κρισιμότατες δεξιότητες και την εμπειρία που προσφέρει μια θέση εργασίας.
Η βαθύτατη ύφεση έχει εκτινάξει την ανεργία σε πραγματικά εφιαλτικά επίπεδα. Στο επίσημο ποσοστό, που άγγιζε πέρυσι τον Δεκέμβριο το 21%, δεν συμπεριλαμβάνονται όσοι εργάζονται και δεν πληρώνονται, ο αριθμός των οποίων ξεπερνά τους 400.000, όσοι εργάζονται με μειωμένο ωράριο, λιγότερες ημέρες ή εκ περιτροπής αλλά και οι στρατευμένοι νέοι οι οποίοι είναι οιονεί άνεργοι. Παρενθετικώς, η στράτευση ακόμη και στις καλές οικονομικά εποχές προκαλούσε τρόπον τινά το φαινόμενο της υστέρησης κυρίως στις περιπτώσεις των εξ αναβολής κληρωτών.
Η «υστέρηση» παρουσιάζεται και σε προηγμένες οικονομίες με υψηλή ανταγωνιστικότητα. Σε οικονομίες με βαρύτατες δομικές αδυναμίες, εκτεταμένη διαφθορά, χαμηλό επίπεδο εκπαίδευσης και δεξιοτήτων και γενικώς χαμηλή ανταγωνιστικότητα όπως η ελληνική έχει τραγικές συνέπειες. Κάθε θέση εργασίας που χάνεται αναπληρώνεται πολύ δύσκολα, διότι ακόμη και όταν (εάν) παρουσιάσουμε επιτέλους ανάπτυξη δεν θα έχουμε το κατάλληλο ανθρώπινο δυναμικό να την τροφοδοτήσουμε σε καμία βαθμίδα. Ειδικά στην περίπτωση των στελεχών υψηλής εξειδίκευσης αυτοί μεταναστεύουν με αυξανόμενους ρυθμούς, οδηγώντας σε ένα εκτεταμένο brain drain.
Η ανάσχεση της αύξησης της ανεργίας πρέπει να αποτελέσει πρώτη προτεραιότητα. Το υπουργείο Εργασίας θα διοχετεύσει 1,2 δισ. ευρώ σε δράσεις απασχόλησης οι οποίες συναγωνίζονται η μία την άλλη σε βαθμό αναποτελεσματικότητας (π. χ. πρόγραμμα εκμάθησης σελίδων κοινωνικής δικτύωσης σε αστέγους και άλλες ευπαθείς ομάδες του πληθυσμού, απασχόληση σε δήμους, η συντριπτική πλειοψηφία των οποίων ήδη απασχολεί πολλαπλάσιο προσωπικό αυτού που πραγματικά χρειάζονται). Την ίδια στιγμή, το υπουργείο Οικονομικών καταστρέφει χιλιάδες βιώσιμες θέσεις εργασίας, π. χ. στις εξαγωγικές επιχειρήσεις προς τις οποίες είναι απαράδεκτα ασυνεπές στις υποχρεώσεις του από επιστροφές ΦΠΑ.
Κατά την κρίση του 2008 η Γερμανία διατήρησε τις θέσεις εργασίας και την εγκατεστημένη παραγωγική της δυναμικότητα με αιματηρές θυσίες σε επίπεδο μισθών και χρόνου απασχόλησης. Οταν δύο χρόνια αργότερα ήρθε η ανάκαμψη, ήταν σε θέση, πολύ γρήγορα, να αυξήσει την παραγωγή για να καλύψει τη ζήτηση. Με τη στρατηγική αυτή, που οφείλεται σε πολύ μεγάλο βαθμό στην υπεύθυνη θέση των συνδικάτων, αντιμετώπισε προληπτικά το φαινόμενο της υστέρησης στην απασχόληση, ενώ ταυτόχρονα διαφύλαξε το επενδεδυμένο κεφάλαιο.
Δυστυχώς στη χώρα μας τόσο η απασχόληση όσο και το πολύτιμο για την οικονομία κεφάλαιο χάνονται ανεπιστρεπτί με ταχείς ρυθμούς. Φαινόμενο το οποίο θα συνεχισθεί όσο αργούν οι μεταρρυθμίσεις για την εξασφάλιση της εύρυθμης λειτουργίας της αγοράς εργασίας και τη δημιουργία κατάλληλων συνθηκών για επενδύσεις με τη μείωση του κράτους, την πάταξη της διαφθοράς, την αποκατάσταση της λειτουργίας της δικαιοσύνης και γενικότερα τη δραματική βελτίωση της αποτελεσματικότητας του κράτους.
* Ο Βασίλης Μασσέλος είναι πρόεδρος του Συνδέσμου Επιχειρήσεων Πλεκτικής Ετοίμου Ενδύματος (ΣΕΠΕΕ).
Hμερομηνία : 20/5/12
Copyright: http://www.kathimerini.gr
