eustress

[Zazula]

Μα ούτως ή άλλως στην πιάτσα ήδη μιλάμε για καλό και κακό άγχος, για δημιουργικό και βλαπτικό άγχος. Δεν καταλαβαίνω γιατί έχεις σκαλώσει έτσι. :)

 

[drsiebenmal]

Μπρε δεν έχω σκαλώσει στο καλό/κακό/πάγκακο, δημιουργικό/βλαπτικό, δυσφορικό/ευφορικό, υπέρμετρο/ευεργετικό. Όλα αυτά, τα συζητάω. Με το θετικό/αρνητικό προβληματίζομαι.

 

[Zazula]

Εεεμμ, πώς μπορεί το δίπολο καλός/κακός να διαφέρει τόσο συνταρακτικά απ' το θετικός/αρνητικός;

 

[drsiebenmal]

Μα είπα το γιατί. Επειδή ανάμεσα στο θετικό και αρνητικό βρίσκεται εξ ορισμού το μηδέν, το ουδέτερο.

 

[nickel]

Καλή η ιδέα με το υπέρμετρο, οπότε ίσως χρειάζεται κάτι και από την άλλη πλευρά για να εξαφανιστεί πλήρως το δίπολο θετικό-αρνητικό.

Εγώ το δίπολο το βλέπω σαν δύο επίπεδα κακού άγχους και ένα επίπεδο καλού. Αριστερά ένα διώροφο σπίτι, δεξιά ένα μονώροφο. Γλωσσικά μπορεί να υπάρχει ένα παιχνίδι στα αγγλικά, αλλά δεν θεωρώ απαραίτητο να μεταφερθεί. Ακόμα και τον αμερικάνικο όρο που προφέρεται «you stress» ή «U-stress» βρίσκω λίγο γελοίο, περισσότερο και από το εύαγχος / ευάγχος.

eustress
Pronunciation: /yo͞oˈstres/
noun
Moderate or normal psychological stress interpreted as being beneficial for the experiencer.
http://www.oxforddictionaries.com/definition/english/eustress?searchDictCode=all

 

[Zazula]

Μα είπα το γιατί. Επειδή ανάμεσα στο θετικό και αρνητικό βρίσκεται εξ ορισμού το μηδέν, το ουδέτερο.

Βρίσκεται εξ ορισμού μεταξύ τους το μηδέν, αλλά δεν ισαπέχει κιόλας εξ ορισμού απ' τα δυο τους. Για να μην πάμε σε skewed κατανομές κλπ.

 

[cougr]

Μα είπα το γιατί. Επειδή ανάμεσα στο θετικό και αρνητικό βρίσκεται εξ ορισμού το μηδέν, το ουδέτερο.

Υπάρχει κι αυτό. Συχνά αναφέρεται ως «neustress/neutral stress».

 

[drsiebenmal]

Βρίσκεται εξ ορισμού μεταξύ τους το μηδέν, αλλά δεν ισαπέχει κιόλας εξ ορισμού απ' τα δυο τους.

Το μηδέν δεν ισαπέχει από θετικά και αρνητικά; Χμμμμ..... :)

 

[drsiebenmal]

Ευχ, cougr!

There are three different kinds of stress: eustress, neustress, and distress (Seaward, 2004). Eustress is the positive, motivating, and inspiring stress a person may experience. For example, meeting your hero may involve eustress. Another type of stress is 
neustress, which is not considered good or bad stress. An example is learning about a tornado in a state across the country 
from a particular individual; it is neither bad nor good, it just is. Finally, distress is usually considered bad stress. There are 
two types of distress: acute and chronic. Acute distress is quite intense once it is perceived and then quickly disappears, while chronic distress may not seem so intense at first but lasts for long periods of time.

(από εδώ)

 

[Zazula]

Το μηδέν δεν ισαπέχει από θετικά και αρνητικά; Χμμμμ..... :)

Όχι, Δόκτωρ, δεν ισαπέχει όταν το θετικό και το αρνητικό δεν έχουν ίσες απόλυτες τιμές. Και δεν υπάρχει τίποτα απολύτως εδώ που να μας λέει ότι το θετικό και το αρνητικό (ως υποκειμενικοί χαρακτηρισμοί κάποιας κατάστασης) νοούνται αποκλειστικά ως έχοντα ίσες μεταξύ τους απόλυτες τιμές.

ΥΓ Ούτε ότι η χωρίς προσδιορισμό κατάσταση είναι υποχρεωτικά ουδέτερη, όπως έδειξα με την περίπτωση της χοληστερίνης.

 

[drsiebenmal]

ΟΚ Ζαζ, ας συγκεντρώσουμε περιπτώσεις όπου χρησιμοποιείται για χαρακτηρισμό το θετικός/αρνητικός (όχι το καλός/κακός, όπως στη χοληστερίνη) για να δούμε τι συμβαίνει με τον μη χαρακτηρισμένο όρο.

Π.χ. συμπεριφορά: θετική συμπεριφορά/αρνητική συμπεριφορά. Τι καταλαβαίνουμε για τη σκέτη συμπεριφορά; Τίποτε. Ο όρος είναι άχρωμος και ουδέτερος. Το ίδιο π.χ. με τη σκέψη: θετική σκέψη/αρνητική σκέψη.

Δικαίως θα πεις όμως να βρούμε κάτι που δεν είναι ουδέτερο, όπως τα πιο πάνω παραδείγματα, και να το χρωματίσουμε με θετικό/αρνητικό. Και εδώ βλέπω το πρόβλημα: πώς θα συνδυάσεις τον χαρακτηρισμό θετικός με μια έννοια που είναι εγγενώς αρνητική (όπως το στρες) -- αλλά και το αντίστροφο, το αρνητικό με μια θετική έννοια; Μόνο αν την ουδετεροποιήσεις (π.χ., όπως μόλις είδαμε, αν ορίσεις και την ουδέτερη μορφή της: neustress).

 

[VickyN]

Εγώ θα προτιμούσα το «παραγωγικό άγχος» που πρότεινε ο dh. Φτιάχνει ωραίο ζευγαράκι με το «καταστροφικό άγχος».

 

[nickel]

Και, σας παρακαλώ, μην ξεχάσετε και το δημιουργικό άγχος. (Το κυνηγάω να το πάθω — πού θα μου πάει;)

 

[Zazula]

Το έχω πει κι εγώ στο #21. :)

 

[Earion]

Πάντως όποιος υιοθετήσει το εύαγχος ας το κλίνει με τον λόγιο τρόπο: το εύαγχος, του ευάγχους (το λέω για τους συγγραφείς στο # 14, που αφήνουν τον τόνο αμετάθετο).

 

[AoratiMelani]

Υπάρχει κι αυτό. Συχνά αναφέρεται ως «neustress/neutral stress».

I should've known that! :cheek: Thanks! :)
Αυτό είν' εύκολο όμως, ουδέτερο στρες και φύγαμε. :)

Συνδυασμοί που μου άρεσαν (μαγείρεψα και λίγο):

στρες / δυσφορικό στρες / ευφορικό στρες
στρες / καταστροφικό στρες / ευεργετικό στρες
στρες / υπέρμετρο στρες / ευεργετικό στρες

με προτίμηση στον τελευταίο, γιατί κάνει αυτό το πράμα της ταύτισης stress-distress και της διαβάθμισης "κακό-πολύ κακό", βλέπετε συμφωνώ ότι όταν μιλάμε σκέτα για στρες μάλλον το "κακό" εννοούμε".
Διαισθητικά (EDIT: όχι και τόσο διαισθητικά, μάλλον είναι εκείνο το "It is an enjoyable type of stress") νομίζω ότι μάλλον ο πρώτος συνδυασμός είναι πιο κοντά στην αίσθηση που δίνει η τριάδα stress / distress / eustress στο κείμενό μου, χωρίς όμως να είναι και απόλυτα ξεκάθαρο.


EDIT: Εδώ πάντως δεν φοβήθηκε τη λεξιπλασία, μιλάει για
στρες / ευστρές (ευχάριστο στρες) / δυστρές (δυσάρεστο στρες)
Δεν ξέρω γιατί μου ξινίζει όμως το "ευχάριστο", δεν νομίζω πως το στρες είναι ποτέ ευχάριστο. Ακόμη κι όταν συνοδεύεται από μία ευφορική αίσθηση, αυτή δεν οφείλεται στο ίδιο το στρες, αλλά στην ευχάριστη κατάσταση που προσδοκάς.

Το άγχος δεν το πολυθέλω (ξέρω ότι χρησιμοποιείται, ξέρω ότι ταιριάζει και όλα αυτά) επειδή αφ' ενός το στρες μου κάνει περισσότερο σε κάτι που έχει να κάνει με εξωτερικούς κυρίως παράγοντες πίεσης ενώ το άγχος μπορεί να είναι και τελείως ενδογενές, και αφ' ετέρου αν το stress το κάνουμε άγχος, τι θα το κάνουμε το anxiety σε περίπτωση που μας χρειαστεί;
(εννοείται ότι έχω μεταφράσει το stress ως άγχος αλλού και μάλλον θα το ξανακάνω, σχετικά είναι όλα).