foreign rights

[paraskevi]

Ένας συγγραφέας συζητάει με τον κολλητό του για ένα βιβλίο που γράφει. Του λέει για τα έσοδα των συγγραφέων όταν τα βιβλία τους μπαίνουν στις λίστες των μπεστ σέλερ.
- You can make a lot of money without ever having a book on the best-seller lists. Those guys on the lists, they are making millions.
- That much?
- Sure. Some of those guys get a million up front. Or more. That's before paperback rights, foreign rights, movie sales.

Το paperback rights είναι τα πνευματικά δικαιώματα του βιβλίου, σωστά; Το movie sales το μετέφρασα "έσοδα από τις εισπράξεις της ταινίας", το foreign rights τι είναι;

 

[kapa18]

Νομίζω ότι είναι τα δικαιώματα έκδοσης στο εξωτερικό. Να δούμε βέβαια τι θα πουν και άλλα μέλη που γνωρίζουν καλύτερα.

 

[nickel]

Some of those guys get a million up front. Or more. That's before paperback rights, foreign rights, movie sales.

Μερικοί από δαύτους τσιμπάνε ένα εκατομμυριάκι μόνο για προκαταβολή. [Η προκαταβολή εδώ αφορά τα δικαιώματα επί των πωλήσεων του σκληρόδετου.] Ή και παραπάνω. Κι αυτά πριν αρχίσουν να εισπράττουν δικαιώματα για το χαρτόδετο, τις πωλήσεις στο εξωτερικό, τις μεταφράσεις και τη μεταφορά σε ταινία.

Foreign rights είναι συνήθως τα δικαιώματα του συγγραφέα επί των πωλήσεων στο εξωτερικό, όπως λέει η kapa18. Ένας Αμερικανός συγγραφέας εισπράττει foreign rights για τις πωλήσεις του βιβλίου π.χ. στην Αγγλία και τις μεταφράσεις π.χ. στα ελληνικά.

Foreign rights are a type of subsidiary rights – or subrights – attached to your book. Like other subrights (movies, book clubs, paperback reprints, electronic, audio, etc.), foreign rights can be sold and controlled separately from your book's primary rights.
Foreign rights are also called translation rights, a practice which can create confusion because, depending on the selling territory they're attached to, foreign rights may well be in English...
http://www.deannacarlyle.com/articles/foreign.html

 

[paraskevi]

ΟΚ, ευχαριστώ πολύ!

 

[Zazula]

Νίκο, η απόδοση που δίνεις είναι εξαιρετική, αλλά προσωπικά ίσως επέλεγα κάτι διαφορετικό για το "paperback rights". Αν και είναι αλήθεια ότι ένας συγγραφέας αναμένεται να γνωρίζει τι πα να πει "χαρτόδετο" (αν και όχι πάντα - και μάλλον απίθανο ο κολλητός του), προτείνω να θεωρήσουμε ότι με το "paperback" ο συγγραφέας αναφέρεται σε "mass market paperback" (και όχι στα υπόλοιπα είδη), οπότε θα μπορούσαμε να πούμε:

Μερικοί από δαύτους τσιμπάνε ένα εκατομμυριάκι μόνο για προκαταβολή. Ή και παραπάνω. Κι αυτά προτού καν αρχίσουν να εισπράττουν δικαιώματα για την έκδοση σε βιβλίο τσέπης, τις πωλήσεις στο εξωτερικό, τις μεταφράσεις ή τη μεταφορά σε ταινία.

Επαναλαμβάνω ότι, μπορεί μεν εδώ ο συγγραφέας να μιλά για όλες τις χαρτόδετες βερσιόν, αλλά φρονώ ότι η λέξη "χαρτόδετο" στην ελληνική δεν είναι τόσο γενικής χρήσης που να γίνεται άμεσα κατανοητή από κάποιον που δεν είναι σχετικός με το χώρο του βιβλίου (ο κολλητός του συγγραφέα).

 

[Count Baltar]

Ναι, αλλά όντας εκδότης και συ ο ίδιος, δεν συμφωνείς ότι αυτό το "τσέπης" είναι μάλλον παραπλανητικό;

 

[Zazula]

Το "mass market paperback" είναι το βιβλίο τσέπης (ή Βι.Περ.), και ιστορικά τα paperbacks δημιουργήθηκαν για να αποτελέσουν φθηνές εκδόσεις τσέπης (π.χ. βλ. http://en.wikipedia.org/wiki/Paperback).

 

[Count Baltar]

Καλέ μου, Ζαζ, Οκ, δεν διαφωνώ, αλλά εγώ αναφέρομαι στην εντύπωση που δημιουργεί ο όρος στον Έλληνα αναγνώστη.

 

[Zazula]

Το γνωρίζω, καλέ μου Κόμη - απλώς είναι ότι όντως πρόκειται για τα βιβλία τσέπης:
«The term "pocket book" became synonymous with paperback in English-speaking North America. In Québec, the term "livre de poche" was used, and continues to be used today. De Graaf, like Lane, negotiated paperback rights from other publishers, and produced large print runs. His practices contrasted with those of Lane in his adoption of illustrated covers, aimed at the North American market. In order to reach an even larger market than Lane had, he went the mass market route, through distribution networks of newspapers and magazines, which had a lengthy history of being aimed (in format and distribution) at mass audiences. This was the beginning of mass market paperbacks.»
Προσωπική μου εκτίμηση είναι ότι η αναφορά για το ελληνικό κοινό θα είναι πιο εύληπτη, χωρίς να υπολείπεται σε ακρίβεια.

 

[nickel]

Δεν το βασάνισα ιδιαίτερα μέσα μου (παρότι σκέφτηκα το εναλλακτικό «βιβλίο τσέπης»), επειδή με ενδιέφερε περισσότερο να δείξω τη διαφορά σκληρόδετου - χαρτόδετου. Ωστόσο, έχει δίκιο ο Zazula. Η συζήτηση δεν αφορά βιβλία που μπορεί να είναι γενικώς χαρτόδετα και να κυκλοφορούν έτσι από την αρχή, αλλά μπεστσέλερ (και, γενικά, βιβλία ευρείας κατανάλωσης) που, μέσα σε τακτό χρονικό διάστημα, κυκλοφορούν και σαν βιβλία περιπτέρου. Το «χαρτόδετο» ίσως να είναι ακριβέστερο, γιατί συχνά περιλαμβάνει και τις λεγόμενες large print editions, που μόνο τσέπης δεν είναι, αλλά στη συζήτηση εδώ μάλλον για τα mass market paperbacks μιλάει.