geometria: προφορά στα λατινικά

[drsiebenmal]

Πώς λοιπόν προφέρεται η λέξη geometria στα λατινικά;

Γκεομέτρια, αν πιστέψω αυτό εδώ:
https://forvo.com/word/la/geometria/

Τζεομέτρια, αν πιστέψω ετούτο:
http://www.preces-latinae.org/thesaurus/Introductio/Pronunciatio.html

Και φυσικά, ο τόνος στο -ε- μόνο αν το -ι- δεν είναι μακρό. Αλλά μήπως είναι και το υπό εξέταση ζευγάρι γίνεται γκεομετρία/τζεομετρία;

 

[Marinos]

Το δεύτερο σάιτ είναι εκκλησιαστικά λατινικά, και μάλλον όπως τα μιλούν οι καθολικοί της Αγγλίας.

 

[daeman]

Το δεύτερο σάιτ είναι εκκλησιαστικά λατινικά, και μάλλον όπως τα μιλούν οι καθολικοί της Αγγλίας.

Ακριβώς, όπως το γράφει άλλωστε:

"Today, there are two main ways of pronouncing Latin. The first of these is the Classical Pronunciation, which is the way we think Latin was spoken prior to around the third century or so. The second, and the one this web site is really concerned with, is Ecclesiastical Pronunciation, which is the way Latin has been spoken from somewhere in the 3rd/4th centuries down to present day and is the way Latin is spoken in the Church."
http://www.preces-latinae.org/thesaurus/Introductio/Pronunciatio.html

---

Latin pronunciation continually evolved over the centuries, making it difficult for speakers in one era to know how Latin was spoken in prior eras. A given phoneme may be represented by different letters in different periods. This article deals primarily with modern scholarship's best reconstruction of Classical Latin's phonemes (phonology) and the pronunciation and spelling used by educated people in the late Republic and then touches upon later changes and other variants.
...
Latin grapheme ⟨g⟩, Latin phone [ɡ]: Always hard as g in good, never soft as g in gem

---

In the Latin-based orthographies of many European languages (including English), the letter ⟨g⟩ is used in different contexts to represent two distinct phonemes, often called hard and soft ⟨g⟩. The sound of a hard ⟨g⟩ (which often precedes the non-front vowels ⟨a o u⟩) is usually the voiced velar plosive [ɡ] (as in gangrene or golf) while the sound of a soft ⟨g⟩ (typically before ⟨i e y⟩) may be a fricative or affricate, depending on the language. In English, the sound of soft ⟨g⟩ is the affricate /dʒ/, as in Genesis, giraffe, and gymnasium.

This alternation has its origins in a historical palatalization of /ɡ/ which took place in Late Latin, and led to a change in the pronunciation of the sound [ɡ] before the front vowels [e] and . Later, other languages not descended from Latin, such as English, inherited this feature as an orthographic convention.
https://www.wikiwand.com/en/Hard_and_soft_G

---

Bene Gesserit

Λατινικοφανής είναι η κατασκευή (βλ. εδώ).

Εγώ θα το έγραφα: Μπένε Γκέσεριτ.

Ο τρόπος που πρότεινα εγώ είναι η προφορά σύμφωνα με τη λατινική γραμματική που μαθαίνουμε στην Ελλάδα.

 

[Earion]

Όντως, Δαεμάνε, η προφορά που μαθαίνουμε στο ελληνικό εκπαιδευτικό σύστημα είναι η λεγόμενη (εντός εισαγωγικών) κλασική.

(Και ο τόνος στην προπαραλήγουσα, γιατί οι επόμενες δύο συλλαβές είναι βραχείες).

 

[SBE]

Mr. Chips: No Kikero

 

[daeman]

... Mr. Chips: No Kikero

Sealed with a cis. Can't teach an old dog new cis-.

 

[pidyo]

Πέρα από τη διαφορά εκκλησιαστικής και αρχαιοπρεπούς προφοράς, παίζουν ρόλο και οι τοπικές παραδόσεις των φιλολόγων. Όπως ακριβώς και στα αρχαία ελληνικά, αλλιώς διαβάζει ένας Γερμανός, αλλιώς ένας Ιταλός και αλλιώς ένας Άγγλος. Το κονστιτούτιο / κονστιτούτσιο είναι σαν το ποτέιτο / ποτάτο.