Νομίζω ότι αυτά που πρότεινε η Dido είναι πολύ πετυχημένα. Σχετικά με αυτό το «κάλλη ζουμερά σαν πορτοκάλι» εμείς στο στρατό το λέγαμε λίγο πιο χοντροκομμένα, δηλαδή άμα βλέπαμε μια δεσποινίδα στο δρόμο φωνάζαμε «τακουνάς και μανάβης»...
Πάντως, ένα καλό φρούτο για λογοπαίγνιο είναι και το κεράσι – αν την πλησιάσει δηλαδή και πει χυμό/παγωτό/ποτό κεράσι υπάρχει μια αμφισημία σχετικά με το τι ζητάει. Χάνει λίγο στη γραμματική βέβαια, οπότε δεν ξέρω μεν πώς θα μπορούσε να ταιριάξει εδώ, το αναφέρω δε έτσι να υπάρχει.