Σε ένα πολύ καλό άρθρο του στη σημερινή Καθημερινή, ο Πάσχος Μανδραβέλης πετά ξαφνικά (χωρίς προειδοποίηση, παραλίγο να μου βγάλει το μάτι):
Οι πολιτικοί μας είναι κάθε μέρα στο σαλόνι μας και όπως είπε ο Όσκαρ Ουάιλντ «η οικειότητα γεννά περιφρόνηση».
Δεν θυμάμαι να έχει πει τίποτα σχετικό ο Όσκαρ Γουάιλντ. Ο Μαρκ Τουέιν έχει πει, επεκτείνοντας το παλιό γνωστό του τίτλου: «Familiarity breeds contempt — and children». «Η οικειότητα γεννά καταφρόνια — και παιδιά».
Το σκέτο του τίτλου είναι παλιό, πιο παλιό κι από τα αγγλικά. Ακόμα κι ο Άγιος Αυγουστίνος, παλιό το βρήκε:
vulgare proverbium est, quod nimia familiaritas parit contemptum: it is a common proverb, that too much familiarity breeds contempt.
http://www.answers.com/topic/familiarity-breeds-contempt#ixzz1L6Ooc6Vs
Φοβάμαι ότι η πολλή εξοικείωση του Πάσχου με τα τσιτάτα έχει αρχίσει να γεννά περιφρόνηση για την επικύρωση στις πηγές.
:)
Οι πολιτικοί μας είναι κάθε μέρα στο σαλόνι μας και όπως είπε ο Όσκαρ Ουάιλντ «η οικειότητα γεννά περιφρόνηση».
Δεν θυμάμαι να έχει πει τίποτα σχετικό ο Όσκαρ Γουάιλντ. Ο Μαρκ Τουέιν έχει πει, επεκτείνοντας το παλιό γνωστό του τίτλου: «Familiarity breeds contempt — and children». «Η οικειότητα γεννά καταφρόνια — και παιδιά».
Το σκέτο του τίτλου είναι παλιό, πιο παλιό κι από τα αγγλικά. Ακόμα κι ο Άγιος Αυγουστίνος, παλιό το βρήκε:
vulgare proverbium est, quod nimia familiaritas parit contemptum: it is a common proverb, that too much familiarity breeds contempt.
http://www.answers.com/topic/familiarity-breeds-contempt#ixzz1L6Ooc6Vs
Φοβάμαι ότι η πολλή εξοικείωση του Πάσχου με τα τσιτάτα έχει αρχίσει να γεννά περιφρόνηση για την επικύρωση στις πηγές.
:)