flee clause = ρήτρα φυγής

[nickel]

Σε άρθρο του Α. Παπαγιαννίδη έμαθα για τα flee clauses:

[...] είναι ακόμη πιο εμβληματική η λειτουργία των μεγάλων κέντρων —Σιγκαπούρη, Χονγκ Κονγκ, διαφορετικά Μακάο— όπου η πραγματική άρχουσα τάξη διατηρεί πλέον την οικονομική της ασφάλεια: Εκεί, οχυρωμένες με σωστές flee clauses για περίπτωση «στραβής», βρίσκονται οι γλίσχρες αποταμιεύσεις —όρα Κάντας— των σωστών ανθρώπων, που αφήνουν στα κατώτερα στρώματα Ελβετίες και Λουξεμβούργα, Λονδίνα και Βαλτικές και Λιβάνους (Κύπρος; ποια Κύπρος;).

Για να έχουμε έναν πιο «επίσημο» ορισμό:

A flee clause is a clause in a trust document which purports, on the occurrence of specified "trigger" events, automatically to transfer the trust assets, administration and governing law of the trust to another jurisdiction. This note considers some issues relating to the drafting and enforcing of flee clauses. It also highlights some alternatives to flee clauses.
http://uk.practicallaw.com/2-383-8298?service=privateclient

Να το πούμε ρήτρα φυγάδευσης (κεφαλαίων σε ευνοϊκότερη δικαιοδοσία);

 

[drsiebenmal]

Δεν θα ήταν πιο ακριβές το «ρήτρα διαφυγής κεφαλαίων»; Μπορεί μεν να υποθέτουμε ότι στην πλειονότητα των περιπτώσεων θα πρόκειται για παρανόμως εξαχθέντα κεφάλαια (οπότε το φυγάδευσης είναι ακριβέστερο), αλλά ας πούμε ότι βρισκόμαστε στην Ολλανδία ή τη Γαλλία του 1939 και αναφερόμαστε σε εβραϊκά κεφάλαια κατατεθειμένα στις εκεί τράπεζες.

 

[Themis†]

Το "ρήτρα διαφυγής" έχει το (όχι πάντως καθοριστικό) μειονέκτημα ότι αποτελεί μία από τις δύο παραδοασιακές αποδόσεις του safeguard clause, όσο κι αν τώρα έχει επικρατήσει πλήρως η "ρήτρα διασφάλισης". Άσε που υπάρχει και το escape clause (= ρήτρα δικαιώματος υπαναχώρησης, σύμφωνα με τη νομικό που τρέφω στους κόρφους μου).

 

[Themis†]

Νομική διευκρίνιση: το escape clause είναι μάλλον ευρύτερο από τη ρήτρα δικαιώματος υπαναχώρησης, αφού δεν επιφέρει κατ' ανάγκη την αναδρομική ακυρότητα της σύμβασης.

 

[nickel]

Το escape clause μού θύμισε εμένα η διαφυγή — δεν το ψιλολόγησα περισσότερο. Γιατί όμως να ενοχλεί η φυγάδευση σε περιπτώσεις που βλέπουμε θετικά την ενέργεια; Άλλωστε, ακόμα και στην περίπτωση των ίδιων των Εβραίων και της διαδικασίας απομάκρυνσής τους από την απειλή των ναζιστών, μιλάμε για φυγάδευση των Εβραίων.

 

[nickel]

Από το Treasure Islands: Tax Havens and the Men who Stole the World (για να μπαίνετε βαθύτερα στα κόλπα):

Laddering deepens the secrecy, and the complexity. A Mexican drug dealer may have twenty million dollars, say, in a Panama bank account. The account is not in his name but is instead under a trust set up in the Bahamas. The trustees may live in Guernsey, and the trust beneficiary could be a Wyoming corporation. Even if you can find the names of that company’s directors, and even get photocopies of their passports – that gets you no closer: these directors will be professional nominees, who direct hundreds of similar companies. They are linked to the next rung of the ladder through a company lawyer, who is prevented by attorney–client privilege from giving out any details. Even if you break through that barrier you find that the corporation is held by a Turks and Caicos trust with a flee clause: the moment an enquiry is detected, the structure flits to another secrecy jurisdiction.
http://books.google.gr/books?id=C1NhQyTqnbUC&pg=PA25#v=onepage&q&f=false

Σύμφωνα με τον μεταφραστή της ελληνικής έκδοσης (Offshore: Τα νησιά των θησαυρών), μεταφραστής και επιμελητής προτίμησαν το όρο ρήτρα φυγής, που έχει άλλωστε και τη σχετική διάσωση.

 

[Themis†]

Το κοίταξα λίγο κι εγώ, και είχα καταλήξει στο ίδιο συμπέρασμα. Καλά έκανε λοιπόν ο μεταφραστής, καλά έκανε κι αυτός που έβαλε εδώ τον τίτλο.

 

[nickel]

Είναι, όπως και στο αγγλικό flee, η αμετάβατη χρήση («τα κεφάλαια φεύγουν») και όχι η μεταβατική φυγαδεύω.